- Piše: Dejan Mirović
Nobelovac
Peter Handke je u svom čuvenom eseju „Pravda za Srbiju“ primijetio da su tokom 90-ih zapadni mediji razvili svojevrsnu „umjetnost odvraćanja pažnje“. Ova propagandna tehnika je imala za cilj da stvori neistinitu sliku događaja na prostoru bivše SFRJ. Dvije decenije kasnije, slična „umjetnost odvraćanja pažnje“ se primenjuje u odnosima Beograda i Podgorice. Nakon odluke Podgorice od 25. maja da ne otvori granične prelaze za građane iz Srbije, Beograd nije izdao dozvolu za slijetanje kompaniji „Montenegro erlajnz”. Srpski premijer
Brnabić i ministar inostranih poslova
Dačić su, grubo miješajući privatno i javno pravo, pozivali srpske turiste da ne idu u Crnu Goru.
Vučić je izjavio da je „sramota to što Crna Gora radi“. Stvorena je (predizborna) slika o navodnom sukobu dvije vlasti koja traje i poslije 1. juna i djelimičnog otvaranja granica.
Međutim, mnogo manje pažnje su dobile sledeće činjenice. Uprkos tome što Podgorica nije dozvolila kompaniji „Er Srbija” da leti ka Crnoj Gori, Srbija nikada nije tražila naplatu duga od 8 miliona eura od kompanije „Montenegro erlajnz”. Premijer koji poziva na bojkot crnogorske obale nikada nije pozvala na bojkot hrvatske obale (možda zbog porodične kuće i zemljišta na Krku?). Karikaturalni ministar spoljnih poslova svoje anticrnogorske i šovinističke stavove nikada nije primijenio na (dokumentovano) prijateljstvo sa izvjesnim
Rodoljubom Radulovićem iz Kotora (trenutno u bjekstvu zbog potjernice Interpola). Srpski predsjednik nikada direktno ne pominje svog crnogorskog kolegu u negativnom kontekstu (i obrnuto).
Privilegovan status
Bebe Popovića u Beogradu i Podgorici je, ipak, najuvjerljiviji dokaz stvarnih odnosa dva režima. Prema zvaničnom sajtu Instituta za javnu politiku (www.ijp.rs na srpskom i „crnogorskom“) čiji je direktor Beba Popović, postoje dvije kancelarije IJP – u Beogradu i Podgorici. Kancelarija u Beogradu je osnovana nekoliko mjeseci nakon Vučićevog dolaska na vlast 2013. Godinu dana nakon osnivanja Popović je već bio toliko samouvjeren da je izjavio u „Utisku nedelje” da blisko sarađuje sa Vučićem i da se
„nekada čujemo po nekoliko puta dnevno“.
Ministarstvo za rad, zapošljavanje i socijalna pitanja Republike Srbije 2018. finansira projekte IJP sa oko 80.000 eura. Ministarstvo finansira IJP i 2019. U Beogradu na konferenciji IJP 2020. učestvuje ministar za evropske integracije i bliski saradnik Vučića, član Predsjedništva SNS-a
Jadranka Joksimović.
Đorđije Žujović, funkcioner LDP, u martu ove godine izjavljuje da je partiju „Srbija 21”, odnosno koaliciju Ujedinjena demokratska Srbija (čine je „konstruktivni“ dijelovi DS i
Čanak) formirao Beba Popović „u kabinetu Aleksandra Vučića“. Slično je ponovio i
Boris Tadić koji tvrdi da iza koalicije stoji „neformalni savjetnik predsjednika Srbije“.
S druge strane, u osnivanju IJP u Podgorici 2013. učestvuju funkcioneri DPS-a i bivši savjetnik predsjednika Crne Gore. Vlada Crne Gore, kao i srpska, finansira projekte IJP. Nakon osnivanja, samouvjereni Popović priznaje u „Utisku nedelje” da ne vidi ništa loše u monstruoznom medijskom linču i progonu direktorice MANS-a. DF je nakon 2016. više puta iznio tvrdnju da je Popović jedan od glavnih kreatora takozvanog državnog udara. Takođe, DF je početkom februara 2020. optužio Bebu da je formirao medijski tim za borbu protiv litija i SPC u Crnoj Gori. Bebi Popoviću takva mržnja prema Mitropoliji nije strana. On je još 2005. nazivao mitropolita
Amfilohija „paramilitarnim pukovnikom“ koji priželjkuje smrt 5 miliona ljudi.
Da je IJP faktički Ministarstvo za informisanje Srbije i Crne Gore, a Beba Popović faktički ministar, pokazuju i skoro istovjetni propagandni obrasci u obje države. Opozicioni lideri i partije, odnosno svi oni koji ne misle kao Vučić i Đukanović, predstavljaju se kao „fašisti“. Vučić i Đukanović su na udaru atentatora. Srbija i Crna Gora su navodni ekonomski lideri u regionu i šire. Oba predsjednika imaju manir da dijele moralne i istorijske lekcije.
Ova „umjetnost odvraćanja pažnje“ ima za cilj skretanje fokusa sa biznis i savezničkih veza između dva režima. Da postoji istinski sukob između Beograda i Podgorice, kancelarija IJP u Beogradu ne bi bila finansirana iz srpskog budžeta, odnosno bila bi zatvorena, a njen direktor Beba Popović bi se preselio za Podgoricu.
)){kind=small}
