Apelujemo na naše državnike da ne smiju nikada da daju svoju saglasnost na otuđenje Kosova i Metohije jer ono što se silom uzme, to se i vrati, ono, pak, što se pokloni nekome to je za svagda izgubljeno, a to Srbi i Srbija ne smiju dozvoliti. Iskreno se nadamo da će se problem, stvoren najprije oružanom pobunom albanskih separatista, a potom okupacijom Pokrajine, riješiti isključivo mirnim putem na načelima pravde i prava. Ovo je u najkraćem, poruka Svetog arhijerejskog Sabora SPC o južnoj srpskoj pokrajni. Zakonodavo crkveno tijelo koje završava svoje zasjedanje sagledalo je i kosovsku traumu i nedvosmisleno osudilo opciju podjele teritorije:
– U javnosti se i dalje susreće ideja o podjeli KiM između Srbije i samoproglašene „kosovske države”. Pritom se, svjesno ili nesvjesno prenebregava činjenica da podjela ne bi bila ništa drugo do priznavanje „nezavisne države Kosovo” i poklanjanje najvećeg dijela teritorije Pokrajine. U svjetskoj istoriji nema primjera da neki narod u miru, dvije decenije poslije oružanog sukoba, daje svoje za svoje. Podjelom bi narod velikog dijela KiM automatski bio ostavljen na milost i nemilost režimu tzv. države Kosovo i pogromu sličnom onom iz marta 2004. ili bi, pod pritiskom i tihim terorom, bio prisiljen na egzodus – navodi se u tekstu, koji su vladike nazvale „očinskim apelom”. U poruci Sabora piše i da bez saglasnosti Srbije i Savjeta bezbjednosti UN i bez konsenzusa svih evropskih zemalja (među kojima čak pet članica EU ne priznaje nezavisnost Kosova) situacija na KiM ne može biti nasilno promijenjena i „pored svih političkih pritisaka sa kojima se suočavaju, kako Srbija, tako i pojedine druge zemlje koje ne priznaju „nezavisno Kosovo”.
– Priznavanje nezakonito proglašene nezavisnosti Kosova, što se uporno nastoji nametnuti Srbiji, dugoročno bi ugrozilo opstanak naše Crkve i naroda i doprinijelo proglašavanju srpskih svetinja za kosovske ili albanske spomenike kulture. To bi predstavljalo „ubijanje” sjećanja srpskog naroda, upozorava SPC. U poruci se podsjeća i da pitanje KiM predstavlja srpsko crkveno, nacionalno i državno pitanje prvog reda.
– Naša Crkva kao duhovna mati našeg naroda u cjelini i Srbija kao država najvećeg dijela srpskog naroda, kojoj teritorija KiM i pripada, nose najveće breme odgovornosti za očuvanje te naše istorijske pokrajine u granicama Srbije i za budućnost srpskog naroda u njoj – navode iz SPC.
Crkveni velikodostojnici u svojoj poruci podsjećaju da je KiM sa 1.500 srpskih pravoslavnih hrišćanskih manastira, crkava, zadužbina i spomenika srpske kulture, neotuđivi središnji dio Srbije. Oni tvrde i da KiM, nije pitanje ni nacionalne ideologije ili mitologije, niti pa, šta više, samo teritorije već predstavlja samu srž našeg crkvenog-narodnog bića i postojanja, bez koje se gubimo u procesu opšte globalizacije i sekularizacije.
– Prosperitet Srbije se ne može graditi na dezintegraciji onoga što predstavlja kamen temeljac njenog integriteta, njene istorije i državnosti. Očuvanje KiM kao integralnog dijela Srbije, po svim međunarodnim standardima, a ujedno u skladu sa Ustavom Srbije i Rezolucijom 1244 UN, ne znači konfrontaciju sa svijetom već upravo afirmaciju stava da se bez osnovnih prava i sloboda jednog naroda, njegovog identiteta, duhovnosti i kulture, ne može naći stabilno dugoročno rješenje. Nikada kao sada nijesmo imali veću obavezu da na svakom mjestu i u svakoj prilici argumentovano svjedočimo da se na KiM ne gradi društvo ljudi jednakih prava i sloboda, nego društvo koje je u svim aspektima protivno osnovnim vrijednostima na kojima počivaju demokratska društva, konstatuje se u poruci sa Sabora SPC. Kao najbolji primjer kršenja prava našeg naroda i crkve na KiM, Sabor navodi sprečavanje formiranja Zajednice srpskih opština, nepoštovanje odluke Ustavnog suda o zemlji manastira Visoki Dečani, blokada regulisanja pravnog položaja SPC i srpske kulturne baštine... Kosovo i Metohija su bili centralna tema ovogodišnjeg Sabora SPC, a ovo je konačan stav crkve o južnoj srpskoj pokrajini koji potpisuje episkopi SPC, drevne i slavne Pećke patrijaršije.M.Nj.