Postavkom crteža, akvarela i kolaža, koji su nastali u okviru predmeta Crtanje koje predaje likovni umjetnik Vladimir Dado Đuranović, studenti prve godine Arhitektonskog fakulteta predstavili su se podgoričkoj likovnoj publici. Radovima koji su izloženi od preksinoć u galeriji „Art” u Podgorici studenti Arhitektonskog su još jednom dokazali da biti arhitekta istovremeno znači biti i umjetnik, a ne samo vješti poznavalac građevinarstva i tehnike.
Tematski raznolika izložba pokazuje interesovanje za savremeni život, urbanog čovjeka, pejzaž, posebno urbani, psiholopku analizu, istraživanje i preispitivanje identiteta, primijetila je Petrica Duletić, istoričarka umjetnosti i kustos Muzeja i galerija Podgorice. Ona je istakla da su buduće arhitekte svojim radovima pokazali da ih interesuje pejzaž, kao prizor, koji posreduje između specifičnog istorijskog i geografskog značenja. Riječ je o urbanom pejzažu, kao rekreiranom okruženju koje reflektuje raspoloženje i unutrašnji doživljaj. Duletić je naglasila da studentski crteži, kolaži i akvareli, izvedeni u tradicionalnim medijima, otkrivaju lični senzibilitet, naklonost ka tražnju autentičnog izraza i interesovanje za istraživanje jezika i granica medija.
– Jedan od načina na koji studenti otkrivaju svijet oko sebe je i crtež. Zahvaljujući njemu oni mogu da izraze svoju unutrašnji doživljaj i odnos prema stvarnosti. Tema kojom se bave je čovjek i njegovo okruženje, gdje u istraživanju ljudskog lika mogu naći elemente onoga poput ugljena, tuša, akvarela i kolaža nanošenih na papir ili karton treudeći se da iz njih izvuku što više mogućnosti, postepeno obogaćujući svoj likovni izraz – kazala je Petrica Duletić.
Studentkinja Ana Džarić predstavila se publici sa četiri rada – akvarelima i kolažom. Svi radovi koji čine postavku otkrivaju trud, ali i radost koje buduće arhitekte osjećaju na časovima crtanja, kaže ona.
– Ovakve izložbe nam mnogo znače. Na ovim radovima smo izrazili sebe, svoju untrašnjost, način na koji razmišljamo i kako poimamo svijet. Naravno, mnogo nam znači da to što stvaramo neko vidi, jer tako dobijamo podsticaj i vjetar u leđa da i dalje ulažemo trud i nastavimo da radimo – objasnila je ona.
Njena koleginica iz klupe Andreja Miličković objašnjava da je postavka, kao i arhitektura, spojila umjetnost i tehničku stranu ovog poziva. Na svim radovima, a ima ih preko pedeset, vidi se jasno ta obostranost arhitekture.
Andrea, koja se predstavila sa po dva akvarela i tuša, naglasila je da im je profesor crtanja, poznati slikar Vladimir Đuranović, da potrebni podsticaj kad je umjetničko izražavanje u pitanju.
– Profesor nas je oslobodio, jer do časova crtanja samo smo crtali tehničke crteže. Zahvaljujući ovom predmetu mi smo oslobodili ruku, otkrili i umjetničku stranu arhitekture – objasnila je ona.
S.Ć.
)){kind=small}
