Jedan od najprevođenijih srpskih i jugoslovenskih pisaca
Branimir Šćepanović (1937) preminuo je prekjuče u Domu za stare na Bežaniji, u Beogradu, u 84. godini života. Tužnu vijest objavio je na društvenim mrežama pisac i izdavač
Zoran Živković.
Njegov roman „Usta puna zemlje” kod nas je odavno prevazišao tiraž od 100.000 primjeraka, dok je na francuskom doživio čak 23 izdanja.
Novela „Smrt gospodina Goluže” ušla je u više svjetskih antologija, a 2008. godine u izdanju čuvenog „Nolita” objavljena su i Izabrana dela Branimira Šćepanovića.
– U sazvježđe Oriona otišao je jedan od najvećih srpskih pisaca druge polovine dvadesetog vijeka Branimir Šćepanović, koji je s pravom nosio prefiks gospodina među jugoslovenskim piscima. Veliku književnu slavu stekao je knjigom „Usta puna zemlje”, čiji su tiraži nevjerovatni, a popularnost za jednog balkanskog pisca danas nedostižna, naročito u Francuskoj, gdje su pisali o njemu kao o jednom Kamiju, Kafki, Knutu Hamsunu tog vremena… Pjesnik Žarko Đurović se borio da Šćepanović dobije Njegoševu nagradu i postane član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti… Uzalud je Đurović potezao francuski „Liberasion” i druge svjetske listove na čijim naslovnim stranama je bio neponovljivi pisac Šćepanović… Politika je opet bila jača od književnosti, a provincijski duh od istinske umjetnosti. Sa Šćepanovićem me u Beogradu upoznao Žarko Komanin. Tada mi je rekao da je u „Politici” čitao moju pjesmu „General”, i izrekao nekoliko riječi koje mladom piscu daju krila… Takođe, Miodrag Ćupić je još od rane mladosti drugovao sa Šćepanovićem, koji je jednom i govorio o Ćupiću u Francuskoj 7, čiji je zabranjeni roman „Jadi Gorčina Petrovića” cijenio, ali iznad svega cijenio je prijateljstvo sa Mijom Ćupićem. Ne treba zaboraviti da su u Podgorici rođena dva velikana srpske književnosti: Borislav Pekić i Branimir Šćepanović, koji već sad čine istinsku biografiju našeg grada - kazao je, između ostalog, na vijest o smrti Šćepanovića pjesnik
Andrija Radulović.
Šćepanovićeve pripovijetke štampane su kao knjige na francuskom, grčkom, mađarskom, slovenačkom i bugarskom, a pojedinačno (u listovima i časopisima) i na mnogim drugim jezicima. Uvrštene su u osamnaest antologija kod nas i u inostranstvu.
Nagrađen je: Prvom nagradom za pripovijetku na Beogradskom festivalu mladih pisaca Jugoslavije 1956. godine, Prvom nagradom za pripovijetku na konkursu Književnih novina 1964. godine i Oktobarskom nagradom grada Beograda za roman „Usta puna zemlje” 1974. godine. Dobitnik je i dvije Zlatne arene za filmski scenario („Bitka za Sutjesku”) na festivalima u Puli (1963. i 1973).
A.Ć.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadr¹kom.
Zabranjen je govor mr¾nje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadr¾aj neæe biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar na¹em
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom èlanku kr¹i Kodeks novinara, prijavite na¹em
Ombudsmanu.
)){kind=small}
