-Piše: Miloš Barjaktarović

Po završetku objekata, trebalo je, da bi igre mogle da počnu, obezbijediti smeštaj i ishranu za učesnike. Za te potrebe planirana je izgradnja sportskog naselja šatorskog tipa na aerodromu. To je bio veliki poduhvat. Trebalo je smjestiti i hraniti preko 3000 sportista, sportskih radnika i drugog osoblja. U rekordnom roku napravljeno je malo gradsko naselje sa šatorskim spavaonicama, poljski klozeti, posebno muški, posebno ženski, poljska kupatila jer su sportisti trebali da se kupaju nekoliko puta dnevno. Sve je to veoma uspješno odradio Štab teritorijalne odbrane, čiji je komandant bio Miličko Lutovac, a načelnik Milo Petrić.
27. MOSI su otvorene 21. jula 1981. godine, na dan kada je prije 40 godina u našem gradu formiran prvi Narodno-oslobodilački odbor oslobođenja u Jugoslaviji. I danas nam impozantno odzvanjaju odluke odbora koje je na otvaranju igara pročitao poznati dramski umjetnik i glumac Miša Janketić: „Na oslobođenoj teritoriji ovog kraja sa današnjim danom prestaju da postoje svi organi vlasti, civilne, sudske i vojne, kako bivše jugoslovenske, tako i okupatorske, a cjelokupnu civilnu, sudsku i vojnu vlast preuzima narod.“
Na ovim igrama je bilo prijavljeno 2350 sportista iz 25 gradova susjednih bratskih republika Srbije, BiH i Crne Gore, za takmičenje u 14 sportskih disciplina: atletika, odbojka, košarka, rukomet, stoni tenis, planinarstvo, fudbal, kuglanje, plivanje, smučanje i kajakaštvo, šah i gimnastika. Prijavilo se 179 muških i 90 ženskih ekipa iz gradova: Čajniče, Foča, Goražde, Rogatica, Rudo, Višegrad, Bijelo Polje, Mojkovac, Plav, Pljevlja, Rožaje, Arilje, Bajina Bašta, Čajetina, Ivanjica, Nova Varoš, Požega, Priboj, Prijepolje, Sjenica, Titovo Užice, Tutin i Ivangrad. Ovdje ističemo da su Međurepubličke omladinske sportske igre dakle mnogo više od sporta i više od igara. One su obuhvatale idejno-vaspitni rad sa omladinom; razvijanje bratstva i jedinstva, njegovanje i gajenje tradicija NOB-a; razvijanje i aktivno bavljenje fizičkom kulturom i sportom, borbom za proširenje i izgradnju materijalne baze fizičke kulture, a to je u Beranama izuzetno podstaklo; razvijanje i širenje kulture među omladinom, zaštita i unapređenje prirode i čovjekove sredine. Ivangrad je uoči i za vrijeme igara imao veličanstven izgled. Sve je nekako izgledalo razdragano, uz želju da se gosti što srdačnije dočekaju.
Svečani defile je počeo sa brda Jasikovca ispred memorijalnog spomenika. Učesnici defilea, razdragani mladići i djevojke u šarenoj sportskoj opremi, kretali su se ondašnjom Ulicom maršala Tita i Trgom 21. jula, da bi se onda uputili prema novoizgrađenom Sportskom centru i fudbalskom stadionu, na kojem se od ranih jutarnjih sati slivala ogromna masa naroda-ljubitelja sporta. Stadion je izgledao veličanstveno. Ispunjen do poslednjeg mjesta. Novinari su tada izvještavali da je bilo prisutno preko 15.000 učesnika. Pred početak otaranja igara, a tokom defilea, nebo iznad stadiona su prekrili sportski i školski avioni i jedrilice čiji su piloti izvodili zadivljujuće bravure u vazduhu, da srce sledi, a iza toga su se pojavili lovci jugoslovenskog ratnog vazduhoplovstva. Stadion se prolamao od ovacija upućenih vještim i hrabrim pilotima.
Nastaviće se