Građani Šavnika su na kraju decembra imali za 95 eura veću prosječnu platu nego njihove kolege u Ulcinju, pokazuju najnoviji podaci Uprave za statistiku (Monstat). U dokumentu te institucije se precizira da je u dvanaestom mjesecu prosječna zarada u Šavniku iznosila 496 eura, a u Ulcinju 401.

U decembru najveću platu u Crnoj Gori imali su radnici u Tivtu i ona je iznosila 682 eura, dok je najniža bila u Ulcinju. Prosječna plata stanovnika Andrijevice na kraju 2020. iznosila je 462 eura, Bara 555, a u Beranama 527. U Bijelom Polju prosječna zarada bila je 464 eura, Budvi 530, Cetinju 529, dok je u Danilovgradu iznosila 462 eura. U Herceg Novom prosječna zarada je iznosila 435, Kolašinu 549, Kotoru 562, Mojkovcu 530 eura, Nikšiću 500, Petnjici 445, a Plavu 515 eura. U Pljevljima na kraju prošle godine iznosila je 549 eura, Plužinama 494, Podgorici 549, Rožajama 475, a na Žabljaku 531 euro.

Prema ocjeni Ivane Mihailović iz Unije slobodnih sindikata, podaci o zaradama u Crnoj Gori ne predstavljaju realni pokazatelj kretanja zarada i onoga što zaposleni zaista primaju, polazeći od same metodologije obračuna ako znamo da 55.000 zaposlenih u Crnoj Gori ima zaradu do 250 eura, od kojih 15.000 prima 222 eura.

– Činjenica je da u Šavniku imamo neuporedivo manji broj zaposlenih nego u Ulcinju, te da u Šavniku najveći broj zaposlenih radi u javnoj administraciji gdje su zarade više u odnosu na privatni sektor u kojem su mahom uposleni Ulcinjani dovodi do višeg iznosa prosječne zarade u Šavniku. Osim toga, trebalo bi imati u vidu da podaci koji se odnose na pomenute opštine datiraju iz decembra 2020. godine, kada je veliki uticaj na kretanje zaposlenosti, pa samim tim i na zarade imala epidemija izazvana širenjem virusa korona. Epidemija je uticala na zarade u svim sektorima, pa se i različito reflektovala na pojedine opštine, pa je logično da je posebno negativne posledice na zarade ostavila u onim opštinama koje su u prvom redu okrenute turizmu, poput Opštine Ulcinj, a u prilog tome govori činjenica da su tokom 2019. godine prosječne zarade u ove dvije opštine bile gotovo identične – navodi Mihailovićeva.

Ona je istakla da USSCG svakako vjeruje da u Crnoj Gori neminovno mora doći do povećanja minimalne, a zatim i prosječne zarade kako bi zaposleni mogli dostojanstveno da žive od svog rada, te kako bi se zadovoljio princip pravednosti i spriječio dalji odliv radno sposobnog stanovništva.

– Osim toga, iako godinama unazad insistiramo na tome pred nadležnim organima, predstavnici Unije slobodnih sindikata Crne Gore nijesu zastupljeni u radu Savjeta statističkog sistema, kao stručnog tijela Zavoda za statistiku te samim tim nemamo uvid u način kreiranja podataka, o njihovoj relevantnosti niti imamo priliku da utičemo na njih. Imajući u vidu ulogu socijalnih partnera u društvu sa jedne strane, te činjenice da se na nivou ovog tijela, pored ostalog, obrađuju i objavljuju ključni statistički podaci o kojima socijalni partneri saznaju post-festum, a koji su od ogromnog značaja za kreiranje javnih politika, sa druge strane, cijenimo prijeko potrebnim da predstavnici sindikata budu zastupljeni u pomenutom tijelu – navela je Mihailovićeva.

M.D.S.– M.S.

---

Nerealno stanje, na sjeveru situacija gora nego na jugu
Generalni sekretar Saveza sindikata Duško Zarubica ističe da ukoliko su podaci tačni, razliku predstavlja to što u Šavniku više stanovnika radi u administraciji s obzirom na to da nema privrede.

– Većina zaposlenih radi u policiji, lokalnoj samoupravi, zdravstvu ili prosvjeti, pa je to vjerovatno razlog veće prosječne plate. Ovi podaci ne odslikavaju pravo stanje stvari, jer je standard stanovništva na sjeveru mnogo manji u odnosu na centralni i južni region. Na sjeveru privreda uglavnom ne postoji više ili je ima vrlo malo, pa su stoga stanovnici većinom zaposleni u javnoj upravi i državnim institucijama, pa maltene taj prosjek predstavlja u stvari prosjek zaposlenih u državnim organima. Iz ranijeg iskustva koje smo imali kao Sindikat, uvijek smo dobijali različite podatke od Monstata i Poreske uprave – kazao je Zarubica.