Grupa istraživača sa Univerziteta u Ekseteru objavila je članak u časopisu „Nature Communications” u kojem su objasnili kako je jedna neobična i slučajna prirodna pojava spriječila porast količine kiseonika u atmosferi, a time i razvoj višećelijskih organizama za čitave dvije milijarde godina.
Naime, mnogo prije kambrijumske eksplozije, koja je prije oko 550 miliona godina iznjedrila gotovo sve tipove životinja koje danas postoje, prvi organizmi koji su živjeli na Zemlji bili su jednoćelijski i anaerobni, što znači da nisu koristili kiseonik, gas kojeg je tada u atmosferi bilo samo u tragovima.
Prije oko dvije i po milijarde godina cijanobakterije su bile prvi organizmi koji su vršile fotosintezu, oslobađajući kiseonik koji je, nemavši više kud, počeo da se taloži u atmosferi. U roku od par stotina miliona godina, nivo kiseonika u atmosferi bio je oko deset puta niži nego danas – nedovoljno za evoluciju aerobnih organizama, ali dovoljno da izumru mnoge vrste bakterija za koje je kiseonik bio toksičan.
Nakon tzv. „velikog oksidativnog izumiranja”, desilo se nešto što je naučnicima dugo predstavljalo potpunu misteriju. Nivo kiseonika je prestao da raste, ostavši gotovo dvije milijarde godina na nivou oko deset puta manjem nego danas, iako su cijanobakterije nastavile da ga oslobađaju s nesmanjenom žestinom.
Kako u svom radu navode profesori Tim Lenton i Stjuart Dejns sa Univerziteta u Ekseteru, rast nivoa kiseonika je spriječila slučajna nova povratna sprega. Naime, stalne tektonske promjene izgurale su na Zemljinu površinu organski materijal koji se, umiranjem jednoćelijskih organizama, taložio u sedimentima na dnu okeana. Ovaj organski materijal, koji je prvi put bio izložen Zemljinoj atmosferi, reagovao je i „zarobljavao” slobodni kiseonik. Pošto su cijanobakterije i drugi organizmi umiranjem stalno proizvodili nov organski materijal, nastao je ekvilibrijum tokom kojeg je nivo kiseonika ostao manje-više nepromijenjen dve milijarde godina.
Situacija se izmijenila tek evolucijom prvih biljaka, kada intenzitet foto-sinteze naglo raste, a atmosfera se ponovo zasićuje kiseonikom. Do novog i do dan-danas konačnog ekvilibrijuma dolazi poslije kambrijumske eksplozije, kada se razvijaju organizmi koji, da bi preživjeli, kiseonik prvi put moraju da troše.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
