NIKŠIĆ – Na planini Somini u Hercegovim lukama, 75 kilometara udaljenim od Nikšića, juče na dan Sv. apostola i jevanđeliste Jovana Bogoslova tajnovidca, a povodom 15 godina od osvećenja hrama Preobraženja Hristovog metohu manastira Kosijerevo Svetu arhijerejsku liturgiju služio je vladika budimljansko-nikšićki Joanikije. Odslužen je i pomen kralju Aleksandru Karađorđeviću i svim stradalima za vjeru i otačastvo iz tih krajeva.
Besjedeći, vladika Joanikije je istakao da je Jovan Bogoslov bio najmlađi učenik Hristov, koji je kao mladić krenuo za Gospodom sa svojim starijim bratom Jakovom.
– Gospod prije nego što je izdahnuo na krstu rekao je „sine eto ti majke, majko eto ti sina”. A poslije vaskrsenja Hristovoga, kada je opet Gospod sabrao sve svoje učenike da propovijedaju Jevanđelje, tada je i Jovan Bogoslov krenuo na propovijed, dostigao je duboku starost, bio ispunjen božjom ljubavlju, pravdom i mudrošću. Gospod mu je otkrivao tajne ovoga i budućega vijeka, ovoga i onoga svijeta. Sv. Jovan Bogoslov je veliki apostol, tajnovidac, pisac otkrivenja, ali i onaj apostol kome su mnogi hramovi posvećeni, istina kod nas, rijetko gdje, ali ima hramova i manastira koji su posvećeni njemu, naročito na Patmosu u Grčkoj gdje se on upokojio. Svetinju na gori Somini, manastir Preobraženja Hristovog, osveštasmo prije 15 godina, na praznik Sv. Jovana Bogoslova. Evo, danas, ravno 15 godina od osvećenja ove svetinje koju podigosmo za pokoj svih onih koji su postradali od bratske ruke, ali i svih onih koji izgiboše za vjeru i otačastvo. I ovdje su njihova imena ispisana. Da ne zaboravimo na ovaj dan je bila i pogibija blaženo – počivšeg kralja Aleksandra Karađorđevića. I nije slučajno što zajedno pominjemo kralja Aleksandra koji je bio prva žrtva fašizma, te pošasti, mraka i tame koji je zahvatio Evropu. Dok je on bio živ, ipak, se srpski narod uspinjao, a poslije njegove smrti nastale su velike teškoće, nesreće i raskoli u srpskom narodu. A, naš narod je ispleo razne priče o odlasku kralja Aleksandra u Francusku, kako ga je tadašnji mitropolit Gavrilo Dožić opominjao da ne ide na taj put, a on je rekao: „ako je volja božija i da poginem, pa neka poginem, ja za moju otadžbinu ne žalim ni ovoga puta umrijeti” – besjedio je vladika Jonikije i naglasio da je kralj Alksandar bio oslobodilac i ujedinitelj i da je kao čovjek imao mana, ali su njegove zasluge prevelike.
Na kraju besjede, vladika Joanikije je zaželio da svetinja na Somini bude crkva koja će miriti i rane liječiti.
Crkvu na Somini gradio je vjerni narod ovog kraja i dijaspore. Temelje je 1996. godine osveštao i gradnju blagoslovio mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije, na Preobraženje Gospodnje. Osvećenje je bilo na Sv. apostola i jevanđeliste Jovana Bogoslova 9. oktobra 2001.m godine. Izgradnju su pomogli Radomir Š. Lučić i mnogi priložnici. Tomo i Novica Baćović darovali su imanje ovom hramu sa željom da se na Somini manastir sazida za dušu njihovog sina i sinovca Miodraga koji je poginuo na trebinjskom ratištu devedesetih godina minulog vijeka.
U unutrašnjosti hrama postavljene su spomen-ploče sa više od 800 imena nastradalih s prostora Banjana, Grahova, Golije, Oputne Rudine, Nikšićkih Rudina, Kamenska i dijela Hercegovine koji su, kako piše na spomen- ploči „dali svoje živote za vjeru pravoslavnu, kralja i otadžbinu”, kao i za 12 boraca pripadnika bivše JNA, poginulih na hercegovačkom ratištu od 1991. do 1996. godine. L.N.
Osveštanje hrama na Vučjem dolu 29. oktobra
Nakon svete službe na Somini sastao se odbor za proslavu 140 godina od Vučedolske bitke i osvećenja hrama Sv. Sveštenomučenika Atinogena, koji je podignut za pokoj duša vučedolskih junaka. Po blagoslovu vladike Joanikija dogovoreno je da to bude 29. oktobra.
Gradnja hrama počela je 2008. godine kada su temelje osveštali mitropolit crnogorsko-primorski Amfilohije sa episkopima zahumsko-hercegovačkim Grigorijem, budimljansko-nikšićkim Joanikijem i Atanasijem, zahumsko-hercegovačkim umirovljenim.
Nakon pauze od skoro četiri godine krenulo se sa radovima 2012. godine.
Upravni sud Crne Gore je u dva navrata poništio rješenje koje je „kočilo” izvođenje radova na crkvi, jer je svetinja, navodno, podizana bez dozvole. Hram je ipak ostao na temeljima, dozvola od nadležnih je odobrena i uz pomoć donatora, priložnika, Vučedolci i potomci junaka ove slavne bitke raduju se bogomolji.
)){kind=small}
