Sveukupan materijalni položaj stanovnika bjelopoljske opštine je nezavidan. To se posebno odnosi na one najugroženije, odnosno penzionere, koji imaju najmanja mjesečna primanja. Prije dva dana penzioneri sa najnižim primanjima, među kojima i najveći broj invalidskih penzionera, održali su sastanak i iskazali ogorčenost odnosom nadležnih prema njihovim problemima. U saopštenju za javnost penzioneri sa najnižim primanjima navode da su peticiju nezadovoljstva sa više od hiljadu potpisa uputili nosiocima najviših državnih i lokalnih funkcija.
– Poslali smo peticiju predsjednicima države, Vlade i Skupštine, te ministru rada i socijalnog staranja i predsjedniku Opštine Bijelo Polje. Međutim, niko od njih nam još nije odgovorio. Odlučili smo da ih ponovo upozorimo da nas ne primoravaju da preduzimamo neke radikalnije poteze. Iako smo bolesni i stari, očigledno je da ćemo biti prinuđeni da dignemo svoj glas protiv nepravde i muke koja nas je zadesila. Čekamo da nas pozove predsjednik Opštine da razgovara, makar na kratko sa našim predstavnicima.To bi nam u ovom trenutku puno značilo-poručuju najugroženiji penzioneri Bijelog Polja.
Njihov predstavnik Marko Hajduković kaže da su tražili da najniže penzije budu povećanje makar na 200 eura.Predsjednik Udruženja penzionera Ratimir Bulatović kaže da na spisku imaju 7.362 penzionera i svi praktino žive teško.
– Porazan je podatak da imamo 1.129 članova koji imaju ona najniža primanja od 120 odsto, odnosno 15,32 odsto, a imamo takođe skoro polovinu članova, odnosno 3.322 sa primanjima od po 179 eura, što je inače u granicama siromaštva, odnosno takvih je 45,12 odsto-ističe Bulatović i dodaje da je Udruženje penzionera uspjelo da podijeli jednokratnu pomoć od po 30 eura za 1.250 članova.
– Ta sredstva su dobili oni kojima je pomoć u ovom trenutku neophodna, odnosno oni najugroženiji koje su izabrala naša 22 mjesna udruženja-kaže Bulatović, dodajući da je prosječna penzija bjelopoljskih penzionera 219,40 eura. On naglašava da su pomogli penzinerima i davanjem pozajmice od po 500 eura. Taj vid pomoć dat je za 56 penzionera, beskamatno, sa rokom otplate od pet godina, odnosno 60 mjeseci. Uz to, rukovodstvo penzionerskog udruženja posjetilo je 18 članova koji žive u Domu za stara lica i dali im po pomoći po 30 eura.
-Kako bi ublažili njihov nezavidan položaj ponudili smo im na višemjesečnu otplatu jagnjad. Taj vid pomoći ostvarilo je 520 penzionera, a u toku je i raspodjela mesnih polutki kao i suhomesnatih paketa- kaže Bulatović.
M.N.
Izdržavaju po tri generacije
- Ovako teško vrijeme nikada nije bilo. Kako se snalazimo teško je objasniti. Od ove crkavice preživljavamo, odnosno kupimo neophodne ljekove i platimo struju i vodu, često nemamo ni po dva obroka, a još moramo da finanisiramo djecu koja su ostala bez posla, usled stečaja i likvidacije fabrika i zatvaranja radnih mjesta, pa i unučad koja traže da izađu sa svojim vršnjacima u grad. Dokad će ova muka da traje, ne znam, ali izdržati se ne može – kaže starina Mitar Knežević.
On naglašava da penzioneri bukvalno samo preživljavaju, te da ovako teške situcija nema nigdje u Evropi.
– Mi stari, koji smo već na izdisaju, od naših više nego skromnih primanja izdržavamo tri generacije. Od penzija moramo da kupujemo drva, plaćamo komunalije, vodu, struju, opremamo unučad za školu, studente na studije, da nabavimo nešto za zimnicu, a odakle, ni sam ne znam – kaže Tadiša Leković.
)){kind=small}
