Velikan srpskog glumišta Mihailo Miša Janketić preminuo je juče u 80. godini u Beogradu. Bio je prvak Jugoslovenskog dramskog pozorišta i u publici upamćen kao jedan od najvećih srpskih i jugoslovenskih glumaca. U raskošnoj karijeri odigrao je više od stotinu uloga u pozorištu, najviše u svom Jugoslovenskom dramskom pozorištu. Ogroman trag ostavio je i na filmu, televiziji i radiju. Dobitnik je svih najznačajnijih glumačkih i društvenih priznanja, Dobričinog prstena, Oktobarske nagrade, četiri Sterijine nagrade, Nagrade „Pavle Vujisić” za životno djelo.

Prvu ulogu na sceni Jugoslovenskog dramskog odigrao je u predstavi „Ričard III” 1961. Član ansambla JDP-a bio je od 1962. do 1998. godine. U tom periodu ostvario je više od šezdeset uloga. Poslednju premijeru Miša Janketić je imao na 70. godišnjicu JDP-a u predstavi „Kralj Betajnove” igrajući Krneca (2018).

Rođen je 24. maja 1938. godine u Novom Sadu. Gimnaziju je završio u Beogradu. Upisao je studije književnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, ali je poslije tri godine, 1958. postao student glume na Akademiji za pozorište, radio, film i televiziju. Diplomirao je 1962. godine u klasi profesora Mate Miloševića. Na scenama JDP bio je Igo u „Prljavim rukama” Ž. P. Sartra, Uroš V u „Smrti Uroša V” S. Stefanovića, Ljuba Vrapče u predstavi „Kad su cvetale tikve” Dragoslava Mihailovića, Raskoljnikov u „Zločinu i kazni” F. M. Dostojevskog, Stenli u „Tramvaju zvanom želja” Tenesi Vilijamsa, Horvat u Krležinom „Vučjaku”, Alesandro Mediči u „Lorencaču” Alfreda de Mise, Vojvoda Mišić u „Kolubarskoj bitki” i „Valjevskoj bolnici” Dobrice Ćosića, Blagoje u „Putujućem pozorištu Šopalović” Lj. Simovića, Gavrilović u Sterijinim „Rodoljupcima” (1986) i Gradonačelnik u Gogoljevom „Revizoru”, Jevrem Prokić u „Narodnom poslaniku” i Obrad Đorđević u Nušićevom „Tako je moralo biti”...

Dobitnik je godišnjih nagrada JDP za uloge Borisa Anenkova („Pravdenici”), Bredlija („Pokopano dijete”), Isusa („Nekršten dan”), Živojina Mišića („Kolubarska bitka”), Gavrilovića („Rodoljupci”), Majora Božića („Seobe”), Gradonačelnika („Revizor”), Jevrema Prokića („Narodni poslanik”). Sa velikim uspjehom igrao je i na scenama drugih pozorišta - Atelje 212, Narodno pozorište, Beogradsko dramsko pozorište, Srpsko narodno pozorište, Zvezdara teatar... Oktobarska nagrada grada Beograda dodijeljena mu je za ulogu Raskoljinkova u predstavi „Zločin i kazna”, 1971. Sterijine nagrade dobio je za uloge Jagoša Kralja („Klaustrofobična komedija”, 1987, Zvezdara teatar), Jevrema Prokića („Narodni poslanik”, 1991), Knjaza Nikole („Princeza Ksenija od Crne Gore”, 1994, Crnogorsko narodno pozorište) i Čika Dragog („Smrtonosna motoristika”, 2005, Atelje 212). Dobitnik je nagrada „Joakim Vujić”, „Milivoje Živanović”, „Raša Plaović”, „Ljubiša Jovanović”, Statuete „Ćuran”, „Zoranov brk”, „Branislav Nušić” (za životno djelo). Nagrada Udruženja filmskih glumaca za životno djelo „Pavle Vujisić” dodijeljena mu je 2014. Najznačajniju srpsku pozorišnu nagradu, Dobričin prsten, dobio je 2003. godine. Mihailo Janketić se bavio pedagoškim radom kao profesor glume na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Datum sahrane i komemoracije, kako sopštavaju iz JPD, biće naknadno objavljeni.

M.Nj.

Boks:

Nenadmašni Tucović

Na filmu je sarađivao sa najznačajnijim domaćim rediteljima. U filmografiju Miše Janketića ulaze ostvarenja „San” Puriše Đorđevića, „Kako su se voleli Romeo i Julija?” Jovana Živanovića, „Opatica i komesar” Gojka Šipovca, „Horoskop” Bore Draškovića, „Ubistvo na svirep i podmukao način i iz niskih pobuda” Žike Mitrovića, „Devojka sa Kosmaja” Dragovana Jovanovića, „Svadba” Radomira Šaranovića, „Zimovanje u Jakobsfeldu” Branka Bauera, „Svetozar Marković” Eduarda Galića, „Kako sam sistematski uništen od idiota” Slobodana Šijana, „Početni udarac” Darka Bajića, „Seks – partijski neprijatelj br.1” Dušana Saboa, „Peti leptir” Milorada Milinkovića... Igrao je u tv dramama i u serijama: „Dimitrije Tucović”, „Otpisani”, „Salaš u Malom Ritu”, „Nepokoreni grad”, „Sivi dom”, „Vuk Karadžić”, „Bolji život”, „Zaboravljeni”, „Srećni ljudi”, „Porodično blago”, „Ubice mog oca”, „Žmurke”...

---

Ljubav njegovog života
Miša Janketić godinama je uživao u skladnom braku sa balerinom i glumicom Svjetlanom Knežević. Od nje je bio stariji 12 godina, a to nije spriječilo da se među njima rodi velika ljubav. Sa suprugom Svjetlanom rijetko se pojavljivao na javnim događajima, a iz velike ljubavi rodilo se četvoro djece - Iva, Milica, Marko i Radomir.

– Svjetlana je bila vrlo mlada kada smo se sreli u Sarajevu. Imala je 16, a ja 28 godina. Bila je veoma lijepa djevojčica. I dan-danas je lijepa. Bila je zaljubljena u drugog mladića. Tada sam bio zreo čovjek, dosta rano sam djelovao autoritativno. Htio sam brže da ostarim. Oni su se razišli, pa sam je tješio. Govorio sam joj da se ne sekira, da ću se, kada bude odrasla, oženiti njom. Baš je tako bilo. Kad je imala 22 godine, otišao sam u Sarajevo, uzeo je i oženio. Održao sam obećanje... I, eto, tako, i tu prođe 40 godina, maltene, rekao je prije nekoliko godina glumac za domaće medije.



”Najznačajniju srpsku pozorišnu nagradu, Dobričin prsten, dobio je 2003. godine