Obi­la­skom ka­pe­le Bla­že­nog Gra­ci­je sa Mu­la mje­šta­ni su 27. no­vem­bra obi­lje­ži­li nje­gov ro­đen­dan. Ka­pe­li­ca se na­la­zi na mje­stu gdje je bi­lo ri­bar­sko na­se­lje u ko­joj se Gra­ci­ja ro­dio. On slo­vi kao sve­tac euha­ri­sti­je, jer je naj­vi­še vre­me­na pro­vo­dio kla­nja­ju­ći se is­pred sa­kra­me­na­ta, što je pod­sta­klo vjer­ni­ke ri­mo­ka­to­lič­ke vje­ro­i­spo­vje­sti da ove go­di­ne, kroz mo­li­tve, in­ten­ziv­ni­je pro­sla­ve Bl. Gra­ci­ju, ko­ji va­ži kao po­mi­ri­telj lju­di i za­štit­nik ri­ba­ra, rad­ni­ka, ne­že­nja, vr­tla­ra, po­kor­ni­ka, po­mo­ra­ca, te za­stup­nik brač­nih pa­ro­va ko­ji oče­ku­ju dje­cu.
Ne­što ra­ni­je, 9. no­vem­bra u cr­kvi Po­moć­ni­ce kr­šća­na, gdje se ču­va­ju nje­go­ve mo­šti, pro­sla­vljen je ovaj sve­tac sve­ča­nom sve­tom pon­ti­fi­kal­nom mi­som, ko­ju je uz sa­slu­že­nje oca Da­ri­u­ša No­va­ka, mu­ljan­skog žup­ni­ka, odr­žao mon­si­njor Ili­ja Ja­njić, dok je pro­po­vi­je­dao don Mar­tin Šo­pinj­ski, bi­skup Bi­sku­pi­je Že­šuf u Polj­skoj.
- Po­zva­ni smo da uz po­moć na­ših sve­ta­ca, oso­bi­to da­nas bl. Gra­ci­je, pre­i­spi­ta­mo svo­ju vje­ru. Ako smo do­šli do spo­zna­je da ona i ni­je naj­čvr­šća, ni­kad ni­je ka­sno re­ći: „Evo me Go­spo­de, že­lim čvr­sto vje­ro­va­ti i ra­sti u vje­ri”. Ra­stom u vje­ri, oslo­ba­đa­mo se svih stra­ho­va a ra­stom u na­di oslo­ba­đa­mo se oča­ja, te na­di­la­zi­mo pre­pre­ke u ovom ži­vo­tu; ona nas vo­di si­gur­no ka bu­duć­no­sti nad ko­jom Go­spo­din bdi­je. Naj­te­ža je za­da­ća ra­sti u lju­ba­vi pre­ma oni­ma ko­ji nas pre­zi­ru, ko­ji se­be sta­vlja­ju na mje­sto Bo­ga... O, Bl. Gra­ci­ja daj da vjer­ni­ci ko­tor­ske bi­sku­pi­je i svi tvo­ji što­va­te­lji što vi­še ra­stu u kr­je­po­sti­ma vje­re, na­de, i lju­ba­vi - pre­ma Bo­gu i pre­ma čo­vje­ku, po­ru­čio je mon­si­njor Ja­njić.
Re­dov­nik augu­sti­nac, pu­sti­njak Bla­že­ni Gra­ci­ja ro­đen je 27. no­vem­bra 1438. mje­stu Muo u Bo­ki Ko­tor­skoj, a upo­ko­jio se 9. no­vem­bra. 1508. go­di­ne u Ve­ne­ci­ji). Po­bo­žni ro­di­te­lji Be­ne­dikt i Do­bre (Bo­na) Kri­lo­vić na kr­šte­nju su mu da­li ime Pa­vao, a ime Gra­ci­ja (Mi­lost), do­bio je ka­da je po­čeo da ži­vi kao re­dov­nik u sa­mo­sta­nu pu­sti­nja­ka sv. Augu­sti­na na br­du Or­to­ne, ne­da­le­ko Pa­do­ve. Gra­ci­ja ni­ka­da ni­je po­stao sve­šte­nik, ne­go je kao brat re­dov­nik vr­šio slu­žbu mi­ni­stran­ta i sa­kri­sta­na u sa­mo­stan­skoj cr­kvi. U svo­joj du­bo­koj po­bo­žno­sti i mi­stič­noj po­ve­za­no­sti s euha­ri­stij­skim Isu­som pri­li­kom jed­ne du­bo­ke mo­li­tve do­ži­vio je mi­stič­no is­ku­stvo ka­ko se zid cr­kve sa­mo­sta­na Bla­že­ne Dje­vi­ce Ma­ri­je pred njim otva­ra da mo­že vi­dje­ti sve­šte­ni­ka ka­ko u ru­ka­ma dr­ži di­je­te Isu­sa oba­sja­no­ga ču­de­snim sja­jem. Po tom mo­ti­vu po­stao je pre­po­zna­tljiv u pri­ka­zi­ma na sli­ka­ma i iko­na­ma.M.D.P