-Piše: Dragan Mraović

Ruski istoričar Aleksandar Širokorad razotkriva ko se sve borio sa nacistima proti Rusa u Drugom svjetskom ratu i to prilično objašnjava nekakvu evrounijatsku rezoluciju po kojoj su Rusi krivi za taj rat.

Zapad samo Hitlera i njegove smatra „lošim momcima“, a sve evropske režime koji su od 1941. do 1945. ratovali na njemačkoj strani protiv SSSR-a –dobrim. Izmišlja i da su se oni tako branili od „sovjetske agresije“. Baš kao što danas Zapad opkoljava Rusiju NATO bazama, a optužuje je ze prijetnju.

A sve je bilo obrnuto.

Mađarska je 27. juna 1941. –sa Njemačkom – objavila rat SSSR-u. Slijedile su Finska, Slovačka, Hrvatska i Italija. „Hrvatski ustaški korpus“ je ratovao pod Staljingradom. Od avgusta 1942. na Krimu je bilo više rumunskih nego njemačkih vojnika. Finci su držali obruč oko Staljingrada. Drevni ruski Novgorod su pod okupacijom držali Njemci i Španci koji su opljačkali desetak novgorodskih pravoslavnih crkava i gradski muzej sa cijelom njegovom bibliotekom. U Finsku je1941. stiglo 12.000 Šveđana da bi ratovali protiv SSSR-a, dok je Švedska istovremeno isporučivala željeznu rudu Njemačkoj, bez čega se Hitler ne bi održao ni do polovine 1942. U julu 1941. je više od 13.000 francuskih dobrovoljaca tražilo da ide na Istočni front. Francuzi su ratovali i kao Francuska legija časti u sastavu njemačkih i francuskih jedinica pod komandom Hitlerovih maršala i generala. Francuska divizija „Šarlemanj“ počinila je 1944. strašne zločine na teritoriji današnje Bjelorusije. Hitler je od Francuske dobio 1940. hiljade tenkova, aviona, parnih vozova, kamiona, avionskih motora. Ništa bolja nije bila ni Poljska koja se i danas lažno prodaje za jednu od najvećih žrtava Drugog svjetskog rata. Oko 600.000 Poljaka ratovalo je dobrovoljno na strani Hitlera. Među njima i Jozef Tusk, djed predsjednika Evropskog savjeta Donalda Tuska. U Varšavi se tvrdi da su Njemci prisiljavali Poljake da ratuju za njih, ali je istorijska istina da su u SS jedinice primani isključivo dobrovoljci. O fašističkoj Bugarskoj i da se ne govori.

A ko se sve još borio sa Hitlerom protiv evropskih antifašista teško je pobrojati počev od naših „ljotićevaca“, muslimanskog „Zelenog kadra“, slovenačke „Bijele garde“ i SS „Handžar divizije“ s Alijom Izetbegovićem u stroju. O fašističko-nacističkim jedinicama na Kosmetu, kao što je „Bali kombatar“, i da se i ne govori.

I svi su oni danas, osim Srba, članovi EU ili njena posluga. I sve te zemlje decenijama podmeću klipove u točkove Srbiji, zato što su Srbi bili jedini balkanski antinacisti, a to su i danas. Ljotićevci su bruka srpstva, ali nisu djelovali van Srbije i Srbi su se borili i protiv njih. Međutim, milogora je ispravila „svoju istorijsku grešku“ da nije bila sa nacistima, dok se zvala Crna Gora, pa su sada milogorci u jedinicama NATO-a koje opkoljavaju Rusiju i onima koje okupiraju srpski Kosmet! Doduše, milogorci imaju u NATO-u značaj ikebane, jer sve je u milogori ikebana, baš kao i lažna „slika druga predsjednika“.

Gledajući onu Makronovu lakrdiju u Parizu povodom neke pobjede „nacista“ nad nacizmom, u kojoj nije bilo Rusa, a Gospodarčić je bio ponizan, umjesto da se okrene i ode, samo budala može da misli da je to bilo slučajno. Jer, u prvom redu su bili baš predstavnici nekadašnjih Hitlerovih potomaka ili saučesnika. Uključujući i dva naša mafijaša. Samo je falio Laki Lućano, koji je Amerima otvorio vrata Sicilije, pa da „porodica“ bude kompletna.

Srbi neka pamte ko su bili njihovi i ruski tlačitelji. Bljutavo je kukati za praštanjem. Idemo dalje, ali bez praštanja!

(Autor je nekadašnji generalni konzul SRJ u Bariju)

---