Ovih dana naučni svijet opodsjeća se doprinosa Milutina Milankovića, koji nas je prije šest decenija napustio. Milanković je jedan od najznačajnijih i najčuvenijih srpskih naučnika - matematičar, astronom, klimatolog, geofizičar, građevinski inženjer i doktor tehničkih nauka.
Najpoznatiji kao tvorac najpreciznijeg kalendara do sada. Dužina tropske godine iznosi 365 dana, 5 časova, 48 minuta i 46 sekundi, dok je Milanković postigao tačnost od 365 dana, 5 časova, 48 minuta i 48 sekundi. To je samo 2 kraće od najpreciznijeg mjerenja godine od sada. Na Vaseljenskom saboru u Carigradu 1923. njegov kalendar je prihvaćen, ali nikada nije u potpunosti bio primjenjen, piše B92.
Milutin Milanković je dao dva fundamentalna doprinosa nauci: „Kanon osunčavanja Zemlje”, koji karakteriše sve planete Sunčevog sistema, i dao je teorijsko objašnjenje dugotrajnih klimatskih promena na Zemlji uzrokovanih astronomskim promjenama njenog položaja u odnosu na Sunce, što je poznato kao Milankovićevi ciklusi, koji objašnjavaju pojavu ledenih doba tokom geološke prošlosti Zemlje, kao i klimatske promjene na Zemlji koje se mogu očekivati u budućnosti.
Milanković je postavio temelje planetarne klimatologije izračunavanjem temperaturnih uslova u gornjim slojevima Zemljine atmosfere, na planetama unutrašnjeg Sunčevog sistema (Merkur, Venera i Mars), kao i na Zemljinom prirodnom satelitu - Mjesecu.
NASA je Milankovića uvrstila u 10 najvećih naučnika koji su se bavili proučavanjem Zemlje. Bio je jedan od najboljih poznavalaca istorije astronomije i istorije nauke uopšte. Milutin Milanković je dokazao da se Mars ne može naseliti, jer je svojim proračunima zaključio da su temperature tamo previše niske da bi život ljudi kakav je na Zemlji postojao.
Osim toga, u geofizici ga smatraju koautorom teorije tektonskih ploča, koju je postavio u svom radu „Pomeranje Zemljinih obrtnih polova”.
Pred početak rata Drugog svjetskog rata u Jugoslaviji, 1941. godine završeno je štampanje najznačajnijeg djela slavnog naučnika, „Kanon osunčavanja Zemlje i njegova primena na problem ledenih doba”.
Tokom profesorske karijere ostao je vjeran svom prvom životnom pozivu - građevinarstvu. Radio je kao konstruktor, statičar i supervizor na izgradnji niza građevinskih objekata od armiranog betona širom Jugoslavije..
Tokom svoje bogate naučne, profesorske i stvaralačke karijere Milanković je, kao jedno od svojih široj javnosti najpoznatijih djela, reformisao gregorijanski i julijanski kalendar, što je dovelo do stvaranja jedinstvenog kalendara, najpreciznijeg do sada, nazvanog Milankovićev kalendar.
Poslije Drugog svjetskog rata, Milanković je izabran za potpredsjednika SANU i tu funkciju je obavljao u tri mandata od 1948. do 1958. godine. Od 1948. do 1951. nalazio se na mestu direktora Astronomske opservatorije u Beogradu. Član Komisije 7 za nebesku mehaniku Međunarodne astronomske unije postao je 1948. godine.
U novembru 1954. godine, 50 godina od odbrane doktorskog rada, Milankoviću je uručena zlatna diploma Doktora tehničkih nauka od Visoke tehničke škole u Beču.
Milutin Milanković je preminuo u Beogradu 12. decembra 1958. godine, u 80. godini od posljedica moždanog udara. Sahranjan je Beogradu, ali su prema njegovoj posljednjoj želji posmrtni ostaci prebačeni u rodni Dalj 1966. godine.

Fizičar i građevinski inženjer

Potekao iz ugledne srpske porodice iz Dalja u Slavoniji, zbog osjetljivog zdravlja školovao se kod kuće, a zatim je završio realnu gimnaziju u Osjeku. Na Bečkom tehnološkom institutu završio je građevinu 1902. godine. Na Visokoj tehničkoj školi u Beču Milanković je doktorirao u 25. godini 12. decembra 1904. Kao građevinski inženjer u Beču bio je jedan od pionira primjene armiranog betona. Na tom polju doprinio je i teorijski i praktično, a šest odobrenih patenata koje je izumio donijeli su mu slavu istaknutog inovatora, kao i veliku finansijsku dobit. Milanković je 1909. godine prihvatio poziv da dođe na mjesto vanrednog profesora Beogradskog univerziteta, na Katedri za primjenjenu matematiku. U okviru te katedre izučavale su se racionalna i nebeska mehanika, kao i teorijska fizika, koja je on trebalo da predaje.