Novi američki ambasador u Njemačkoj za manje od mjesec dana napravio je dva skandala. U Njemačkoj misle da se Tramp miješa u njihove unutrašnje stvari.
Naime, prvi skandal novi američki ambasador u Njemačkoj Ričard Grenel napravio je svega nekoliko sati pošto je predao akreditivna pisma predsjedniku Njemačke, jer je putem Tvitera poručio njemačkim privrednicima, pa samim tim i Njemačkoj, da paze ako posluju s Iranom, kome su SAD uvele dodatne sankcije, jer mogu biti pod udarom Amerike.
Poslednje izjave istog ambasadora, nevjerovatne za jednog diplomatu, mogu se shvatiti i kao pozivanje na smjenu kancelarke Angele Merkel i podršku njemačkim i evropskim nacionalistima i populistima, što bi moglo destabilizovati samu EU, ocjenjuje Index.hr. A šta je on to zapravo rekao? Kako prenosi hrvatski portal, Grenel je u intervjuu za britansku verziju krajnje desnog portala „Breitbart“ izjavio da „apsolutno želi da ojača konzervativne snage u Evropi i njihove vođe“.
Jasno je, ocjenjuje se dalje u tekstu, da nije mislio na Angelu Merkel.
Osim toga, njegov komentar da je američki predsjednik Donald Tramp podržao ljude da kažu da neće dopustiti političkoj klasi da odlučuje ko će pobijediti i ko se može takmičiti na izborima, prilično je jasna aluzija na političku krizu oko formiranja populističke vlade u Italiji na koju je predsjednik uložio veto, iako je u međuvremenu vlada ipak formirana. Američki ambasador zatim je opisao konzervativce koje on i „tiha većina“ u Evropi podržavaju kao one koji imaju „konzistentno konzervativnu politiku o migraciji, poreskim rezovima i rezanju regulative i birokratije“.
Grenel je tim stavom „skočio sam sebi u usta“, jer je ranije rekao da je veliki fan Merkelove. Izgleda da sada i nije, bar kada je riječ o njenom stavu o migrantima. Ali zato je austrijskog kancelara opisao kao „rok zvijezdu“ čiji je sada „fan“, a Kurc je, podsjeća „Indeks”, baš poznat po kritikama Merkelove na račun migrantskog pitanja.
Zamjenik urednika uglednog njemačkog lista „Špigl“ Matju von Ror ocijenio je da je Grenel „jasno pokazao da je politički aktivista koji će koristiti svoju poziciju da bi promovisao političke promjene u zemlji domaćinu (ali i ostatku Evrope). Takođe, podsjeća „Indeks“, Trampovi potezi i retorika otkako je ušao u Bijelu kuću prošle godine jasno pokazuju da je njegova politika „prvo Amerika“, odnosno nemiješanja u ostatak svijeta, u najmanju ruku selektivna – od prozivki za „neplaćanje računa“ od strane NATO saveznica, preko pokretanja trgovinskog rata s Kinom, ali i s tradicionalnim saveznicima EU Kanadom i Meksikom, jednostranog povlačenja iz međunarodnog Pariskog sporazuma o klimi i nuklearnog sporazuma s Iranom, jednostranog priznanja Jerusalima kao izraelske prestonice pa do ograničene vojne intervencije u Siriji u dva navrata.
Dakle, u kontekstu sve veće zategnutosti u evropsko-američkim odnosima, koji ionako nisu na zavidnom nivou otkako je Tramp postao predsjednik, retorika njegovog ambasadora samo produbljuje sumnje da Tramp ne teži saradnji, već konfrontaciji s Evropom, navodno u ime američkih nacionalnih interesa.