Gotovo svake godine osnuje se makar jedna nova stranka, ali vodeću ulogu na političkoj sceni gotovo decenijama imaju isti akteri. Prema ocjeni politikologa Miloša Perovića, veliki broj političkih subjekata može ukazivati na izazove u funkcionisanju političkog sistema i potrebu za većom konsolidacijom kako bi se osigurala stabilnost i efikasnost. Sa druge strane, kako ističe, osnivanje novih subjekata, a naročito onih koji često imaju slične programe sa već postojećim partijama, doprinosi daljoj fragmentaciji i nestabilnosti.
Za osnivanje partije u Crnoj Gori nije potrebno mnogo truda – dovoljno je sakupiti 200 potpisa građana sa pravom glasa, nekoliko stotina eura, 50 osnivača i izraditi statut. Ipak, da bi stranke mogle da utiču na promjene u političkom životu i na izborne rezultate potrebno je mnogo više finansija, jaka partijska infrastruktura i medijski prostor, ali i snažni lideri. Da to nema mnogo crnogorskih stranaka govori i zvanični podatak da je u Crnoj Gori trenutno aktivno preko 50 političkih partija, a da svega desetak opstaje dugi niz godina.
Broj političkih partija u registru je podatak koji nužno ne pokazuje suštinu političkog života, niti demokratske kapacitete političkog sistema, smatra Perović. Ističe da je pravo na udruživanje i osnivanje partija osnov demokratije, ali da ekstremno veliki broj političkih subjekata u Crnoj Gori može ukazivati na izazove u funkcionisanju političkog sistema i potrebu za većom konsolidacijom kako bi se osigurala stabilnost i efikasnost upravljanja. Osnivanje novih partija, kako ocijenjuje, zapravo govori o potrebi da se u politički život Crne Gore uvedu određene inovacije.
– Sa druge strane, prilično sam uvjeren da je javnost Crne Gore prilično zasićena. Konstantno osnivanje novih političkih subjekata, a naročito onih koji često imaju slične programe sa već postojećim partijama, doprinosi daljoj fragmentaciji i nestabilnosti. Problem je što se nove partije bore za birače unutar svog bloka, vladajućeg ili opozicionog, sa malim potencijalom da premoste razlike u podijeljenom biračkom tijelu – kazao je Perović za "Dan".
Kada je riječ o potencijalu novih partija da promijene odnos snaga na političkoj sceni, naš sagovornik smatra da je to izuzetno teško, s obzirom na veliki broj političkih subjekata.
– Da bi nova partija zaista imala uticaj na društveno-politička zbivanja, mora imati jasnu ideološku platformu, kredibilne lidere, snažnu terensku organizaciju, adekvatna finansijska sredstva i efikasnu medijsku komunikaciju. Bez ovih elemenata, većina novih partija ostaje marginalna, dodatno doprinoseći političkoj fragmentaciji umjesto konsolidaciji. Smatram da ove kapacitete u Crnoj Gori ima tek nekoliko političkih partija, pa kao rezultat stalno imamo blokovsku podjelu, kakav je slučaj i sa poslednjim izbornim rezultatima u Nikšiću – rekao je Perović.
Još jedna partija osnovana je prije dva dana i to je, prema zvaničnoj evidenciji, 11. stranka osnovana nakon smjene režima 2020. godine. Naime, u Baru je osnovana Crnogorska stranka, koja, kako je saopšteno, okuplja pojedince i inicijative posvećene obnovi političke odgovornosti, zaštiti nacionalnih interesa i vraćanju Crne Gore svom izvornom i suverenom identitetu. Iz privremenog odbora te stranke kazali su da partiju osniva grupa patriota i intelektualaca, suočenih sa neskrivenim i sistematskim urušavanjem državnosti Crne Gore.
Samo u prethodnih nekoliko godina registovano je više novih partija – Stranka evropskog progresa, koju je osnovao bivši visoki funkcioner DPS-a i nekadašnji premijer Duško Marković, Pokret Naprijed, ispred kojeg su stali nekadašnji ministri Marko Kovač i Aleksandar Damjanović, Demohrišćanski pokret bivšeg premijera Zdravka Krivokapića... Ako se izuzme Pokret Evropa sad, koja trenutno ima najveći broj poslanika u parlamentu i dio je vlasti, novoformirane partije nisu ostvarile zapažen rezultat ni na lokalnom ni na državnom nivou, niti su donijele promjene na političkoj sceni.
