Sačekuše, rafali, paljenje vozila i oružja, a potom bjekstvo najčešći su scenario profesionalno, a i onih drugih izvršenih likvidacija koje su postale glavna karakteristika crnogorskih klanova i drugih izvršilaca ubistava. Kao po nepisanom pravilu, nakon toga, opet isto, slijedi osveta. Meta likvidirana, ubica u bjekstvu, policija u potrazi, a istraga bez pomaka. Gotovo u svakom drugom slučaju policija tvrdi da su rasvijetlili slučaj, ali da su izvršioci nedostupni.

Ubistva Gorana Lenca, Igora Mitrovića, Veselina Kalezića, Mila Ilića, Jovana Klisića, Stefana Šarovića, Radovana Matovića... neki su od zločina čije su ubice poznate ali van domašaja crnogorske policije. Ima i onih zločina gdje je policiji navodno sve poznato. Ubice su takođe u bjekstvu, ali se pored toga zvanično vode za sada kao nepoznati izvršioci. Takva situacija je i sa dva zločina izvršena prošle sedmice, ubistvo Šćepana Roganovića. Slično je i sa ubistvima Vladimira Roganovića, Nika Roganovića, Dražena Čađenovića, Veselina Vukotića, Dalibora Đurića.

Postavlja se pitanje da li je zaista „slučaj“ riješen ako ubice skoro svaki put nakon što ispale smrtonosni rafal pređu granicu Crne Gore, a istražne organe liše hapšenja. Da li se ubice i saučesnici organizuju bolje od policijskih patrola, iako je „već viđeno“ i koriste isti metod više puta.

Ubice kao u filmovima uspiju da izađu iz države takoreći prije nego policija i tužilac završe uviđaj. Dok nadležni sve češće izlaze u javnost sa saopštenjima, tvrdeći kako imaju kapaciteta da se bore protiv kriminala, te da situacija ide nabolje, ipak alarmantan je podatak da je od početka godine evidentirano čak pet ubistava.

Da su likvidatori brži od policije jedan od dokaza je slika zapaljenog vozila u plamenu nakon ubistva Jovana Klisića 1. novembra 2019. godine. U medijima je objavljena slika vozila kojeg vatra uništava, što govori da su likvidatori ili organizatori nedugo prije toga bili tu.

Zavučen prostor, okružen šibljem i drvećem najčešći je opis mjesta gdje nakon izvršenog zločina forenzičari izuzimaju tragove iz zapaljenih vozila i sa vatrom uništenog oružja za koje se sumnja da je korišćeno za izvršenje najtežih krivičnih djela.

Neki od ubijenih su likvidirani pred djecom i ženama, na kućnim pragovima. Po istom receptu sukobi klanova su se preselili i van granica Crne Gore.

Ubistvo Stevana Stamatovića i Igora Dedovića, koji su 20. januara likvidirani u Atini, a koji su u evidenciji crnogorske policije bili označeni kao vođe „škaljarskog klana“, nastavak je sukoba dva kotorska klana koji se u poslednjih nekoliko godina prelio i izvan teritorije Crne Gore. Do sada su ubistva članova tih kriminalnih organizacija izvršena na teritoriji Njemačke, Grčke, Holadnije, Srbije.

​Ž.B.

---

Ubice organizovanije od policije
Velike svote novca, droga, luksuzni automobili, otpisivanje dugova... To je cijena za koju plaćene ubice pristaju da pritisnu obarač. Prema nezvaničnim informacijama iz ranijih istraga, sve to je kao naknada za likvidacije prisutno i u ratu crnogorskih narko-klanova, u kojem je do sada stradalo više od 40 osoba.

Da se najčešće radi o profesionalnim ubicama potvrđuje činjenica da je svako ubistvo veoma dobro organizovano, brižljivo i detaljno planirajući svaki detalj. Kompletna kriminalna aktivnost odvija sa pod najvećim stepenom tajnosti.

Profesionalne ubice prikrivaju svoj identitet, mijenjaju ime, odnosno koriste lažna imena, vješto se prerušavaju i prilikom kontakta koriste šifrovane poruke. Ovi zločini su teški za otkrivanje jer profesionalne ubice imaju jaku logistiku i pomoć u prikrivanju predmeta krivičnog djela i uništavanju tragova.