Kotorsko srednjovjekovno groblje Kampo Santo (Campo Santo), koje je godinama skriveno od očiju javnosti, prepušteno zubu vremena i zapušteno u srcu Unesko grada, konačno bi moglo da bude zaštićeno od daljeg propadanja, ali i stavljeno u turističku funkciju. To je predviđeno projektom zaštite i konzervacije ovog najvećeg sačuvanog srednjovjekovnog groblja na jadranskoj obali, koji je uvršten u Program zaštite i očuvanja područja Kotora za 2019. godinu. Ovaj program trebalo bi biti verifikovan od strane odbornika SO Kotor na sjutrašnjoj sjednici (18. decembar).
Kako za „Dan” najavljuje sekretarka Sekretarijata za zaštitu prirodne i kulturne baštine
Bojana Petković, osim prezentacije, projektom je predviđena i valorizacija ovog lokaliteta, između ostalog i u turističke svrhe, a svakako radi očuvanja tog arheološkog nalazišta.
– Sa tim je otpočeto i 2017. godine, međutim, došlo je do neke neusaglašenosti između projekta i Uprave za zaštitu kulturnih dobara (UZKD). Dakle, kada se te neke stvari isprave u projektnoj dokumentaciji, nastaviće se sa radovima. Projekat zaštite predviđa izradu zaštitne ograde, izgradnju rasvjete, postavljanje ogradnih zidova, te postavljanje platformi po kojima bi posjetioci mogli da hodaju, a da ne gaze po samom lokalitetu. Što se tiče odvođenja atmosferskih i podzemnih voda, koje se pojavljuju zbog kote te lokacije, tu će sigurno biti razmotrena mogućnost drenaže, ali s obzirom na kotu na kojoj se nalazi, na blizinu zaliva, prisustvo bujičnjaka i izvora Gurdić, to je problem koji je u principu teško trajno riješiti. Znači samo se može obezbijediti da nakon što se voda podigne, ona što brže otekne kada prestanu padavine i dođe do oseke i nižeg vodostaja Gurdića. Međutim, mislim da je teško ukloniti u potpunosti situaciju da je lokacija ponekad pod vodom – saopštila je Petkovićeva za „Dan”.
Riječ je o prostoru od oko 1.000 kvadrata, na jednoj od najatraktivnijih lokacija, u neposrednoj blizini Starog grada Kotora. Lokalitet je registrovan kao arheološki spomenik druge kategorije i planskom dokumentacijom izuzet je od izgradnje. Međutim, iako je u pitanju jedan od najvrednijih i najznačajnijih arheoloških lokaliteta u Kotoru, Kampo Santo ili Sveto polje, već decenijama nije adekvatno zaštićeno od daljeg propadanja. Groblje se nalazi na Gurdiću, u skopu franjevačkog samostana podignutog 1288. godine, kao zadužbina kraljice Jelene Anžujske, udovice srpskog cara Uroša I. Manastirski kompleks sadrži 225 identifikovanih grobnica kotorske vlastele sa plemićkim grbovima, kao i grobova porodica zanatlija, krojača Kotora iz tog vremena.
Mjesto gdje počivaju znameniti Kotorani enigma je za brojne posjetioce Unesko kulturne baštine, jer do danas čak nije ni obilježeno informativnom tablom. Zaklanjaju ga suvenirnica, trafike i samoposluga, često je zaraslo u travu i šiblje, dok je lokalitet tokom obilnijih padavina prekriven vodom, a nadgrobni spomenici danonoćno izloženi vremenskim nepogodama.
Osamdeset odsto grobnica ima grbove, natpise, ambleme porodica iz perioda zlatnog doba Kotora. Tu su grobnice čuvenih porodica Drago, Bolica, Grubonja, Bizanti itd, te grobnica
Miha Spice, poznatog trgovca srebrom koji je snabdijevao kotorske zlatare i dubrovačke filigrane srebrom iz rudnika Brskovo. Na ovom lokalitetu nalazila se velika crkva sa kapelom Sv. Katarine, samostanske zgrade, dok u samoj crkvi ima grobova zaslužnih građana tadašnjeg perioda.
B.M.
Lokalitet otkriven slučajno U Opštini Kotor podsjećaju da su reviziona istraživanja i preventivna zaštita franjevačkog samostana u sklopu kojeg se groblje nalazi počeli 2009. godine. Projekat je finansirala Ambasada Sjedinjenih Američkih Država u Crnoj Gori. Lokalitet na Gurdiću je, inače, slučajno otkriven 1956. godine prilikom započetog iskopa za zgradu nove Pošte.Identitetski simbol grada„Dan” je više puta pisao o groblju kotorskih plemića, poslednji put početkom 2017. godine. Arhitekta
Aleksandar Dender, koji se godinama aktivno zalaže za očuvanje kulturno-istorijske baštine Kotora, tada je upozorio da nijedna gradska vlast do sada nije učinila ništa da ovaj dragulj zaštiti od propadanja.
– Danas je ovaj lokalitet postao slika i prilika nemara i obezvređivanja našeg nasleđa, naše kulturne, materijalne i nematerijalne baštine – kazao je Dender tada za „Dan”, poručivši da se ne smije dozvoliti uništavanje ovog groblja koje je jedan od identitetskih simbola grada.
)){kind=small}
