TIVAT – Članovi Avanturističkog kluba K4 i Kjokunšikai kluba Tivat,
Dejan Milošević i
Sveto Deković iz Tivta, i njihov prijatelj
Dejan Vukšić iz Kotora uspješno su izveli ekspediciju pod nazivom Mission Barefoot Kilimandžaro 2020. Ekipa je iz Tivta krenula u osvajanje Kilimandžara i vrha Uhuru na 5.895 metara nadmorske visine krenula 6. februara, a Dejan je prvi Evropljanin koji je Kilimadžaro osvojio bos.
– Sveto je inače prvi član našeg kluba koji se našao na vrhu Kilimandžara, a ja sam pored titule prvog Evropljanina koji se popeo na Kilimandžaro bos, postao i prva osoba na svijetu koja je zvanje majstora kjokušin karatea, iliti crni pojas prvi dan, dobila na visini od skoro 6.000 metara – priča Dejan i ističe da ih je tokom puta pratilo lijepo vrijeme, ali dolaskom u kamp Mawenzi Tarn dočekao ih je snijeg i veoma niska temperatura.
– Srećom, meni koji sam cijelo vrijeme bos to ne predstavlja problem zbog višemjesečnih priprema za ovu ekspediciju. U Kibo kampu srećemo ekspediciju koju sačinjavaju članovi bivših jugoslovenskih država, i svi se dive na hrabrosti zbog mog poduhvata. Među njima su dvije Crnogorke i poznati bosanski alpinista
Ismir Jusko Švabo, koji je na ovaj uspon poveo i svog četrnaestogodišnjeg sina. Iz razloga što sam išao bos na uspon nismo krenuli u ponoć već u 7 ujutro. U prvih 2 sata penjanja srećemo članove ekspedicije koji se vraćaju sa vrha, neki traže da se slikaju sa mnom, a jedan Makedonac me je pozvao da mu se pridružim na nekim usponima po Makedoniji – prepičava Dejan kako polako napreduju prema Gilmans pointu na visini od 5.685 mnv, koji predstavlja i jedan od tri vrha kratera Kibo. Taj uspon je, kaže on, najteži, jer se prelazi visinska razlika od skoro 1.000 m.
– Sveto i ja sve teže dišemo i pratimo vodiča
Gabrijela, dok je Dejan Vukšić malo iza nas i on prati drugog vodiča
Emanuela. Nakon 5 i po sati stižemo do Glimans pointa. Mislim da takav umor nikada u životu nisam osjetio, a čekalo me je još skoro 2 sata do vrha. Sveto dobija savjet od jednog vodiča da me nagovori da obujem gojzerice jer ako nastavim dalje, amputiraće mi obje noge. Nismo reagovali i nastavio sam dalje po snijegu i ledu, pri temperaturi od oko minus 10 stepeni Celzijusovih. Nakon dva sata na vrh stižemo Sveto i ja dok je Dejan Vukšić stigao nekih sat vremena kasnije. Sveto je izveo ceremoniju dodjele zvanja i sve je zabilježeno kamerom. Nakon 15 minuta provedenih na vrhu krećemo nazad, ja obuvam gojzerice – priča Dejan i dodaje da su se sjutradan spustili do kampa Horombo, a sledećeg dana nakon 19 kilometara pješačenja stižu do Marangu kapije, odnosno kraja puta.
T.V.
Porodica najveća podrška – Na kraju puta potpisujemo za sertifikate, odnosno potvrde o usponu koji će nam biti dodijeljeni tokom večere. Zbog potvrde naših vodiča kompanije Trekking Hero, ja sam zvanično prvi Evropljanin koji se bos popeo od podnožja do vrha Uhuru na visini od 5.895 mnv, i iz tog razloga dogovaraju sa upravnicima nacionalnog parka da se na početku staze postavi tabla sa mojim imenom i mojim postignućem i da se isti objave na sajtu Nacionalnih parkova Tanzanije, zbog čega sam veoma ponosan – kaže Dejan koji je zahvalio treneru Svetu, koji ga je trenirao za ovu ekspediciju i koji je tokom ekspedicije bio uvijek u stopu iza njega, kao i Dejanu Vukšiću koji su i pored umora i hladnoće uspjeli kamerom da zabilježe važne trenutke.
– Zahvalio bih
Vuku Kaluđeroviću i njegovom ocu Aleksandru što su nam obezbijedili dio opreme kao i zastavu kluba i takođe sponzorima koji su podržali ovu nesvakidašnju ekspediciju – kaže ovaj nevjerovatni Tivćanin i naglašava da najveću podršku ima od porodice, supruge i djece.
)){kind=small}
