Savjet za privatizaciju zatražio je reviziju ugovora, koji je prije blizu pet godina sklopljen sa turskom firmom „Sandžakli mobilija“ o zakupu rožajske fabrike Lamelirnica. Iako je turski investitor, koji je Lamelirnicu kupio za 400.000 eura, ugovorom bio obavezan da za tri godine uposli 159 radnika, te da u revitalizaciju preduzeća uloži 5,3 miliona eura, nijedna obaveza iz tog sporazuma nije ispunjena. Zbog toga je Savjet za privatizaciju zatražio ekspertizu kako bi se, ili skratio rok zakupa koji je sačinjen na sedam godina, ili izvršio raskid ugovora.

Osim Lamelirnice, turski investitor je zakupio i pogon Panela u kojem je organizovao proizvodnju bukovog furnira. Međutim, ni u tom segmentu nije bilo napretka, s obzirom na to da se desetak zaposlenih više nalaze na evidenciji nezaposlenih kod biroa rada nego u fabrici. Oni uglavnom rade po dva-tri mjeseca dok firma ima sirovina, a potom ih vlasnik šalje na biro rada gdje ostaju dok se ne izvrši nova nabavka sirovine. U Lamelirnici, međutim, nikada nije bio zaposlen nijedan radnik. Prema tvrdnjama upućenih, ta najzdravija fabrika nekadašnjeg „Gornjeg Ibra“ sadržala je za to vrijeme najsavremenije mašine, kojih više nema. Turski invetitor je u međuvremenu izvozio bukovu građu u Tursku. U ugovoru se navodi da je taj investitor platio 53.000 eura agenciji iz Budve koja ga je zastupala, te nešto više od 2.000 eura Agenciji za privatizaciju dok je ostatak od ukupno 400.000 eura plaćen državi Crnoj Gori.

Tom investitoru je prodata fabrika, a pod zakup mu je data i parcela od 2,36 hektara, pa iako ima interesovanja za nova ulaganja na pomenutom prostoru, zemljište ne može biti ustupljeno nikome sve dok ne istekne ili se ne prekine ugovor sa firmom „Sandžakli mobilija“.

Iako je pokazala interesovanje za ulaganja od oko 12.000.000 eura, crnogorska firma „Elkos“, čije je sjedište u Peći, koja je uputila projekat Savjetu za privatizaciju, lokalnoj upravi i odbornicima rožajskog parlamenta, na odobrenje čeka više od godinu i po. Iz te kompanije je ranije saopšteno da planiraju da na prostoru nekadašnjeg „Gornjeg Ibra“ izgrade poslovni centar u kojem bi posao dobilo pedesetak radnika, kao i stambenu zgradu sa oko pedeset stanova, do kojih bi građani mogli da dođu po povoljnim uslovima. Iako je bilo najave da će se o valorizaciji pomenutog prostora, koji je inače u vlasništvu Vlade, raspravljati na posebnoj sjednici SO, sve je ostalo samo u najavi. I dok je zemljište turskom industrijalcu dato po bagatelnim cijenama, firmi „Elkos“ se nudi urbanistička parcela od jednog hektara po cijeni od blizu dva miliona eura, ali se i ta ponuda dovodi u pitanje, upravo zbog ugovora sa firmom „Sandžakli mobilija“. U „Ekosu“ ističu da bi projekat vrijedan 12.000.000 eura bio realizovan za 18 mjeseci.

V.Ra.

---

Najavljivali ga kao spasioca Rožaja
Političari Bošnjačke stranke, među kojima je bio i Ramo Bralić, nekadašnji ambasador Crne Gore u Turskoj, vlasnika firme „Sandžakli mobilija“ predstavili su kao vrsnog industrijalca, koji bi mogao da „spasi Rožaje“. Međutim, sve se pokazalo suprotno, pa je taj navodni investitor osim što je ispraznio Lamelirnicu, napravio i dva stana na spratu fabrike za sebe i ovlašćenog direktora iz Novog Pazara. Upućeni smatraju da bi se pod hitno morala pokrenuti inicijativa od strane lokalnog parlamenta i onih koji su doveli vlasnika kompanije „Sandžakli mobilija“ u Rožaje, o raskidu ugovora. Oni vjeruju da bi bilo dobro da tu imovinu otkupi Opština i da se potom traži novi investitor za tu lokaciju.