Sportska drama u više činova i sa više aktera gledana je u završnici regionalne Aba lige, drama u kojoj je jedan igrač odigrao ključnu ulogu. Funkciju sa velikim ulogom i sjajnim raspletom. Bio je to, ujedno i najznačajniji glumac dugačke predstave čijim je raspletom obilježen početak proljeća. Taj veliki igrač nije prvi put na sceni ali jeste u glavnoj ulozi. Taj glavni junak je na kraju trijumfalno spustio zavjesu na ovogodišnje izdanje košarkaške regionalne lige. Budućnost Voli! Šampion regiona, tim koji je pokazao najviše i zasluženo prigrlio pehar. Tim koji je veći dio šampionata držao lidersku poziciju, ali i tim koji je znao i kada je vodeću poziciju i privilegije u finalnoj seriji, preuzeo neko drugi, da strpljivo radi, čeka, pobjeđuje..., privilegije preuzme i šansu iskoristi. Tim koji je zaslužio naslov, uprkos nekim radnjama koje su pripisivane (ili ih je možda i bilo) čelnicima kluba, takmičenja, sudijama... Ipak, na kraju, kada se sve sabere i oduzme Budućnost Voli je zaslužila titulu, jer je direktne rivale Crvenu zvezdu i Cedevitu, savladala po pet puta. Jasno je ko je bio bolji ove godine. Podgoričani su sazreli kao kolektiv a u završnici su imali raspoloženije igrače od rivala. Nemanja Gordić je odigrao cijelu sezonu na visokom nivou, a prema prikazanom, završnica šampionata mu je bila posebno interesantna. Nametnuo se, odnosno, još jednom se dokazao kao majstor košarkaškog loptanja. Njegov dolazak bio je pun pogodak. Posebno je bio inspirisan u Beogradu, kao i Nikola Ivanović, majstor poslednjih sekundi i dalekometne artiljerije. Oni dvojica su Budućnost Voli donijeli prevagu u ključnim utakmicama. Oni dvojica su nadomještali Gibsonove promašaje, Šehovićevu odsutnost forme..., pa i Lendrijeve i Dolmenove „kratke ruke”. Zoran Nikolić je tu, uz dvojac sa početka, pa i Barović kada je bio spreman za puno opterećenje.. Ostali; nisu nas ubijedili da su klasa za šampionski prsten, ali očigledno su u ključnim trenutcima bili dio ekipe koja je bolje igrala od košarkaša iz rivalskih ekipa; Cedevite i Crvene zvezde...
Dobar je motivator a i glumac taj Aleksandar Džikić, ali i košarkaški stručnjak boga mi! Možda nije prva evropska klasa, ali klasa za abaligaške trenere jeste. Za Alimpijevića posebno!
Šta se događalo na košarkaškom parketu u finalnoj seriji vidjeli smo, i epilog nam je poznat, ali da li se i koliko dešavalo u, i oko, klubova učesnika finala ostaće tajna. Makar za sada i vjerovatno naduvana „istina”, u zavisnosti ko i iz kakvog ugla je saopštava. Glavni finansijeri u različitom raspoloženju se bude ovih dana. Nebojša Čović, zaslužni za dosadašnje Zvezdine evroligaške utakmice negativni je sportski lik ove godine. Prije svega zbog promašaja u angažovanju igrača. Posebno trenera. Taj mladić je zelen, pa i za Aba ligu. Negativac je i zbog kuknjave na sve što se pomjeralo u poslednje vrijeme. Prenaglasio je sve greške na štetu svojega kluba. A bilo ih je! Dugo bi trebalo nabrojati ih, posebno vidljive sudijske, ali, pa zaboga ko je imao preimućstvo domaćeg terena. Ta prosječna Zvezda je tu šansu prokockala u prvom finalnom duelu. Dalje se ni Čović nije pitao, a sudije su pomalo kraduckale njegovoj Zvezdi. Vjerovatno iz „poštovanja” prema čovjeku „protiv koga” je cjelokupna košarkaška mašinerija.
Za razliku od nestrpljivog Nebojše na vrhu piramide uspjeha novog šampiona stajao je čovjek koji je čekao šansu i iskoristio je. Sklopio je, za abaligaške utakmice, respektabilnu družinu i osvojio prsten. Dragan Bokan je „šmeknuo” toga beogradskog mangupa koji je, bolje od drugih, poznavao komšijsku filozofiju košarkaške igre, i zajedno su stigli do cilja. A i dovođenjem nekih košarkaša pogodio je u centar. Naročito bekovskog dvojca sa početka priče.
Na kraju, pa zašto bi se šampionskom titulom kitili Partizan, Zvezda, FMP, Zadar, Makabi...a ne i Budućnost Voli? Stali su i Podgoričani u red velikana! Zasluženo! Neka se evroligaške utakmice igraju i u glavnom gradu Crne Gore. Neka u „Moraču” gostuju Real, Barsa, CSK-a, Fenerbahče, Olimpijakos... Budućnost Voli je, osim titule, vjerujemo, dobila i navijače za evropsku krem klupsku košarku.
No, sada se nameće pitanje: Imamo li dvoranu za Evroligu?
Veselin Drljević
)){kind=small}
