Drugo veče Međunarodnog festivala glumca u Nikšiću obilježilo je izvođenje predstave „Sveti i prokleti” dramskog pisca Obrada Nenezića. Dramu u stihovima, koja je jedna od šest u takmičarskom dijelu festivala, inspirisanu istorijskim događajima, tragičnoj ljubavi dukljanskog kneza Vladimira i Kosare, kćerke bugarskog cara Samuila, nikšićka publika za poslednjih mjesec dana imala je priliku da pogleda drugi put, ali je ponovo nagradila gromoglasnim aplauzom. Priču o tragičnoj ljubavi, dobru i zlu, Nenezić je napisao slobodnim, intenzivnim stihom, u dvanaest scena, a glumačka ekipa bila je jednoglasna u ocjeni da ono što predstavu čini lijepom i posebnom je njen „šekspirovski stil”. Nažalost, legenda o jednoj ljubavi, u Crnoj Gori je zapostavljena, posebno u ovdašnjem školstvu, kazao je glumac Jovan Dabović koji tumači lik kneza Vladimira.
– Smatram da bi trebalo da se vratimo ljudskim načelima i dostojanstvu, prije svega poštovanju drugog, pa onda sebe, i tek tada da nastavimo da bitišemo. Ovo je komad čiji tekst zahtijeva od glumca da prevashodno bude čovjek. Prilikom upoznavanja sa tekstom u početku je bilo veoma teško i naporno iz prostog razloga što je trebalo „uhvatiti” karaktere koji su jako životni, široki i šareni, ali opet nekako u istom tonu i nadam se da smo u tome uspjeli, rekao je Dabović nakon predstave.
Od prošlogodišnje premijere do danas predstava „Sveti i prokleti” izvedena je već 26 puta, što, smatra mladi glumac Vukan Pejović, dovoljno govori o njenom kvalitetu. Za lik Kosarinog brata Radomira kojeg je tumačio trebalo je truda jer se u njemu lome bratska i ljubav prema Bogu, iskušenja i pravednost.
– Predstava je jako teška, svaka uloga je na svoj način kompleksna, ali sam zadovoljan jer je publika prepoznala neke stvari, one koje su napisane nekad a važe i danas. Lijepo je kad vas publika vrati na binu tri puta, kad traje aplauz dok igrate sa kolegama, rekao je Pejović.
Ulogom Kosare glumici Branki Stanić, kako je i sama kazala, ostvario se glumački san da tumači lik iz istorije. Cjelokupna ekipa, istakla je ona, dala je maksimum radeći „iznutra, iz duše”.
– Voljela bih da ima više ovakvih tekstova, da vraćamo lijepi govor i uvijek pozivam mlade ljude da dođu i pogledaju predstavu, da prate lijepe stvari, da nijesu robovi današnjeg vremena, da vide kako ljubav može da se izjavi na lijep način, istakla je ona.
Uloga pohlepnog i zlog Vladislava pripala je Filipu Đuretiću, a dželata Vladimiru Ceroviću. Lik cara Samuila tumači Dragiša Simović, a Miro Nikolić popa Dukljanina i vizantijskog konzula. Scenski govor uradila je prof. dr Dijana Marojević, scenografiju akademski slikar Darko Musić, a kostime Anastazija Miranović.
B.B.
„Jesenja sonata”
U konkurenciji Međunarodnog festivala glumca sinoć je izvedena i komedija „Inspekcija”, produkcija Nikšićkog pozorišta. Komad je rađen po tekstu Stevana Koprivice, a u režiji Gorana Bulajića. Na sceni Nikšićkog pozorišta večeras u 20 časova igra „Jesenja sonata” koja je rađena u produkciji Ateljea 212 i Grad teatra Budva. Tekst Ingmara Bergmana prevela je Dobrila Stojnić, režiju je uradio Jagoš Marković koji potpisuje scenografiju i izbor muzike, a za kostime bila je zadužena Marija Marković, dok je asistent režije Tara Lazarević. Glumačku ekipu čine: Tatjana Bošković, Mladen Andrejević, Branka Šelić i Jelena Petrović.
)){kind=small}
