Zbirka poezije Krsta Vukovića „Vertigo” predstavljena je u budvanskoj Narodnoj biblioteci. Ujedno, ovu Vukovićevu zbirku objavila je budvanska biblioteka. O knjizi su govorili i razgovarali mr Natalija Đaletić, koja je i recenzent zbirke i profesor Radoman Čečović, a u ime izdavača Stanka Stanojević. Stihove iz ove zbirke govorio je Miro Nikolić, a svaki posjetilac predstavljanja od NB dobio je na poklon po jedan primjerak Vukovićeve knjige.
Govoreći o poetskom „Vertigu” Vukovića, Đaletić je istakla da „pjesnik egzistenciju vidi kao igru, ali iz jedne pozicije kada su mnoge igre odigrane, pa se iz pozicije onoga koji je volio i patio, natalaožilo i steklo iskustvo da se preispitaju pravila igre, ali i pravila pisanja”.
- Pjesnik je rastrgnut između gordosti intelekta, čime bi da ovlada emocionalnim iskustvom, i emanacijom srca koje ne pulsira znanjem već pristaje na tajne, na ezoteriju – kaže Đaletić. Kako dodaje, Vuković priziva svoje igrače: slobodu, hrabrost, sumnju, žrtvu, sreću, ljubav i vrijeme. „Tvorci igre, zbog toga što su u igri, utapaju se u nju, ali tako da zadržavaju svoj karakter, odnosno svoju ulogu. Krstovi igrači su karakterni, zaokruženi u svojoj specifičnoj težini”, navodi Đaletićeva.
Prof. Čečović smatra da u masi objavljenog, nominovanog, nagrađenog, predstavlja senzaciju kada se naiđe na smislen i artikulisan umjetnički tekst kao što je Vukovićev. Čečović smatra da svih sedam cjelina zbirke ispisuju poemu o svijetu i čovjeku koji promišlja o svijetu:
- Igra može da počne, u čitanju, koje nikada nije samo puko sricanje poznatih grafema, nego i odgonetanje sebe. Zato ćemo se u ovom interpretativnom smjelcu pozabaviti samo nekim od pomenutih ideologema: slobodom, igrom i, gle čuda, nemogućnostima interpretacije, smatrajući da upravo one ideološki objedinjuju, neka mi se ne zamjeri na prenaglašenoj eksplicitnosti, ovaj izuzetano uspio pjesnički tekst – rekao je Čečović.
Stanka Stanojević je rekla:
- Kolika je moć slobode izbora ukoliko ona uopšte postoji u ljepljivoj, memljivoj, gustoj mreži zgužvanog uma, i ko ili što je danas spas i spasenje, a ko ili što rušitelj i rušenje? U ovim oportunim kombinacijama mogli bismo učitati i spas u pepelu, odnosno iz pepela. No, u rađanju iz pepela uvijek su za herojstva potrebne mišje rupe – istakla je Stanojević.
Obraćajući se publici Krsto Vuković je rekao da se osjeća kao da je na operacionom stolu i da su izvršili hirurški zahvat pa se prisjetio riječi mlade pjesnikinje koja kaže: “poezija ogoljava dušu, i sada gola klečim pred vama”. Ž.J.
)){kind=small}
