Poznati glumac Boris Komnenić preminuo je 6. marta u Beogradu u 64. godini, poslije duge i teške bolesti, navedeno je na veb-sajtu Narodnog pozorišta Beograd, gdje je poznati glumac bio prvak Drame.
Rođen je u Puli 29. marta 1957. godine, a gimnaziju je završio u Beogradu, gdje je diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u klasi profesora Predraga Bajčetića. Bio je izražajno raznovrstan glumac, nikako samo fahovski, koji je podjednako ubjedljivo i efektno tumačio dramske, karakterne i komične uloge, navodi se u saopštenju Narodnog pozorišta.
Na sceni Narodnog pozorišta debitovao je 23. oktobra 1981. godine ulogom Grka u predstavi „Afera Ljiljak”, po tekstu Aleksandra Popovića i u režiji Vladimira Aleksića. Stalni član ansambla Drame Narodnog pozorišta postao je 1. septembra 1984. godine.
Tokom bogate i uspješne karijere odigrao je na sceni matičnog teatra veoma zapažene uloge i u predstavama „Na dnu”, „Kako zasmejati gospodara”, „Konak”, „Mefisto”, „Anfisa”, „Vojvotkinja od Malfija”, „San letnje noći”, „Putujuće pozorište Šopalović”, „Gospođa ministarka”, „Uobraženi bolesnik”, „Laža i paralaža”, „Državni službenici”, „Zli dusi”... Poslednji premijerni nastup u Narodnom pozorištu imao je 31. maja 2014. godine u Nušićevoj komediji „Narodni poslanik” u kojoj je veoma ubjedljivo tumačio glavnog junaka Jevrema Prokića. Za tu ulogu, na Festivalu „Bucini dani” 2015. godine dobio je i „Zlatno zrno”.
Kao gostujući glumac nastupao je u Ateljeu 212, BDP-u, Operi i Teatru Madlenianum, Bitef teatru, Pozorištu „Boško Buha”, Zvezdara teatra, JDP-u, Kult teatru, Srpskog narodnog pozorišta i Pozorišta mladih u Novom Sadu.
– Rafiniranim sredstvima glumačkog majstora pružao je osoben i sasvim autentičan doprinos i u tumačenju brojnih likova na filmu i televiziji od kojih je svakako najpoznatiji Aleksandar Saša Popadić iz „Boljeg života” – stoji u s saopštenju Naordnog pozorišta.
Publika će ga pamtiti po veoma upečatljivim ulogama i u serijama „Sivi dom”, „Gore dole”, „Lift”, „Lisice”, „Vratiće se rode”, „Montevideo, Bog te video!”, „Sinđelići”, „Pet”, „Žigosani u reketu”, kao i filmovima „Tajvanska kanasta”, „T.T. Sindrom”, „Sjaj u očima”, „Kad porastem biću Kengur”, „Sedam i po”, „Čitulja za Eskobara”, „Falsifikator”...
Ovjenčan je mnogobrojnim priznanjima. U njegovoj bogatoj kolekciji, između ostalih, nalaze se i Nagrada „Raša Plaović”, kao i Nagrada Grada Beograda za pozorišno stvaralaštvo.
Vrijeme i mjesto sahrane biće naknadno saopšteni, saopštavaju iz beogradskog pozorišta.
S.Ć.
Mogao da odigra sve ulogeVeoma rijetko je davao intervjue, a u jednom, objavljenom prije desetak godina u pozorišnim novinama „Ludus” Komnenić je istakao da se nalazi u životnom dobu u kojem može da, kako je naglasio, pokrije dosta veliki raspon uloga.
– Znači, mogu da igram mlađe, mogu da igram starije, a mogu da igram i svoje godine. Dakle, dosta sam praktičan izbor (smijeh) za nekog reditelja, jer mogu da pokrijem širok prostor. Nalazim se u godinama koje su zaista veoma zahvalne za glumca... Mogu da radim i komediju i tragediju i dramu. Jednostavno, kažem vam, praktičan sam i lak za održavanje – kazao je tada Komnenić.
)){kind=small}
