Takođe, u strateškim planovima i dokumentima iskorišćavanje ruda i minerala knjiži se kao značajna razvojna šansa čitavog kraja. Međutim, i pored brojnih najava, sem eksploatacije šljunka i pijeska, na području Berana godinama se ne preduzimaju konkretne mjere da se otkrivena nalazišta stave u razvojnu finkciju. To se nije desilo iako se zna da prostor opštine Berane obiluje nalazištima mrkog uglja, opekarske gline, olova i cinka i tehničko-građevinskog kamena, te da su nekadašnje fabrike u ovom gradu svoju proizvodnju temeljile upravo na ovim resursima.
Podaci govore da se ukupne rezerve mrkog uglja na području Berana procjenjuju na oko 30 miliona tona, dok se u rejonu planine Sjekirice procijenjena nalazišta rude olova i cinka kreću na oko 16 miliona tona. Zapisano je da se poznati i istraženi lokaliteti opekarskih glina odgovarajućeg kvaliteta za proizvodnju opekarskih proizvoda nalaze u Budimlji, Jasikovcu i Polici i to površine 30 hektara sa procijenjenim rezervama od preko šest miliona metara kubnih. Evidentirano je da kanjon korita rijeke Bistrice u dužini više od 15 kilometara raspolaže granitnim kamenom sivozelenkasto tamne boje koja se može obrađivati kao mermer, odnosno granit. Bivši radnici postrojenja koji su radili zahvaljujući pomenutim nalazištima smatraju da je pogubno što, nakon tranzicionih procesa u Crnoj Gori, kada je došlo do gašenja proizvodnje u brojnim oblastima, država nije pronašla odgovarajući koncept za dalju valorizaciju naznačenih prirodnih potencijala.
– Nakon neuspješnih privatizacija privrednih subjekata u našem gradu, koji su radili zahvaljujući rudnom i miniralnom bogatstvu, ništa nije urađeno da se nastavi sa iskorišćavanjem resursa, što je, zaista, prava šteta. Zna se da je u Beranama decenijama uspješno radio Rudnik mrkog uglja, kao i ciglana koja je davala kvalitetne opekarske proizvode. Takođe, radilo se i na valorizaciji drugih nalazišta ruda i minerala, a Fabrika celuloze i papira, kao svojevrsni privredni gignat u vom kraju, dobrim dijelom je koristila ovdašnji ugalj za odvijanje samog procesa proizvodnje. Sad su sve te aktivnosti zamrle, bez pravog objašnjenja nadležnih zašto je to tako – kaže Vesko Radičević, bivši radnik ciglane.
