Pokušaji crnogorskog režima da se obračuna sa istorijskim nasleđem Srpske pravoslavne crkve kroz prekrajanje istorije, a onda i sporni Zakon o slobodi vjeroispovijesti zbog kojeg je vlast pala, kako se i upozoravalo, bili su uvertira za nastavak sličnog scenarija u Prištini. Albanci sa KiM ovih dana, kada su pritisnuti obavezom formiranja Zajednice srpskih opština i ispunjavanja drugih međunarodnih obaveza, naročito su glasni u pokušaju otimanja istorijskog nasleđa Srba i SPC.

Istoričar Dejan Ristić izjavio je da Albanaca u srednjem vijeku na teritoriji Kosova i Metohije nema i da su spomenici kulture koji se nalaze na prostoru južne srpske pokrajine, a koji pripadaju hrišćanskom nasleđu srpsko kulturno nasleđe iz prostog razloga što su ih podizali ili obnavljali srpski srednjovjekovni vladari, velmože i crkveni velikodostojnici i vjerski poglavari.

Dakle, tu u nauci nikada nije bilo dileme, ni najmanje, i to ne samo u našoj, već i u svjetskoj istoriografiji, dodao je Ristić i pozvao, kako je rekao, svoje „kolege” istoričare s Kosova da svoje tvrdnje potkrijepe konkretnim činjenicama.

– Ukoliko pojedine „moje kolege” istoričari iz Prištine ili Tirane imaju takve stavove bilo bi dobro da te stavove potkrijepe istorijskim izvorima, dakle da nam pokažu koji su to istorijski izvori koji su u nauci do sada vjekovima nepoznati, koji bi možda bacili novo svjetlo. Međutim, takvih izvora nema. Na KiM su sve srpski pravoslavni srednjovjekovni manastiri – rekao je Ristić.

Direktor Kancelarije za KiM Marko Đurić izjavio je, komentarišući pisanje prištinske „Kohe”, za koju kaže da raspiruje nacionalnu i vjersku netrpeljivost kroz širenje grubih istorijskih falsifikata, da su osuđeni na propast, tvrdoglavi pokušaji revizionista i falsifikatora istorije da izvrtanjem činjenica otmu srpsko srednjovjekovno kulturno i duhovno nasleđe na Kosovu i Metohiji.

– Zaista, prije srpskog kulturnog i duhovnog nasleđa na Kosovu i Metohiji je postojala romejska, odnosno vizantijska kultura, a prije nje i neke druge kulture, samo što Albanaca tu nije bilo – istakao je Đurić i podsjetio da povelje srpskih manastira na KiM nedvosmisleno potvrđuju ko je bio njihov ktitor i pokrovitelj, a popisi imena u poveljama svjedoče da je u metosima živjelo isključivo srpsko stanovništvo, uz statistički zanemarljivo prisustvo drugih etničkih grupa.

Prištinska „Koha” navodi da su svetinje na Kosovu i Metohiji u srednjem vijeku građene iznad „drevnih ilirskih i arberijskih hramova”.

Kako navode, Crkva Bogorodice Ljeviške u Prizrenu sagrađena je na temeljima ranijeg hrama i ističe da su to zaključci arheoloških i istorijskih istraživanja Edi Šukrijua.

M.Nj.

---

Tvrđava srpstva na KiM
– Srpski srednjovjekovni manastiri su tvrđava srpstva na Kosovu i Metohiji, jer su samim svojim postojanjem neoborivi dokaz čija je to zemlja bila, i kakva je serija zločina, protjerivanja, islamiziranja i asimilacije dovela do sadašnje etničke strukture na Kosovu i Metohiji – poručio je Đurić. Istoričar i profesor Univerziteta u Beogradu Miloš Ković izjavio je da najnovije pisanje „Kohe” o srpskim manastirima kao kosovskom nasleđu više nikoga ne može da ostavi ravnodušnim i da je veza Albanaca sa Ilirima nepostojeća. Ković je ocijenio da je pokušaj prisvajanje srpskog kulturnog nasleđa samo dokaz i potvrda onoga što bi moglo da se desi srpskim svetinjama ukoliko Srbi i Srbija odustanu od Kosova i Metohije.