Filmski scenarista i pozorišni dramaturg
Željko Mijanović, preminuo je 6. januara u Beogradu u 59. godini, saopštilo je Udruženje filmskih umetnika Srbije, a prenosi SEEcult.org.
Opelo i ispraćaj posmrtnih ostataka Mijanovića održani su juče na beogradskom Novom groblju, a biće sahranjen 10. januara na groblju u Gornjem Polju kod Nikšića, saopštio je UFUS, čiji je Mijanović bio član Predsjedništva.
Rođen 1960. godine u Vrbasu, Mijanović je osnovnu školu i gimnaziju završio u Nikšiću, a u Beogradu je diplomirao na Filološkom fakultetu, na grupi za srpskohrvatski jezik i jugoslovensku književnost. Još na studijama, tokom `80-ih godina, pojavio se kao zapažen satiričar u časopisu „Student”, a objavljivao je i poeziju u vodećim jugoslovenskim književnim časopisima. Objavio je 1990. godine i zbirku pjesama „Vođenje ljubavi” (Nova Jugoslavija, Vranje, Univerzitetska riječ, Nikšić, AB, Beograd).
Mijanović je bio autor scenarija za dugometražne igrane filmove reditelja
Božidara Nikolića „Tri karte za Holivud” (1993), „Tamna strana sunca” (1997) sa
Bredom Pitom i „U ime oca i sina” (1999). Prema Mijanovićevim scenarijima realizovano je više kratkih igranih filmova: „12 spratova Televizije” (1998), „Windows 99” (1999)...
Mijanović je autor i scenarija za televizijske emisije različitih žanrova, među kojima su i dugometražni igrani TV filmovi „Osmi dan u nedelji” (RTS, 1990, režija: Božidar Nikolić), „Mefisto” (ATV Banja Luka, 2001, režija:
Slobodan Simojlović) i „Poslednji doček” (RTS, 2002, režija:
Srdan Golubović)...
Značajan je i njegov stvaralački pozorišni opus - 1994. godine u Narodnom pozorištu u Beogradu izveden je njegov prvi pozorišni komad „Pomozi mi”, a uslijedili su „Kako ubiti suprugu” (Narodno pozorište „Zoran Radmilović”, Zaječar, 1995), „Balkanski terminator” (Narodno pozorište Sombor, 1996), te „Vitorio jes` bio mali ali je bio dobar čoek” (2007), „Kirby” (2007), i „Maestro” (2008) u Pozorištu „Slavija” u Beogradu, „Konak u Kragujevcu” (Srpsko-knjaževski teatar, Kragujevac, 2008), „Balada o trubi” (Pozorište lutaka Niš, 2009)...
Kao dramaturg i pisac songova, radio je na pozorišnim predstavama i mjuziklima: „Polje puno bisera” i „Zooteka” (Pozorište „Pinokio”), „Ženidba i udadba” i „Mister dolar” (Pozorište na Terazijama), „Vojvođanska rapsodija” (Srpsko narodno pozorište, Novi Sad), „Bilo jednom u Banatu” (Narodno pozorište Zrenjanin).
Mijanovićev poslednji tekst izveden na sceni bio je autorski projekat realizovan u saradnji sa hadži
Petrom Božovićem „Zaustavite Zemlju, hoću da izađem” (2018).
Mijanović je u periodu od 1994. do 1998. napisao više od stotinu scenarija za dokumentarnu seriju RTS-a „Puls” koja se bavila fenomenima elektronskih medija.
Sa
Vladimirom Kosićem napisao je libreto za operu
Tatjane Milošević „Ko je ubio princezu Mond” (Bitef teatar, Beograd, 2012) i libreto za mini-operu iste kompozitorke „Adonis i Galateja” (2015. koja je premijerno izvedena iste godine u sali Ministarstva kulture na Cetinju.
Mijanović je bio dobitnik više nagrada i priznanja.
Više od 30 godina živio je i radio u Beogradu, a iza njega ostali su supruga
Tatjana i troje djece, piše SEEcult.org.
PRIREDILA:Ž.J.
)){kind=small}
