Slikar i multimedijalni umjetnik Uroš Đurić dobitnik je Nagrade za likovnu umjetnost „Sava Šumanović” za 2021. godinu. Ovo priznanje prije 23 godine ustanovili su Novosadski sajam, Galerija „Bel art” i Centar za vizuelnu kulturu „Zlatno oko” u želji da afirmišu djelo Šumanovića i podstiču razvoj savremenih umjetničkih ideja na srpskoj umjetničkoj sceni.
Đurić je nagradu dobio za izložbu pod naziovm „Poslednja izložba savremene umetnosti”, koja je prikazana u oktobru i novembru u Galeriji Kulturnog centra Beograd.
– Ostao sam zatečen kad sam čuo vijest da sam ovogodišnji dobitnik nagrade koja nosi ime Save Šumanovića. S obzirom da je ta nagrada rezultat mog rada i htijenja da se iskažem kroz umjetnost u ovom vremenu i ovim društvenim okolnostima, utoliko mi je važnija što je neko ocijenio da sam umjetnik dostojan nagrade koja nosi ime po našem velikom slikaru. Postao sam osjetljiv pa moram priznati pustio sam i neku suzu kad su mi javili da sam dobitnik priznanja koje je ime dobilo po Savi Šumanoviću, jer to je ime koje ima težinu i znači kvalitet, koji je imao i lijepih i tužnih momenata u životu, ali čiji je opus, prije tragičnog kraja, besprekoran. Od kada sam pogledao ko su umjetnici koji su ovječani ovom nagradom, Olga Jevrić, Mrđan Bajić... sve vodeća imena srpske savremene umjetnosti, stalno se pitam da li tu pripadam i istinski sam zahvalan – kazao je Đurić za „Dan”.
​U obrazloženju žirija kojeg su činili istoričarka umjetnosti i kustoskinja Savremene galerije Zrenjanin Slavica Popov, galeristkinja i direktorka Galerije Bel Art u Novom Sadu Vesna Latinović, te Sava Stepanov, likovni kritičar iz Novog Sada, između ostalog piše da je Đurić zbog svog tridesetogodišnjeg djelovanja, zbog ostvarenih visokih dometa, zbog svojih izuzetnih i specifičnih umjetničkih ostvarenja kojima je posvećen u aktuelnom trenutku, te zbog ukupnog doprinosa našoj umetnosti –„dostojan nagrade koja nosi ime Save Šumanovića jednog od najznačajnijih slikara u cjelokupnoj istoriji srpske umjetnosti”.
Đurić je prisutan na umjetničkoj sceni već više od tri decenije. Ranu afirmaciju stekao je zajedničkim izložbenim nastupima sa generacijskim kolegom Stevanom Markušem. Njihova karakteristična figurativna slika se koncepcijski potpuno izdvajala u tadašnjim „novomodernističkim” tendencijama, ali se nijednog trenutka nije dovodila u pitanje adekvatnost pristupa karakteru svijeta i duha vremena tog doba. Kako je istaknuto u obrazloženju Đurić i Markuš 1994. godine objavili su svoj „Manifest autonomizma”, kojim su definisali primarnost ličnog principa u pristupu životu i umjetnosti. Đurićevi radovi se nalaze i u slavnoj galeriji „Albertina”, među djelima Da Vinčija, Direra i mnofih velikih umjetnika.
Uroš Đurić je široj publici najpoznatiji po ulozi dobrodušnog Anđela u kultnom filmu „Mi nismo anđeli” i učešću u kvizu Potera.
S.Ć.

---