- Piše: Ilija R. Miljanić

Odluku kralja Nikole Petrovića Njegoša da bespotrebno napusti Crnu Goru zloupotrebiše razni klanovi, zaogrnuti neviđenom mržnjom prema srpskoj matici. Kralj Nikola je upravo kroz srpstvo vaskrsnuo i posvetio čitav svoj životni vijek srpskom jedinstvu, uz borbu za očuvanje pećkog trona, kosovskog zavjeta i svetosavske krune kao stožera Srpske pravoslavne crkve i pravosalavlja uopšte. Sva pisanija montenegrinskih istoričara usmjerena je ka tome da udovolje novom „caru“ Montenegra, uz veliku propagandnu mašineriju prozapadnih globalista koji imaju za cilj da naprave razdor među pravoslavnom braćom i tako unesu zlokobnu jeres u porodice. Razne interesne grupacije i družine udružile su se da brane ličnu imovinu vladajuće porodice Đukanović. U novom Montenegru zapaža se jedan nedovoljno proučeni postulat: ko identitenski nestaje, Crnogorci ili Srbi? Kratak odgovor bi bio: Srbi se bore sa Njegoševim pisanim načelima, a Crnogorci zaboravljenog korijena nestaju u latinskom lavirintu Montenegra.

Prije tridesetak godina na Cetinju su sahranjeni posmrtni ostaci dijela porodice Petrović. Posmrtni ostaci ostlaih članova kraljevske porodice ostadoše rasuti po raznim krajevima, pretežno zapadnog svijeta. Zapadni lobisti i tada su imali isključivu namjeru da zavade braću Srbe i doprinesu razvoju nove montenegrijske nacije. Odloženo unijatsko vrijeme se sada budi kroz novi talas težnji za prenošenjem posmrtnih ostataka preostalih članova porodice Petrović. Svi Srbi su duboko vezani za slavnu dinastiju Petrović Njegoš, ali ne onako kako to želi da prenese portparol dinastije Đukanović, kulturni vjesnik Bogdanović... Njegov vokabular je odraz bratomržnje kao državnog revanša za proslavu stotinu godina ujedinjenja svih Srba, što je bila želja kralja Nikole. Upravo ujedinjenje 1918. godine proklamovano je od strane svih Crnogoraca-Srba (bjelaša i zelenaša), jer tada druge nacionalnosti nije bilo u Crnoj Gori sem Srba.

Ovih dana se formira odbor za prenos posmrtnih ostataka preostalih članova dinastije Petrović iz zapadnih zemalja (Italija, Austrija i Francuska). Odabrao predsjednik Montenegra najpouzdanije poslušnike, uz obrazloženje da se pod hitno promoviše nova istorija Crne Gore- novog Montenegra, novog identiteta Montenegrina i nove „carske autokefalije“ pravoslavno-ukrajinskog sunovrata. Ni pomena o posmrtnim ostacima dvije kraljeve kćeri, Stane i Milene, udatih za slavne ruske kneževe Romanove, kao i mitripolita i vladike crnogorskog Vasilija Petrovića, jednog od utemeljivača bratskog zagrljaja Rusa i Crnogoraca za sva vremena. Novi „car Montenegra“, Brozov komitetlija, strahuje da ne uvrijedi partnere iz NATO tabora i evroatlantskih loža.

Predsjednik odbora za prenos posmrtnih ostataka Petrovića, predsjednik Montenegra, vidi isto što je vidio i njegov politički otac –Tito, da velikosrpske aspiracije treba u temelju sasjeći i zadati smrtonosni udarac srpskom narodu i Srpskoj pravoslavnoj crkvi. Ovakav odbor produbljuje krizu, pa može doći (ne daj Bože) do objave rata Srpskoj pravoslavnoj crkvi u sluđenom Montenegru s prolatinskim identitetom novih Crnogoraca-Montenegrina uz odnarođeni jezik... Zlokopne projekte su sprovodili samo diktatori krvavih ruku: Pinoče, Franko, Hitler, Staljin, Tito, Hodža i drugi.

Crnogorci, zašto posrnuste i jeftino gubite srpski presto, koji ste upravo vi ispleli zlatnim vijencima slobode koje su pronosili vitezovi prekaljenog srca, koje vladika Rade Tomov Petrović II Njegoš pozva i uzdiže u vječnost. Novi Montenegrini hoće da unište crnogorsko proslavljeno u „Srpskom ogledalu”. Ako vas instruišu da za interese jedne familije i njenih šićarskih poslušnika nanesete bol Cetinjskom manastiru i ostalim srpskim svetinjama, znajte da vam to Gospod neće oprostiti i da vas čeka pakao. Razmislite trezveno: ovo nije kraj, ovo nije početak kraja, ali je kraj početka uz Božju pomoć. Amin!

---