- Piše: prof. dr Dragan Koprivica

Da zaborav prekriva mnogo toga, to je već prirodni zakon vremena i moždanih vijuga. Ali će teško prekriti evropsku i američku niskost, ostavljanje evropske članice i članice NATO-a na cjedilu u danima smrti koja hara Apeninima. A, u drugom svjetlu, teško će se zaboraviti i ono uzvišeno: ruska solidarnost, podrška italijanskom narodu uz brojne ruske avione koji slijeću u Italiju, uz tone i tone medicinske opreme. A ruski eksperti za borbu protiv biološkog oružja i virusa hrabro i bez ikakvog premišljanja borave na terenu smrti. I, da bi konstatacija bila korektna do kraja, pored pomoći Rusije, isto tako treba istaći i svakovrsnu podršku prijateljske Kine.

Dok pojedini jalovi eksperti i cinici tragaju za skrivenom pozadinom ruskog „miješanja“ u tragediju italijanskog naroda, pošteni dio čovječanstva je svjestan da se Rusija ovim činom izdigla iznad svih politika i podjela. I da je to progovorila ona pravoslavna, milosrdna ruska duša na način dostojan najvećih naroda svijeta. I to baš u danima kad Vatikan simptomatično ćuti povodom odnosa Evrope prema Italiji.

Šta reći i na podatak da devet članica EU nedavno nijesu dozvolile prelet ruskom avionu koji je hitao u pomoć Italiji, pa je posada morala mijenjati rutu, i stići na odredište nakon zaobilaska, dugog više hiljada kilometara?! Ovaj i drugi drastični primjeri evropskog „čojstva i junaštva“ naišli su već na oštre osude Italijana, što će teško biti prevaziđeno uštogljenim isprikama Evrope u pokušaju da dezinfikuje ruke od svoje pandemije beščašća.

Zapad je u najkritičnijem momentu pokazao svoje pravo lice, odsustvo želje da pomogne zemlji u srcu Evrope, svojoj ravnopravnoj članici. I pritom iskazao aktivnu želju da Italiji odmogne koliko može. Drastičan primjer je i slučaj s tranzitom maski i druge vrste medicinske opreme iz Kine za Italiju, u žarište epidemije. Isporuku su na „uglađen“, evropski način direktno stopirale Češka i Poljska, i ne samo to. Italijanski dnevnik „Republika“ prenio je tvrdnje da su češki carinici zaplijenili 680.000 maski, i izvjestan broj respiratora, a češku mućku flagrantno objelodanile italijanska i kineska zastava na paketima opreme. I poljski carinici su dali svoj puni, nesebičan „doprinos“ nesreći italijanskog naroda zapljenom opreme za Italiju, 23.000 maski, zbog čega su razmijenjene ne baš prijatne note između dvije zemlje, a oprema nije stigla do Italije.

Alijeniranoj psihi hladnih evropskih krugova očito je nepojmljivo da Rusija i Kina imaju srca i hrabrosti da se, iz tolike daljine, bez oklijevanja uključe u pomoć zaraženom poluostrvu. Zato su evropski moćnici, da bi prikrili svoju indolenciju, omeli dolaske ruskih aviona, a usput fino i ućarili na nesreći italijanskog naroda otuđujući isporuke za spas Italije. To je ta moderna Evropa i čuvena „solidarnost Zapada“. Onog istog koji je tokom dva svjetska rata po Balkanu sijao smrt i razaranja, a i Crnoj Gori donio nebrojene nesreće, patnje i tragedije, uz „trijumfalno“ bombardovanje Podgorice da se bombarderi na prigodan način oslobode tereta pri povratku kući...

A mi hrlimo ka toj i takvoj Evropi, koja svoje bezdušno lice pokazuje čak i na primjeru jedne od svojih članica. Tako je naduvani balon evropskih vrijednosti pukao kao mjehur od sapunice, kao pravo lice bezdušne intereždžijske globalne asocijacije. Koja zna za milosrđe po potrebi i duplim aršinima, pa čak ne pritiče u pomoć ni zemlji, čiji krematorijumi već danima ne stižu da kremiraju sve umrle.

Kako zapadnjacima objasniti esenciju jednostavne poruke na ruskim avionima, i to na engleskom jeziku, koji su stigli na aerodrome zemlje s vrhuncem svjetske pandemije: „From Russia with love“? Avionima punim medicinske opreme, zaliha, sredstava za dezinfekciju ulica... Rusija i Kina nijesu Italiju ostavile na cjedilu, ali Zapad jeste. Cjelokupna Italija vjerovatno i nije očekivala ovakvu bratsku pomoć od Rusije i Kine nego prvenstveno od svojih najbližih susjeda, „rasijane“ Evrope, koja je pala na ispitu iz morala i evropskog zajedništva.

Timovi ruskih ljekara ekspresno su poslati u Italiju odmah nakon telefonskog razgovora Putina i italijanskog premijera, Đuzepea Kontea, a telefoni sa glavnih evropskih adresa bili su ugašeni. Slovenska duša je progovorila, a Zapad zaćutao i pobjegao, uz cinične komentare o suštini ruske pomoći jednoj od evropskih članica.

Vara se svako ko misli da su Italijani narod bez ponosa i dostojanstva. Ne samo da su obični građani žestoko reagovali oko zabrane preleta ruskog aviona, a društvene mreže gorele, nego mnogi traže istupanje iz EU. Jer se i postavlja pitanje kako još Evropa „konstruktivno“ da odmogne Italiji da bi izazvala veću pandemiju, ali i veći odijum običnog, ugroženog naroda. Zato ponosni italijanski narod svojim uzvišenim, ironičnim „Hvala“ odgovara cijeloj Evropi i evropskom bijegu od Italije i svih bilansa smrti koji tu zemlju već danima zavijaju u crno. Na evropsko, nojevsko zabijanje glave u pijesak, Italija je odgovorila kao zemlja stare civilizacije, najviših vrijednosti, kulture i dometa čovječanstva. Umjesto šlaga na tortu, uslijedio je i italijanski šamar Evropi: dostojanstveni građani su je podsjetili da bi svu medicinsku opremu naravno i platili. Ali opremu od matice nijesu mogli dobiti ni za pare... Italija će se kao Feniks uzdići iz svoje globalne nesreće, ali će ožiljci evropskog beščašća trajati. A trajaće i iskreno poštovanje svih Italijana za Rusiju i Kinu, za požrtvovanje ove dvije zemlje. Korona će jednom utihnuti i na Apeninima... Živjela Italija!

---