U javnom, odnosno državnom, sektoru prošle godine zaposleno je 415 lica, pri čemu svega 0,5 odsto čine pripadnici Srpske nacionalnosti, koji inače čine skoro 30 odsto ukupnog stanovništva Crne Gore. Prema podacima Uprave za kadrove na njihove konkurse lani se javilo 2.466 kandidata, što je za 98, odnosno 4,1 odsto više nego u 2018. Što se tiče nacionalne strukture prijavljenih, Crnogorci čine 1.279 kandidata, Srbi 18, Bošnjaci 78, Albanci 13, jedan Hrvat, nijedan Musliman i Rom, dok je neizjašnjenih bilo 1.077. Kada govorimo o strukturi primljenih, Crnogorci su u velikoj prednosti u odnosu na sve ostale, pa ih je od 415 zaposlenih čak 265, zaposlena su svega dva Srbina, kao i 15 Bošnjaka, dva Albanca, jedan Hrvat, nijedan Musliman i Rom, kao i 130 neizjašnjenih.
Ustav Crne Gore u članu 79 jemči manjinama pravo na autentičnu zastupljenost u Skupštini i skupštinama jedinica lokalne samouprave u kojima čine značajan dio stanovništva, shodno principu afirmativne akcije, kao i pravo na srazmjernu zastupljenost u javnim službama, organima državne vlasti i lokalne samouprave. Prema popisu iz 2011, u Crnoj Gori Crnogorci čine 44,98 odsto stanovništva, Srbi 28,73, Bošnjaci 8,65, Albanci 4,91, Muslimani 3,31, Romi 1,01, a Hrvati 0,97 procenata. U skladu sa procentom u ukupnom broju stanovnika, nacionalne zajednice trebalo bi da budu zastupljene u državnoj i lokalnoj upravi, što sada nije slučaj i to traje već godinama.
Prema ocjeni
Budimira Aleksića iz Nove srpske demokratije broj zaposlenih Srba u 2019. u javnoj upravi pokazuje da na djelu imamo izraženu diskriminaciju, ali i veliki strah mežu građanima.
– Podatak o broju zaposlenih Srba govori da se njihova zastupljenost u javnom sektoru ne mjeri procentima, nego promilima. Crna Gora očigledno nije zemlja jednakih šansi. Ogroman broj neizjašnjenih zaposlenih govori da postoji veliki strah i da Crna Gora nije demokratija, nego etnokratija, u kojoj se jedan etnos stavlja u prednost, i partijska država – naveo je Aleksić, dodajući da se ne gleda stručnost ljudi, već nacionalna i partijska pripadnost što nije dobro i zdravo po društvo.
– Zato se suočavamo sa problemom sve većeg odlaska mladih i još većeg broja onih koji žele da odu. Država iz koje mladi odlaze nema budućnost i perspektivu – konstatuje Aleksić.
Prema riječima
Samira Jahe iz NVO Mladi Romi u javnoj administraciji na lokalnom i nacionalanom nivou, broj zaposlenih Roma se može nabrojati na prstima jedne ruke. On podsjeća da je u julu 2019. u Poznanju Crna Gora potpisala Deklaraciju partnera sa Zapadnog Balkana o integraciji Roma u sklopu procesa proširenja Evropske unije.
– Usvajanjem deklaracije Crna Gora se obavezala da u oblasti zapošljavanja poveća stopu zaposlenosti Roma u javnom sektoru proporcionalno procentu Roma u ukupnom stanovništvu (što bi u ovom slučaju bilo 80 ljudi), istovremeno i poveća stopu zaposlenosti Roma do najmanje 25 odsto. Smatram važnim pomenuti da ni u redovima zaposlenih u jedinicima Crvenog krsta koji je posebno bio aktivan u proteklom periodu, nema zaposlenih Roma, dok ima volontera. U lokalnim samoupravama pozitivan primjer je Opština Bijelo Polje koja ima opštinsku kancelariju za romska pitanja i zaposlenu Romkinju na neodređeno vrijeme – kaže Jaha.
M.S.
Zavod nije proaktivanJaha navodi da je broj nezaposlenih Roma koji su na evidenciji Zavoda za zapošljavanje blizu 800.
– Smatram važnim napomenuti da Zavod za zapošljavanje i dalje nije angažovao romske saradnike u oblasti zapošljavanja, iako je to Nacionalnom strategijom predviđeno. Međunarodne organizacije finansiraju angažman tri navedena saradnika već tri godine, međutim nejasno je da li će ih Zavod angažovati i/ili predvidjeti svojim budžetom njihovo angažovanje – kaže on.
)){kind=small}
