Poznati francuski džez pijanista i kompozitor Baptist Trotinjon i perkusionista iz Argentine Minin Garajo nastupili su prije dvije noći pred punim gledalištem u velikoj sali KIC-a „Budo Tomović” i sa numerama sa svog albuma „Chimichurri” sa našom publikom proslavili Svjetski dan muzike.
Fuzija harmonije i ritmova – mješavina Evrope i Latinske Amerike – u najkraćem bi se mogla opisati muzika koju su nam izvela ova dva vrsna izvođača. Trotinjon koji je odgajan na klasici i Garajo, koji je u ovaj duet unio gotovo svu tradiciju latinoameričke muzike.
– Mi stvaramao radosnu, inventivnu i komunikativnu muziku. I melodičnu i ritmičnu istovremeno. To je, rekao bih, organska muzika. Nekad je reakcija različita od grada do grada. Ali, generalno, reakcija ne zavisi od etničke pripadnosti – kazao je jedan od najuglednijih francuskih džez kompozitora i pijanista koji je za svoja muzička dostignuća osvojio mnogobrojna priznanja među kojima se izdvajaju nagrada Francuske džez akademije za najboljeg francuskog džez muzičara „Prix Django Reinhardt”, nacionalna nagrada „Victoires du Jazz”, do priznanja „Grand Prix Lycéen des Compositeurs” za savremenu muziku koju mu je prošlog mjeseca uručio Grad Pariz.
– Ono što me zaintrigiralo je to što sam tek doznao da je mnogo Crnogoraca emigriralo u Argentinu. Znate, u džezu nema granica. Svakakao da je to izvorno afro-američka muzička tradicija SAD, ali danas ona i mnogo drugog. Mnogo Latinoamerikanaca je doprinijelo džezu, uveli smo nove ritmove, jer sve ono što je zasnovano na evropskoj muzici bazirano je na harmoniji – objasnio je temperamentni Argentinac.
Trotinjon je istakao da je sama činjenica da je neko postao umjetnik poruka sama za sebe. To važi i za njega i njegovog kolegu.
– Ne komponujemo i ne izvodimo angažovanu muziku, koja ima neku političku poruku. Ali, nemam ništa protiv toga. Smatram da se bavimo nečim lijepim, i samim tim dragocjenim, i to upravo treba svijetu u kojem živimo – svijetu u kojem vladaju potrošačka filozofija i nejednakosti. Džez jeste poruka sam po sebi – kazao je Trotinjon za „Dan”, koji je podsjetio da je ovaj muzički žanr nastao miješanjem evropske muzike koja je stigla na američko tlo i ritmova i ekspresivnosti afričkih robova.
Garajo je istakao da je džez muzika i danas najotvorenija za sve muzičke uticaje i podsjetio da je balkansku notu francuskom džezu najbolje predstavio pijanista Bojan Zulfikarpašić, koji je, kako ističe, „prenio svoju kulturu u Pariz”.
– To vam, je kao gastronomija. Često pravim paralelu sa kuhinjom, jer to svi razumiju. Dakle, imaš osnovu, a samo se trudiš da pomiješaš nove začine da bi dobio nešto novo. Doduše, to nije razlog da stavimo sve i svašta, već moramo voditi računa o finalnom ukusu. E, tako je i sa muzikom – objasnio je Trotinjon.
Psihoza i strah zbog terorističkih napada, a posebno onaj u dvorani „BataKlan”, nisu mnogo uticali na parišku muzičku scenu, naglasio je Trotinjon. Jer, Parižani vole muziku i vole da dan završe nekim nesvakidašnjim umjetničkim događajem. Ipak, promjene su vidljive u svakodnevnom životu, kazao je naš gost iz grada svjetlosti, sa obala Sene i Loare. S.Ć.
)){kind=small}
