Ljubitelje proze
Žizea Saramaga obradovaće još jedan prevod njegovog djela na srpski jezik, romana „Povest o opsadi Lisabona”, koji je „Laguna” objavila krajem prošle godine.
„Sa nekoliko romana znamenitog portugalskog pisca, nobelovca Žozea Saramaga upoznali su nas krajem prošlog vijeka naši vrsni prevodioci s portugalskog
Jasmina Nešković i
Dejan Tiago Stanković, a 2011. godine izdavačka kuća „Laguna” odlučila je da se upusti u zamašan projekat prevođenja i izdavanja izabranih romana i pripovjedaka jednog od najoriginalnijih i najuticajnijih pisaca današnjice”, kaže urednik
Dejan Mihailović.
Od tada pa do kraja 2018. godine „Laguna” je objavila ukupno 20 Saramagovih naslova, od kojih 16 romana („Staklena kupola”, „Stoleće u Alentežu”, „Sedam Sunaca i sedam Luna”, „Godina smrti Rikarda Reiša”, „Kameni splav”, „Povest o opsadi Lisabona”, „Jevanđelje po Isusu Hristu”, „Slepilo”, „Sva imena”, „Pećina”, „Udvojeni čovek”, „Zapis o pronicljivosti”, „Smrt i njeni hirovi”, „Putovanje jednog slona”, „Kain” i poslednji, nezavršeni roman „Helebarde, helebarde, kremenjače, kremenjače”), putopis „Putovanje kroz Portugaliju”, izbor kratkih priča i novela „Priče s ovog i s onog sveta”, knjigu memoarske proze „Male uspomene” i nekomercijalnu publikaciju „U prvom licu” sa piščevom autobiografijom, izvodima iz dnevnika i autopoetičkim tekstom „Od kipa do kamena”.
Tako se Srbija našla među svega nekoliko zemalja u svijetu koje su ovako temeljno i sistematično predstavili svojoj publici portugalskog nobelovca.
Glavni junak najnovijeg romana u izdanju Lagune „Povest o opsadi Lisabona” shvata da se podaci iz prošlosti mogu promijeniti kao što se može promijeniti i njegov dotad monoton samački život. Raimundo Silva, sredovječni neženja, iskusan je korektor koji godinama marljivo obavlja svoj posao, sve dok iznenada ne odluči da u jednu istorijsku hroniku koju rediguje namjerno umetne riječ „ne”, koja mijenja istorijsko tumačenje oslobađanja Lisabona u XII vijeku, progona Mavara i osnivanja Portugalije.
Uz tu svjesnu „ispravku”, krstaši ne pomažu portugalskoj vojsci da osvoji Lisabon, mada su njihovo učešće i istorijska uloga u ovom prelomnom događaju portugalske istorije nesporni. Izdavač je uočio i ispravio korektorovu intervenciju i zbog njegove dobre reputacije odlučio da mu pruži još jednu šansu, ali se novoj urednici Mariji Sari ova subverzivna ideja toliko dopala da je predložila korektoru da napiše novi roman o opsadi glavnog grada Portugalije.
Korektor otpočinje romansu sa urednicom istovremeno kad i novu hroniku o opsadi Lisabona. Ovaj roman u romanu poslužiće Saramagu da, s jedne strane, pokaže kako žitelje Portugalije uprkos davnašnjoj krvavoj bici između krstaša i Mavara krasi kontinuitet zajedničkog života, ma koje religije bili, a s druge, da se ponovo naruga tvorcima dva svijeta, hrišćanskom bogu i Alahu.
S.Ć.
)){kind=small}
