-Piše: Dragan Mraović

Ako dosad niste znali šta ste i ko ste, vi koji hoćete u EU, kao i oni što su već u njoj, onda vam je to objasnio Žak Atali, bankar i jedan od glavnih eksponenata evrokratskog fundamentalizma. On je bio i direktor Evropske banke za rekonstrukciju i razvoj i bliski saradnik antievropskog francuskog predsjednika Nikole Sarkozija koji je zastupao krupni kapital. Ovo su njegove riječi: „Pa šta misli ta evropska rulja? Da smo euro stvorili za njenu sreću?“ Dakle, svi vi koji imate euro za valutu ili hoćete u evrozonu, obična ste rulja, pa za vas sreće nema!
I nije euro za rulju. Zato Gospodar ima eure, a rulja, pardon, narod - nema. Zato svaki kriminalac, pardon „kontroverzni biznismen“, ima eure, a rulja, pardon, narod - nema.
Alen Pargez, francuski profesor emeritus i nekadašnji konsultant francuskog predsjednika Fransoa Miterana, pak kaže: „Evro(unija) je novi totalitarni društveni sistem, koji je programiran prije mnogo vremena, u periodu između dva svjetska rata, a koji je dovršio predsjednik Miteran. U tom novom svjetskom poretku neće biti suverenih država. Država mora nestati, ili bar ona država koja potiče iz demokratije. U novom svjetskom poretku, vlast mora biti potpuno prenijeta u ruke elite, kapitalističke klase tehnokrata, koji vole da imaju moć apsolutne kontrole.“
Dakle, Evropska unija i euro nisu zamišljeni kao svijet boljeg života Evropljana, već su projekat stvaranja jedinstvenog ekonomskog i finansijskog tržišta, kao preduslova da polugama vlasti upravlja malobrojna elita Rotšilda, Rokfelera, mega-industrijalaca i mega-banki. To nije svijet za običnog čovjeka. Tu nema ni demokratije, ni humanosti. U tom svijetu nema mjesta ni za duhovnost. Ni za religiju. Ni za ljubav.
Nije ni čudo, jer je Adolf Hitler osmislio EU, odnosno Evropsku ekonomsku zajednicu (Europaische Wirtschaft-gemeinschaft) nastalu iz industrije uglja i čelika, 1951. godine, čime su ove industrijske grane u Zapadnoj Njemačkoj, Francuskoj, Italiji, Belgiji, Holandiji i Luksemburgu došle pod jedinstvenu kontrolu. U Rimu je 25. marta 1957. stvorena Evropska ekonomska zajednica (isti naziv koji joj je dao i Hitler), a ugovor iz Mastrihta, 1992. godine, predstavljao je dovršenje ideje o okupaciji slobodnih građana Evrope od strane male elite bogatih. Evropske zemlje postepeno moraju da prihvate gubitak nacionalnog suvereniteta u korist svjetske države na čijem čelu nije demokratija, već „Rotšild end kompani“, jer euro je Rotšildov projekat novca za kontrolu evropskih bankarskih tokova, a samim tim njene privrede i politike, začet poslije Drugog svjetskog rata i razvijan preko monetarne jedinice UA (Unit of Account i EUA - European Unit of Accoun), pa obračunske jedinice ekija (ECU - European Currency Unit), sve do današnjeg eura. Služi da eliminiše sva socijalna prava i da nametne američki model kapitalizma. Euro je jednim udarcem izbrisao socijalna prava izborena u poslednjih dvjesta godina.
Šema američkih liberal- kapitalističkih pljačkaša uvijek je ista: privatizacija državnih (uglavnom uspješnih) preduzeća, otpuštanje radnika, oslobađanje od državne kontrole (stvaranjem agencija), rezanje socijalne potrošnje (penzije, zdravstvo, itd.), zamrzavanje plata ili njihovo smanjenje, slobodan pristup tržištu za strane kompanije i ukidanje bilo kakvih carinskih restrikcija, i naravno, surova represija protiv onih koji se tome suprotstavljaju.
Da li je sada jasnije za koga rade Gospodar i Gospodarčić vukući nas u EU i kakve nam reforme nameću? Ako nije, onda je Atali u pravu: nije euro za rulju!(Autor je nekadašnji
generalni konzul
SRJ u Bariju)