Piše: Dejan Mirović
Nakon okončanja demonstracija u Beogradu i drugim gradovima u Srbiji (7–10. jula 2020), očekivalo se da će prestati kampanja
Vučićevih medija i narodnih poslanika protiv Rusije. Međutim, poslije nekoliko dana ćutanja, Vučiću blizak „Srpski telegraf” je na naslovnoj strani od 23. jula objavio naslov „Duboka država Rusije ruši Vučića iza
Putinovih leđa“. U tekstu se kao dio navodne duboke države označavaju: supruga bivšeg predsjednika
Medvedeva, penzionisani general
Rešetnjikov, predsjednik državne federalne agencije Ruska saradnja
Primakov i fond „Gorčakov”.
Niko do sada u Srbiji i na Zapadu nije pojam deep state (duboka država ili postojanje nekontrolisane vlasti) vezivao za Rusiju. Naprotiv, ruski predsjednik je poslednjih mjeseci optuživan na Zapadu da je autoritativan lider jer je izmjenama Ustava dobio mogućnost da osvoji još dva mandata (takva kritika, inače, nikada nije primijenjena na njemački slučaj i
Merkelovu iako prema Osnovnom zakonu iz 1949. nema ograničenja za mandate istog kancelara).
Bivši savjetnik u Kongresu
Mike Lofgren – tvorac teorije deep state, isključivo je vezuje za američki model vlasti, kao što to čine moderna politička i pravna teorija i mediji.
U tom kontekstu tekst u tiražnom „Srpskom telegrafu” je na Tviteru kao „nevjerovatnu izmišljotinu“ okarakterisao ruski ambasador u Beogradu
Bocan – Harčenko.
Reakcija Bocan – Harčenka kao da je bila znak za još žešće napade. Glavni urednik „Srpskog telegrafa” i prva žena predsjednika Srbije, ujedno urednik TV Pink –
Ksenija Vučić su 24. jula na „ružičastoj televiziji“ ponovili tvrdnje o ruskoj dubokoj državi. Osokoljen takvom podrškom glavni urednik „Srpskog telegrafa” je poslije toga ušao čak i u javnu polemiku sa ruskim ambasadorom. Ponovo je optužio ruske diplomate da stoje iza demonstracija u Beogradu: „Pitajte pojedine Vaše činovnike iz ambasade s kim se viđaju i kako djeluju“, poručio je prorežimski novinar i dodao da ruska duboka država opstruiše Vučićeve pregovore o Kosovu u Briselu i Vašingtonu. Njegov kolega, direktor „Srpskog telegrafa”, na nacionalnoj TV „Hepi” takođe je napao ambasadora i iznio tvrdnju da ambasador radi bez znanja ministra
Lavrova (!?). Antiruska histerija u srpskim medijima se kao u vrijeme
Makartijevog lova na vještice u Americi 50-ih godina okrenula i protiv „kolebljivaca“ u sopstvenim redovima. Vučićevi mediji počeli su da sumnjiče za simpatije prema ruskoj državi čak i njemu više nego bliske ljude, poput
Nebojše Čovića i urednice srpskog Sputnjika
Ljubinke Milinčić (samo zato što su ćutali). Pod udar su došli i srpski opozicionari. „Dokazi“ za njihovu navodnu krivicu su bili, kao i u slučaju lidera DF-a u Crnoj Gori 2016, odlasci u Moskvu.
Kontrola koju nad srpskim medijima imaju Vučićeva savjetnica za medije i bivši službenik BBC
Suzana Vasiljević, kao i neformalni savjetnik za medije
Beba Popović, pokazuje da antiruska kampanja nije mogla da se vodi bez pristanka srpskog predsjednika.
Rusija nije davala povod za takvo ponašanje. Naprotiv, ruska vlada je odobrila u julu ratifikaciju sporazuma o slobodnoj trgovini između Srbije i Evroazijskog ekonomskog saveza (EAES).
Razlozi za antirusku kampanju se očigledno nalaze u suprotnom stavu Moskve i Beograda oko Kosova, odnosno u sukobu međunarodnog prava i želje Vučića da ostane na vlasti po svaku cijenu.
Vučić je u finalnoj fazi pregovora sa Briselom i Vašingtonom o pravno obavezujećem sporazumu koji omogućava članstvo Kosova u UN. Javno se obavezao u maju da neće lobirati za povlačenje priznanja Kosova. Upadljivo ne pominje Rezoluciju 1244 u pregovorima u Briselu i Vašingtonu iako je ona obavezujuća prema međunarodnom pravu.
Moskva konstantno kroz izjave svojih zvaničnika insistira na Rezoluciji 1244 SB UN i na poštovanju međunarodnog prava. Prema pisanju zapadne štampe, odigrala je odlučujuću ulogu u povlačenju priznanja Kosova od strane 17 država. Ruska diplomatija ne učestvuje ili se protivi pregovorima u Vašingtonu i Briselu.
Zbog svega ovoga Vučićeva i Bebina propaganda ima težak zadatak. Ona treba da objasni srpkoj javnosti zašto je Rusija protiv Vučićevog potpisivanja pravno obavezujućeg sporazuma o Kosovu. Propagandni zadatak posebno otežava popularnost Putina u Srbiji koju nema nijedan srpski političar. U tom kontekstu se gradi tragikomična teorija o ruskoj neprijateljskoj dubokoj državi koja navodno spletkari i obmanjuje Putina. U trenutku finalizacije pregovora o pravno obavezujućem sporazuma o Kosovu ona treba da posluži kao objašnjenje srpskim glasačima zašto je Putin protiv Vučićevog potpisa.
”
)){kind=small}
