Na sjeveru Crne Gore u zavisnosti od vremenskih uslova siliranje kukuruza počinje sredinom septembra i ovih dana se privodi kraju. Silaža predstavlja hemijski konzervisanu stočnu hranu biljnog porijekla. Danas je siliranje prisutno na velikim farmama, a poslednjih godina na sjeveru, naročito u bjelopoljskoj opštini, zbog intenzivnijeg razvoja stočarstva svake godine površine pod silažnim kukuruzom su sve veće, ističe poljoprivredni inžinjer Svetlana Bubanja iz Regionalnog centra Bijelo Polje.
Silažni kukuruz se najčešće ubira u fazi voštane zrelosti zrna. Postoji niz prednosti zašto je dobro praviti silažu - po hemijskom sastavu i hranljivoj vrijednosti veoma slična zelenoj hrani; kukuruz za silažu se ubira ranije nego kad se gaji za zrno, što omogućava blagovremenu pripremu zemljišta i sjetvu ozimih kultura; siliranjem zelenih biljaka postižu se manji gubici u hranljivim materijama (ugljenim hidratima, proteinima, vitaminama i mineralnim materijama) u odnosu na sušenje.
Tako pripremanjem sijena gubi se najčešće oko 25 odsto (a ponekada i 30 do 40) suve materije, dok pri siliranju svi gubici rijetko prelaze 10 posto; gotovo svi procesi siliranja, kao i distribucije silaže životinjama, mogu biti potpuno mehanizovani. Ona ističe da na kvalitet silaže utiču njena sabijenost biljnog materijala u cilju istiskivanja vazduha, da bi na taj način omogućili da mliječna kiselina preovlada u siliranom materijalu, jer je ona najefikasniji konzervans silaže.
Zati, napominje Bubanja, optimalna vlažnost za kabasta hraniva treba da je 65 do 70 odsto, a za koncentrovana 33 so 38odsto. Previsoka vlaga usloviće dobijanje silaže vrlo lošeg kvaliteta.
Za uspješno siliranje materijal treba da sadrži 6 do 10 procenata šećera u odnosu na suvu materiju. Za dobijanje silaže dobrog kvaliteta temperatura u siliranom materijalu ne bi smjela da prelazi 35 do 38°C.
Izbor hibrida kukuruza za siliranje treba izvršiti u odnosu na nadmorsku visinu. U brdskim regionima treba sijati hibride kraće vegetacije iz FAO grupe zrijenja 100-400, dok za neke ravničarske predjele mogu se koristiti i hibridi koji se odlikuju dužom vegetacijom i visokim prinosima, a to su hibridi FAO grupe zrenja od 500-700.
S.Ć.
Komentari
Komentari se objavljuju sa zadrškom.
Zabranjen je govor mržnje, psovanje, vrijedjanje i klevetanje. Nedozvoljen sadržaj neće biti objavljen.
Prijavite neprikladan komentar našem
MODERATORU.
Ukoliko smatrate da se u ovom članku krši Kodeks novinara, prijavite našem
Ombudsmanu.
)){kind=small}
