-Čuveni pisac, filozof i sociolog Umberto Eko umro je prekjuče u 85. godini, javili su italijanski listovi „Korijere de la sera” i „Republika”. Porodica čuvenog pisca je potvrdila da je Eko preminuo, ne navodeći detalje smrti, objavili su juče italijanski mediji.
Ambasador Italije u Crnoj Gori Vinćenco Del Monako, komentarišući smrt velikog italijanskog mislioca ekskluzivno za „Dan” je rekao da je Eko bio „lice italijanske avangarde”, tako ponovivši riječi koje su osvanule u „Korijere de la sera”.
U svojim djelima Eko se postarao i uspio da uzajamno djeluju Imanuel Kant i Supermen. On je, spajanjem filozofije i masovne kulture, teologije i televizijske imaginacije, akademije i stripova, prekoračio sve granice.
- Prva knjiga Umberta Eka koju sam pročitao bila je „Ime ruže” 1980. godine, kada sam tri dana ostao zatvoren u kući, jer nisam nikako htio da izađi dok je ne pročitam do poslednje stranice - dodao je Del Monako za „Dan”.
Eko, koji je bolovao od raka, umro je u svom domu, objavila je „Republika” na svom sajtu, navodeći da je „svijet izgubio jednog od najvažnijih ljudi savremene kulture”, dok je „Korijere de la sera” napisala da je preminuo „jedan od najslavnijih italijanskih intelektualaca”.
- Umberto Eko je čist primjer one stare latinske „nomen est omen”, odnosno „ime je predznak”, „jedno ime, jedna sudbina” ili „sudbina u imenu”. Eko na italijanskom znači odjek pa nije nikakva slučajnost to što su njegova djela imala veliki odjek svuda u svijetu, isto tako kao što je to imala njegova smrt – prokomentarisala je profesorka italijanskog jezika i književnosti Tereza Albano.
Umberto Eko rođen je u Aleksandriji, u italijanskoj provinciji Pijemont. Diplomirao je filozofiju na Univerzitetu u Torinu 1954. godine, bavio se Srednjim vijekom i estetikom teksta. Kasnije je definisao semiotiku kao „filozofiju jezika”. Pripadao je književnom pokretu „Grupa 63”. Bio je osnivač književnih časopisa „Il Marcatre” i „Il Quindici”. U svom istraživačkom radu bavio se proučavanjem sredstava masovnog informisanja u okviru semiologije i estetike primjenom strukturalističkog metoda. Estetika televizijskog iskustva, estetske strukture direktnog prenošenja, sloboda događaja i determinacija, analiza poetskog jezika, otvorenost i teorija informacija, teme su kojima se bavio. Radio je pet godina kao urednik u redakciji za kulturu u RAI od 1954. do 1959. Pomno je pratio i lucidno analizirao savremenu kulturu, komunikacije, univerzum informacija i informacionu estetiku. Pored opšte semiologije, bavio se semiologijom vizuelnih poruka, semiologijom arhitekture, epistemologijom strukturalnih modela i semiološkom granicom. U okviru hermeneutike i teorije književnosti bavio se semiologijom teksta, tumačenjem metafora, problemom krivotvorenja i falsifikata i granicama tumačenja.
Svjetsku slavu stekao je romanima „Ime ruže” „Fukoovo klatno”, „Ostrvo dana pređašnjeg”, „Praško groblje”, a samo prije par mjeseci objavio je „Nulti broj”, jedan od najčitanijih knjiga u 2015. godini. Eko je i autor brojnih eseja i knjiga iz teorije umjetnosti, lingvistike i semiotike. Osim toga, pisao je i književnu kritiku i knjige za djecu.
„Ja sam filozof. Romane pišem samo vikendom”, rekao je Eko jednom prilikom.
Umberto Eko bio je počasni doktor više od trideset univerziteta širom svijeta i nosilac brojnih odlikovanja.
Eko je radio kao profesor semiotike na Univerzitetu u Bolonji, gdje je vodio program iz komunikologije. Živio je u Milanu i Riminiju sa suprugom Renatom koja je istoričar umjetnosti. Ima sina i ćerku.
S.Ć.
Pisao ono što čitalac ne očekuje
U intervju za list „Gardijan” prošle godine Eko je rekao da je pisanju pristupa sa željom da „promijeni” čitaoca.
„Ne znam šta čitalac očekuje. Mislim da autor treba da piše ono što čitalac ne očekuje. Problem nije pitati šta im je potrebno, već promijeniti ih”, naveo je.
)){kind=small}
