Ciklus radova objedinjen nazivom ,,Mijena” Nade Kažić, predstavlja izuzetnu sublimaciju njenih istraživanja koja su se ovim izložbenim konceptom fokusirala više no u bilo kom dosadašnjem autorkinom radu, na vezu između pojavnog i onog što pojavno uslovljava iz dubokih bića i njegove egzistencije, rekao je književni kritičar Marinko Vorgić, obraćajući se brojnoj likovnoj publici koja je došla u Modernu galeriju podgoričkih Muzeja i galerija da isprati otvaranje samostalne izložbe ove vajarke.
- Zato u ovoj postavci možemo pratiti svojevrsnu ontološku transverzalu koja započinje vrtom i u vrtu se završava. Na tom putu autorka punktira one faze koje su se izdigle na nivo opšteg simboličkog značenja, što je očigledno i uticalo i na definisanje naziva ove postavke. Jer, mijene jesu pokazatelj dinamičnosti jednog procesa, što se u nekim radovima eksplicira do kraja, kao u radu „Vrt II”. Autorka je ovakvom semantizacijom očigledno dala prednost procesu, a proces je za svakog pravog umjetnika najvažniji segment kreacije, čak i onda kada je završen. Pored toga što su ciklusi „Vrtova” radovi koje autorka prvi put izlaže, oni su procesu njenog dugogodišnjeg istraživanja dali ne samo epilog nego i tematsko ishodište, i time maksimalno poetski osvijestili cio koncept ove postavke – kaže Vorgić. Kako dodaje, Kažićeva postavkom dokazuje i da je duboko svjesna raskošne zalihe narativa i arhetipova vezanih za vrt.
- Zato nas ovi radovi u metalu, materijalu na kojem možemo pratiti trag vremena, mogu staviti i u nimalo udobnu poziciju sučeljavanja s prolaznošću, ali i pred mogućom utjehom povratka u vrt. Uostalom, takva intencija se može čitati i iz punktiranih narativa ove postavke, jer su tu i pad, i koraci (traganje), i borba, i, naravno, vrt. To jeste put čovjekove egzistencije, i još dalje – to jesu mijene bića koje poslije pada i izgona, traga i bori se za povratak na ono mjesto gdje će svi tragovi vremena nestati, ili kako će to veliki pjesnik reći: tamo „gde svih vremena razlike ćute” – rekao je između ostalog Vorgić.
A publika do 18. decembra ima priliku da se uvjeri da su izuzetne instalacije Nade Kažić, nastale od recikliranog materijala, zarđalih kosa, srpova, kosijera, metalnih žica, jedan vrt, koji uprkos svojoj „bodljikavosti”, u sebi nosi i poetičnost, i to vrlo femininu, lično iskustvo.
- Posljednji radovi jesu drugačiji, iako se imaju vezu s nekim mojim ranijim radovima kao što je „Kuća za suze” od starih greda. No, najviše se naslanjaju na moj ciklus „Gazipoljke”, a ovo je izbor mojih radova posljednjih pet godina. I, jasno se vidi, s kraja galerije gdje počinje „Korak”, pa „Raskorak”, a tu je i rad „Pad”, pa tek nakon tih suprotstavljenih energija slijede „Vrtovi” i „Mijene”, odnosno izrastanje, početak novog života. Jer, od kosa, koje su simboli smrti ja sam napravila biljku – objašnjava ukratko Nada Kažić, naglašavajući da je cijela postavka sačinjena od linearnih metalnih struktura u prostoru.
- Već 20-ak godina se bavim metalom, čak i kada sam radila keramiku uvijek sam i na keramiku dodavala tečne metalne, njima sam oslikavala keramiku – dodaje umejtnica.
Na pitanje koliko su mijene i mijenjanje prisutni u našim životima, koliko su bitni, i da li su mijene očiglednije kod žena, Nada Kažić lakonski nam je odgovorila – „Svi se lagano mijenjamo”.
Izložbu prati katalog za koji su tekstove pisale istoričarke umjetnosti Nataša Nikčević, Natalija Cerović i Petrica Duletić, koja se takođe obratila publici na otvaranju izložbe kojom je označen početak tradicionalne kulturne manifestacije Decembarska umjetnička scena 2017.Ž.J.


Investiranje u kulturu

Publici se obratio i prvi čovjek Podgorice Slavoljub Stijepović, koji je priliku iskoristio da najavi nova ulaganja u kulturu Glavnog grada, kao i ono što je dosad učinjeno.
- Za kapitalne projekte iz oblasti kulture koji su realizovani i oni čija je realizacija u toku biće investirano blizu osam miliona eura i to kroz izgradnju Gradskog pozorišta, rekonstrunkciju KIC „Budo Tomović” uključujući i salu Dodesta, postavljanje ljetnje pozornice, izgradnju Gradske knjižare, i spomenika Vojvodi Mirku Petroviću, rekonstrukciju rodne kuće Rista Stijovića, restauracija Sahat kule, i uređenje Trga Bećir-bega Osmanagića, istraživanje i restauracija tvrđave Ribnica, arheološka istraživanja na Duklji i drugo... – rekao je Stijepović podsjećajući i na Internacionalni sajam knjiga, FIAT, Podgoričko kulturno ljeto, kao manifestacije koje pomažu.