U na­sto­ja­nju da se ni­kad ne za­bo­ra­vi zlo­čin nad 57 slo­bo­da­ra stri­je­lja­nih u Far­ma­ci­ma, ju­če su oba bo­rač­ka udru­že­nja, bor­ci NOR-a i an­ti­fa­ši­sta Glav­nog gra­da i bo­raci NOR-a 1941-1945 Pod­go­ri­ca po­lo­ži­li vi­jen­ce na spo­me­nik po­dig­nut ro­do­lju­bi­ma. To su ipak, uči­ni­li odvo­je­no.
Oko 150 čla­no­va po­ro­di­ca stri­je­lja­nih ro­do­lju­ba, čla­no­va SUB­NO­RA Cr­ne Go­re i gra­đa­na Lje­ško­po­lja i Pod­go­ri­ce ju­če je oda­lo po­čast pa­lim bor­ci­ma, dok su cvi­je­će na spo­men obi­ljež­je po­lo­ži­le de­le­ga­ci­je UB­NO­RA Pod­go­ri­ce, Nik­ši­ća i Da­ni­lov­gra­da i broj­ni po­je­din­ci.
Pred­sjed­nik UB­NOR-a i an­ti­fa­ši­sta Glav­nog gra­da Bo­ri­vo­je Bo­ro Ba­no­vić is­ta­kao je da ma­sov­no pri­su­stvo na sku­pu po­tvr­đu­je da su te­ko­vi­ne an­ti­fa­ši­stič­ke NOB ži­ve i da će traj­no ži­vje­ti.
– Na­ša je oba­ve­za da ovo kao i sva po­pri­šta rat­nih do­ga­đa­nja po­sje­ću­je­mo, po­štu­je­mo i nje­gu­je­mo. Ne­do­pu­sti­vo je da kroz naš obra­zov­ni si­stem osnov­ci i sred­njo­škol­ci ne do­bi­ju pra­ve in­for­ma­ci­je o ovom i slič­nim do­ga­dja­ji­ma, po­seb­no da bu­du­ći aka­dem­ski gra­đa­ni ne zna­ju što je 13. jul 1941. go­di­ne, Dan ustan­ka – is­ta­kao je Ba­no­vić.
Sje­ća­nje na zlo­či­nač­ki čin i pri­mjer­no dr­ža­nje i vje­ru u po­bje­du i slo­bo­du stri­je­lja­nih ro­do­lju­ba evo­ci­rao je Vla­di­mir Da­mja­no­vić, član pred­sjed­ni­štva UB­NO­RA Nik­šić.
– Na da­na­šnji da­tum 1943. go­di­ne su pred fa­ši­stič­kim oku­pa­to­rom u stro­ju za stri­je­lja­nje 54 bo­ra­ca i ro­do­lju­ba iz Pod­go­ri­ce, Nik­ši­ća i Da­ni­lov­gra­da ko­ji svo­jim ne­po­kor­nim, do­sto­jan­stve­nim i ju­nač­kim dr­ža­njem ni­je­su da­li eg­ze­ku­to­ri­ma da iz­ra­ze osvet­nič­ko za­do­volj­stvo. Nji­ho­vim po­kli­ci­ma, par­ti­zan­skim pje­sma­ma i osmje­si­ma po­sla­li su po­ru­ku da se ne bo­je smr­ti jer dan po­bje­de i dan slo­bo­de se bli­ži. Nji­ho­ve žr­tve nas oba­ve­zu­ju da bu­de­mo uje­di­nje­ni oko ide­je an­ti­fa­ši­zma ko­ju da­nas ba­šti­ni na­pred­no čo­vje­čan­stvo - po­ru­čio je Da­mja­no­vić.
Pot­pred­sjed­nik OB­NOR-a 1941-1945 Pod­go­ri­ca Rad­mi­la Ča­go­ro­vić, pod­sje­ti­la je da su na tom mje­stu, pri­je 74 go­di­ne na­ci­sti stri­je­lja­li 57 ča­snih ju­na­ka sa pro­sto­ra Nik­ši­ća, Pod­go­ri­ce i Da­ni­lov­gra­da.
– Na­ši bor­ci su ci­je­lim pu­tem od Nik­ši­ća do Ju­so­va­če i od Ju­so­va­če do Far­ma­ka, pr­ko­si­li pre­zi­rom. Kli­ca­li su slo­bo­di. Pje­va­le su mla­de dje­voj­ke iz Nik­ši­ća is­pred upe­re­nih fa­ši­stič­kih ci­je­vi „Mi smo mla­de par­ti­zan­ke ro­dom Nik­ši­ćan­ke”. Fa­ši­stič­ki ra­fa­li su za­u­vjek za­mr­zli nji­ho­ve pr­ko­sne stro­fe. Osta­lo je za­pi­sa­no ka­ko je še­zde­set­pe­to­go­di­šnji cr­no­gor­ski ofi­cir Ma­to Pe­rov Ra­i­če­vić, ko­ji je put pre­ka­lje­nog rat­ni­ka po­čeo i za­vr­šio u rod­nom Lje­ško­po­lju, nad ra­kom pred za­pre­pa­šće­nim fa­ši­sti­ma iz­dao po­sled­nju za­po­vi­jest „Ova bor­ba zah­ti­je­va, kad se gi­ne da je pje­va” – ka­za­la je Radmila Čo­gu­rić.
S.R.