Pa­tri­jarh Iri­nej sa epi­sko­pi­ma če­sti­tao je svim vjer­ni­ci­ma pred­sto­je­ći Vas­krs po­ru­čiv­ši da na ovaj sve­ti pra­znik sa­o­sje­ća­mo sa svim prog­na­nim Sr­bi­ma i po­seb­no sa­o­sje­ća­mo sa oni­ma na Ko­so­vu i Me­to­hi­ji, te da se upr­kos stra­da­nji­ma, naš na­rod uvi­jek ob­na­vljao i di­zao na­sta­vlja­ju­ći da ho­da pu­tem Hri­sto­vim.
– Za­to ono­me ko po­sr­ne tre­ba pru­ži­ti ru­ku, a ne gu­ra­ti ga u još du­blju pro­past, a da bo­le­snog tre­ba po­sje­ti­ti i nje­go­va­ti, a za­lu­ta­log upu­ti­ti na pra­vi put – ka­že pa­tri­jarh i is­ti­če da vas­kr­se­njem svo­jim Hri­stos sje­di­nju­je ovaj svi­jet i raj, a u raj pri­je svih dru­gih pri­ma po­ka­ja­nog raz­boj­ni­ka, da­ju­ći svi­ma na­ma na­du da na­še ži­vlje­nje u po­ka­ja­nju ni­je uza­lud­no. Iako ži­vi­mo u te­škom vre­me­nu, pu­nom ne­iz­vje­sno­sti i tra­ge­dijâ, ne smi­je­mo, ugle­da­ju­ći se na drev­ne hri­šća­ne, da pre­sta­ne­mo da se ra­du­je­mo i Hri­sto­vom lju­ba­vlju vo­li­mo, i to ne sa­mo jed­ni dru­ge već i ne­pri­ja­te­lje na­še, da nas ni­šta ne bi od­vu­klo sa pu­ta ži­vo­ta ko­ji nam je on da­ri­vao – na­veo je pa­tri­jarh Iri­nej u us­kr­šnjoj po­sla­ni­ci, do­sta­vlje­noj me­di­ji­ma.
Ako jed­ni dru­gi­ma ne opro­sti­mo, ne­će se ni na­ma opro­sti­ti, a ako osu­đu­je­mo, već smo mi sa­mi osu­đe­ni, na­veo je pa­tri­jarh ri­je­či Go­spo­da, ko­ji ka­že da bez pra­šta­nja i sa­gle­da­va­nja sop­stve­nih sa­gre­še­nja pre­ma bli­žnji­ma, pri­ja­te­lji­ma i ne­pri­ja­te­lji­ma, ne­će­mo mo­ći da u svo­ja sr­ca pri­mi­mo svje­tlost Vas­kr­se­nja ni­ti da po­sta­ne­mo ba­šti­ni­ci na­de na vječ­nost u ko­joj ne­ma ni stra­ha, ni uz­da­ha, ni tu­ge.
Pod­sje­ća da se cio rod srp­ski ugle­da na Sve­to­ga Sa­vu, ko­ji nam je ne­po­gre­ši­vo uka­zao na put Hri­stov kao na je­di­ni put ži­vo­ta.
– Ne­ma­njić­ke sve­ti­nje vje­ko­vi­ma si­ja­ju kao sve­ti­o­ni­ci u ma­gli na­še isto­ri­je, uka­zu­ju­ći nam na sve­o­bu­hvat­ne du­hov­ne ho­ri­zon­te Car­stva Bož­jeg ko­je ni­je od ovo­ga sve­ta. Za­to nas ni­ka­kva stra­da­nja i ne­prav­de ovo­svet­skih moć­ni­ka ne mo­gu i ne smi­ju po­di­je­li­ti i za­va­di­ti – po­ru­čio je pr­vo­je­rarh SPC. Is­ta­kao je da se na ovaj sve­ti pra­znik na­ro­či­to sje­ća­mo svih prog­na­nih Sr­ba, ko­ji već dvi­je de­ce­ni­je ne mo­gu da se vra­te u svo­je do­mo­ve, ali i onih ko­ji su osta­li da ži­ve na pra­dje­dov­skim og­nji­šti­ma i da, za­jed­no sa svo­jim du­hov­nim pa­sti­ri­ma, tr­pe pri­jet­nje i pri­ti­ske sa­mo za­to što su pra­vo­slav­ni Sr­bi.
– Po­seb­no sa­o­sje­ća­mo sa na­šom bra­ćom i se­stra­ma na Ko­so­vu i Me­to­hi­ji. Oni, ži­vje­ći i Bo­ga sla­ve­ći na iskon­skoj srp­skoj ze­mlji, na­sta­vlja­ju da svje­do­če taj­nu Hri­sto­vog stra­da­nja i Vas­kr­se­nja. Sve­to­la­za­rev­sko Ko­so­vo uvi­jek je bi­lo u zna­ku Kr­sta i Vas­kr­se­nja – uka­zao je pa­tri­jarh Iri­nej. Pod­sje­tvi­ši na sva srp­ska stra­da­nja, uka­zao je da se srp­ski na­rod uvi­jek us­pra­vljao i ob­na­vljao na­sta­vlja­ju­ći da ho­da pu­tem Hri­sto­vim, te da nas o to­me naj­bo­lje uče na­ši sve­ti i na­še ko­sov­ske i me­to­hij­ske sve­ti­nje, u ko­ji­ma po­či­va­ju sve­te mo­šti mno­gih.
Pod­sje­ća i da su vje­ko­vi­ma stra­da­le na­še cr­kve i ma­na­sti­ri, na­ša se­la i gra­do­vi, ali smo ih, ka­že, opet ob­na­vlja­li, ob­na­vlja­ju­ći ti­me i sa­mi se­be, kao ži­vu Cr­kvu Bož­ju.
– Za­to, umje­sto pla­ča i ri­da­nja pje­vaj­mo po­bjed­nu pje­smu, jer u svje­tlo­sti Vas­kr­se­nja, krst ko­ji no­si­mo ni­je sim­bol po­ni­že­nja i sra­mo­te, već no­vog do­sto­jan­stva i sla­ve. Ko­so­vo i Me­to­hi­ja, za nas Sr­be i za sve pra­vo­slav­ne hri­šća­ne, ni­je sa­mo ge­o­graf­ski po­jam već, iz­nad sve­ga, du­hov­ni pro­stor ko­ji nas sve po­ve­zu­je, ma gdje ži­vje­li – po­ru­čio je pa­tri­jarh.
Na­veo je da sle­de­ći ko­sov­ski za­vjet Sve­to­ga kne­za La­za­ra, ni­kad ne smi­je­mo za­bo­ra­vi­ti da je Car­stvo ne­be­sko vr­hun­ski ide­al i več­ni cilj, a sve ze­malj­sko je tru­le­žno i pro­la­zno.M.Nj.