BI­JE­LO PO­LjE – Sve­tom ar­hi­je­rej­skom li­tur­gi­jom koja je slu­že­na u Cr­kvi Sve­tih apo­sto­la Pe­tra i Pa­vla obi­lje­že­na je slava Brat­stva pra­vo­slav­ne omla­di­ne „Sve­ti kralj Mi­lu­tu­in”. Na­kon li­tur­gi­je epi­skop bu­di­ma­ljan­sko-nik­šić­ki go­spo­din Jo­a­ni­ki­je u be­sje­di je ka­zao da je kralj Mi­lu­tin bio ve­li­ki kti­tor i da su naj­ljep­še cr­kve ko­je ima­mo na­sta­le u nje­go­vom vre­me­nu.
– Da­nas Pra­vo­slav­na omla­di­na Bi­je­log Po­lja pro­sla­vlja sve­to­ga kra­lja Mi­lu­ti­na i za­to go­vo­ri­mo o nje­go­vim vr­li­na­ma, ali i o vr­li­na­ma osta­lih Ne­ma­nji­ća. Ne­ka bu­de sreć­na sla­va, da do­la­zi­te u hram bož­ji, da se re­dov­no sa­bi­ra­te, Bo­gu slu­ži­te i nje­mu se mo­li­te – po­ru­čio je vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je i na­gla­sio da do da­na­šnjih da­na ni­je utvr­đe­no ko­je su sve cr­kve pod­gi­la dva bra­ta i ve­li­ka kra­lja – Dra­gu­tin i Mi­lu­tin.
– Tre­ba da se sje­ti­mo da je Cr­kva Sve­tih apo­sto­la Pe­tra i Pa­vla ob­no­vlje­na i pri­la­go­đe­na Hum­skoj ka­te­dri tek u vri­je­me kra­lja Mi­lu­ti­na – be­sje­dio je vla­di­ka i is­ta­kao da su sve­ti knez La­zar i nje­go­vi si­no­vi, pa Bran­ko­vi­ći, Bal­ši­ći, Cr­no­je­vi­ći, pa Pe­tro­vi­ći, Ka­ra­đor­đe­vi­ći, ima­li uzor u sve­tim kra­lje­vi­ma i ca­re­vi­ma iz di­na­sti­je Ne­ma­nji­ća.
– Oni su uz­di­gli srp­ski na­rod i uklju­či­li ga u za­jed­ni­cu pro­sve­će­nih i kul­tur­nih na­ro­da Evro­pe i svi­je­ta. To je jed­na od naj­sta­ri­jih sve­to­rod­nih di­na­sti­ja u isto­ri­ji čo­vje­čan­stva – ka­zao je vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je i do­dao da ne­ma ni čo­vje­ka ni di­na­sti­je bez gri­je­ha.
– Ka­da ne zna­mo i ka­da smo ne­na­u­če­ni, on­da ne zna­mo šta je ju­če bi­lo, a ka­mo­li pri­je ne­ko­li­ko vje­ko­va, i on­da gri­je­ši­mo. Evo, pri­je ne­ki dan pi­ta­li su dje­cu i stu­den­te šta zna­ju iz isto­ri­je. Is­po­sta­vi­lo se da ne zna­ju ni­šta iz Dru­gog svjet­skog ra­ta, a ka­mo­li da ra­zu­mi­ju vri­je­me od pri­je to­li­ko vje­ko­va. A ka­ko će ra­zu­mje­ti ka­da je na­ša pro­svje­ta za­ne­ma­ri­la ko­ri­je­ne i odvo­ji­la dje­cu od cr­kve i sve­ti­nja. U sve­ti­nja­ma je na­ša isto­ri­ja, naj­ljep­ša i na­sve­ti­ja. To su do­bro zna­li Ne­ma­nji­ći. Pri­je sve­ga su bi­li lju­di du­bo­ke vje­re. Bio je za­kon da vla­dar mo­ra bi­ti za­štit­nik vje­re pra­vo­slav­ne i po­kro­vi­telj cr­kve i da mo­ra uči­ni­ti sve da cr­kva ima slo­bo­du. Vla­da­ri su bi­li lju­di od vje­re, du­ha i kul­tu­re, a ne sa­mo od vla­sti i in­te­re­sa, kao što to da­nas bi­va. Kad se čo­vjek pre­tvo­ri i po­is­to­vje­ti sa tim svo­jim po­ri­vi­ma za vla­šću, nov­cem, si­lom i bo­gat­stvi­ma, on­da se pre­tva­ra u ži­vo­ti­nju. I to vi­še ni­je čo­vjek, i tu vi­še ne­ma oslon­ca ljud­sko­ga – be­sje­dio je vla­di­ka Jo­a­ni­ki­je i do­dao da ka­da se sa­be­re­mo u cr­kvi bož­joj, tre­ba da gle­da­mo na Hri­sta i vas­kr­se­nje nje­go­vo i ta­ko ide­mo pu­tem Go­spod­njim.
Pred­sjed­nik Brat­stva pra­vo­slav­ne omla­di­ne ,,Sve­ti kralj Mi­lu­tin” Ha­dži Dra­gi­ša Je­re­mić ka­zao je da Brat­stvo po­sto­ji od 2000. go­di­ne, pod pa­tro­na­tom Epar­hi­je bu­di­mljan­sko-nik­šić­ke, i da je ura­di­lo pu­no na po­mo­ći cr­kvi, ali i hu­ma­nim dje­li­ma za po­moć oni­ma ko­ji­ma je ona neo­p­hod­na.M.N.