Razoran zemljotres jačine 7,8 stepeni Rihterove skale koji je u ponedjeljak izjutra pogodio jug Turske, najsnažniji je od 1939. godine u kome je poginulo 30.000 ljudi.

Situaciju je dodatno otežao naknadni potres magnitude 7,5 devet sati kasnije oko 100 kilometara sjeverno od epicentra prvog zemljotresa.

Osim što su bili snažni, i prvi i veliki naknadni potres, bili su relativno plitki u Zemljinoj kori – 17 km i 10 km dubine – i pogodili su naseljena područja, piše RSE.

‘Geografija kao sudbina’

Poznata izreka na turskom “cografia kaderdir” ili “geografija je sudbina”, opisuje izloženost Turske zemljotresima.

Većina Turske se nalazi na anadolskoj tektonskoj ploči koja se pomjera na zapad za oko dva centimetara godišnje.

Smještena je između dvije velike ploče, evroazijske i afričke, i manje, arapske.

Taj pritisak se akumulirao i oslobođen je sa katastrofalnim posljedicama u snažnom zemljotresu 6. februara.

Kako se veće afričke i arapske ploče pomjeraju, Turska je bukvalno stisnuta, dok evroazijska ploča ometa svako kretanje ka sjeveru. Dakle, Turska se nalazi na nekoliko linija rascjepa.

Najveća potencijalno razorna linija rascjepa u zemlji je sjevernoanadolska linija (NAF), gdje se spajaju anadolska i evroazijska ploča. Proteže se od južnog dijela Istanbula, pa sve do sjeveroistočne Turske.

Istovremeno, linija rascjepa istočnoanadolske ploče proteže se oko 650 kilometara od visoravni istočne Turske do Sredozemnog mora, odakle skreće na jug i susrijeće se sa sjevernim krajem sistema Velikog rascjepa koji razdvaja afričku i arapsku ploču.

Proklizavajući rascjep je nastao prije više miliona godina, kada je arapska ploča potisnula anadolsku ploču ka sjeverozapadu.

U međuvremenu, na zapadnu Tursku utiče još jedna manja – tektonska ploča Egejskog mora.

Gdje je epicentar potresa?

Epicentar zemljotresa bio je oko 26 km istočno od turskog grada Nurdagija na rascjepu istočnoanadolske tektonske ploče. Zemljotres se širio prema sjeveroistoku, izazivajući razaranja u centralnoj Turskoj i Siriji.

Tokom 20. vijeka u istočnoanadolskom rascjepu nije bilo previše seizmičkih aktivnosti.

“Ako bismo se fokusirali samo na (velike) zemljotrese koji su zabilježeni seizmometrima, izgledalo bi manje-više prazno (bez snažnih potresa)”, rekao je za Rojters počasni naučni saradnik Britanskog geološkog zavoda, Rodžer Mason (Roger Musson).

Samo tri zemljotresa iznad 6,0 stepeni Rihterove skale su registrovana od 1970. godine u toj oblasti, navodi su Geološkog zavoda SAD.

Ali, 1822. godine je poginulo 20.000 ljudi u zemljotresu jačine 7,0 stepeni koji je pogodio ovaj region.

‘Plitak’ zemljotres

Uzrok potresa bilo je iznenadno oslobađanje od pritiska koji se nagomilavao duž linije rascjepa istočnoanatolijske tektonske ploče više od jednog vijeka – poslednji zemljotres slične magnitude uzdrmao je ovaj region 1872.

Dvije masivne tektonske ploče – arapska i evroazijska – susrijeću se ispod jugoistočnih turskih provincija. Duž ove linije rascjepa, “zemlja je skliznula”, rekao je seizmolog Čad Majers (Chad Myers) za CNN.

Seizmolozi ovaj događaj nazivaju “proklizavanjem” – “gdje se ploče dodiruju i odjednom klize u stranu”, precizirao je Majers.

To je različito od “Vatrenog prstena” (Ring of Fire), koji se proteže duž zapadne obale Sjedinjenih Država. U ovoj zoni, zemljotresi i cunamiji su često uzrokovani subdukcijom – gdje jedna ploča klizi ispod druge.

Ali u “skliznuću”, ploče se pomjeraju horizontalno, a ne vertikalno, navodi Majers.

Stiven Hiks (Stephen Hicks), seizmolog na Univerzitetskom koledžu u Londonu, rekao je za Skaj njuz da je ono što su Turska i Sirija doživjele “najgora vrsta zemljotresa”.

“To je veoma plitak zemljotres ispod veoma naseljenog područja, snažan i u regionu gdje zgrade jednostavno ne mogu da izdrže ovaj nivo potresa”, ističe Hiks.

On je objasnio da u tako snažnom zemljotresu, epicentar “nije samo jedna tačka”.

“Ovaj zemljotres se dogodio po liniciji rascjepa u dužini od oko 400 kilometara. Zamislite da cijepate komad papira dužine 400 kilometara. To pucanje se dogodilo za oko 100 sekundi”, dodao je Hiks.

Dejvid Roteri (David Rothery), geonaučnik sa Otvorenog univerziteta u Velikoj Britaniji precizira da su potresi bliže površini zemlje jači nego iste magnitude dublje na izvoru.

Rascjep San Andreas u Kaliforniji je možda najpoznatiji na svijetu, a naučnici upozoravaju da je katastrofalan potres odavno zakasnio.

Koliko je jak bio ovaj zemljotres?

U prosjeku, ima manje od 20 zemljotresa jačine preko 7,0 stepeni godišnje.

U poređenju sa zemljotresom jačine 6,2 koji je pogodio centralnu Italiju 2016. godine, u kome je poginulo oko 300 ljudi, zemljotres u Turskoj i Siriji je oslobodio 250 puta više energije, kaže Džoana For Voker (Joanna Faure Walker), sa Univerzitetskog koledža u Londonu.

Samo dva od najsmrtonosnijih zemljotresa od 2013. do 2022. bila su iste jačine kao potres u ponedjeljak.

Kakvi se naknadni potresi mogu očekivati?

Jedanaest minuta nakon početnog zemljotresa, region je pogodio naknadni potres jačine 6,7 stepeni. Potres jačine 7,5 stepeni po Rihterovoj skali dogodio se nekoliko sati kasnije, nakon čega je uslijedio još jedan od 6,0 poslije podne.

“Ono što sada vidimo je da se aktivnost širi na susjedne rascjepe”, rekao je Mason.

“Očekujemo da se seizmičke aktivnosti nastavi još neko vrijeme”, dodao je.

Koji će biti konačni bilans žrtava?

U zemljotresima sličnih magnitude u naseljenim područjima stradalo je na hiljade ljudi. Zemljotres jačine 7,8 stepeni Rihterove skale u Nepalu 2015. odnio je skoro 9.000 života.

“Neće biti dobro”, rekao je Mason.

“Biće u hiljadama, a moglo bi i u desetinama hiljada”, kazao je britanski stručnjak.

Veličina pogođenog područja i oštećenje puteva i druge infrastrukture mogli bi predstavljati veliki izazov čak i za najbolje opremljene i pripremljene službe spasavanja.

Kvalitet gradnje

Što je zemljotres bliži površini, to više njegove energije pogađa građevine i infrastrukturu, navodi Skaj njuz.

Moderniji, kvalitetno sagrađeni objekti imaju više šanse da izdrže ovako snažne potrese.

Građevinski propisi u Turskoj su pooštreni nakon zemljotresa jačine 7,6 stepeni Rihterove skale koji je 1999. pogodio grad Izmit na sjeverozapadu zemlje u kome je poginulo više od 17.000 ljudi.

Međutim, ranjivije su starije građevine, ili zgrade sagrađene od materijala slabijeg kvaliteta, što je naročito problem u manjim gradovima i selima.

Takođe, ugrožene su i mnoge istorijske znamenitosti, kojima Turska obiluje. Između ostalog je uništen dvorac Gaziantep star 2.200 godine, koji je pod zaštitom UNESCO-a.

Ministarstvo životne sredine i urbanizma već ima ambiciozan, nacionalni projekat za poboljšanje građevinskih i bezbjednosnih standarda za 689.658 kuća, prodavnica i kancelarija, podatak je iz 2021, prenosi turski list “Dejli Sabah”.

U poslednjih osam godina, ministarstvo je evakuisalo ili srušilo 673.000 tih jedinica, dok se radovi na preostalim objektima nastavljaju.

Ipak, stručnjaci upozoravaju na ranjivost starih zgrada kao i onih napravljenih od nekvalitetnog materijala.

Zgrade koje su napravljene nakon katastrofe 1999. takođe nisu u skladu sa standardima bezbjednosti od zemljotresa. Iako zemlja ima stroge zakone za suočavanje sa najnovijim izazovima, drugi faktori kao što je siromaštvo dovode do masovnog uništenja.

Od 1900. godine više od 90.000 ljudi izgubilo je život u 76 zemljotresa, ne računajući ovaj poslednji. Direktna ekonomska šteta u 20. vijeku iznosi 25 milijardi dolara.

Rizik od zemljotresa u Istanbulu

Stručnjaci upozoravaju da bi potencijalno katastrofalan zemljotres mogao pogoditi u bliskoj budućnosti najveći turski grad Istanbul.

Ekspertski tim je predstavio 2021. godine parlamentu izvještaj o posljedicama mogućeg zemljotresa u metropoli.

Predočeno je da bi 200.000 zgrada bilo oštećeno, što bi vjerovatno pogodilo oko tri miliona stanovnika Istanbula.

Više studija pokazuje da će Istanbul, koji ima više od 15 miliona stanovnika, neizbježno stradati od jednog snažnog zemljotresa, a stručnjaci upozoravaju da nije pitanje “da li” već “kada”, navodi “Dejli Sabah”.