Piše: Dragan Koprivica


Da je ideja o čovjekovom letjenju poput slobodne ptice okupirala obične ljude kroz vjekove, ali i velikane duha, dokaz su i grčka legenda o Dedalu i Ikaru, i crteži Leonarda da Vinčija o letećoj mašini na ljudski pogon, i izum Samjuela Lenglija, koji je tek 1896. godine u SAD napravio prvi model aviona na vlastiti, parni pogon, i podvig braće Rajt u Sjevernoj Karolini (SAD), koja su 1903. uspjela da vinu u vazduh motornu letjelicu, kojom je otvorena era vazduhoplovstva, da bi 1909. osnovali i prvu avio-kompaniju.
Zanimljivo je da je naš veliki Njegoš, koji nam je domaštao i Crnu Goru, takođe maštao i o avionima, a o tome imamo i frapantan podatak konkretno u njegovoj poeziji, još u pjesničko-filozofskom ostvarenju “Luča mikrokozma”, napisanom 1845. godine, kad nije bilo ni pomena o avionima. I to čak cijelih pola vijeka prije prvog modela Samjuela Lenglija, koji je napravljen ne ni na evropskom, nego na američkom tlu, tako daleko od Crne Gore, preko Atlantika.
Njegoševi stihovi iz navedenog djela o nebeskim visinama i letjenju duše i tijela, što može da fascinira koincidencijom, glase upravo ovako: “Teško li se u polet puštati / Na lađici krilah raspetijeh / Bez kormila i bez rukovođe / U beskrajni okean vozdušni... Dakle, kod Njegoša, lađica sa “krilima raspetijem”, kao sinonim za avion, koji se penje, recimo, na deset hilljada metara, ili, kako to stoji kod Njegoša: “u beskrajni okean vozdušni”. Pritom, Njegoš pominje kormilo i rukovođu, što koincidira sa upravljačem u rukama pilota.
Autor ove kolumne je već započeo kampanju, koju neće prekidati, makar mu neko imputirao i da pokušava da se “šlihta” preko Njegoša. Jer glavni crnogorski aerodrom treba da što prije dobije ime koje i zaslužuje: Aerodrom Njegoš Podgorica.
Razloga za tako nešto ima hiljadu, a nijedan protiv, kod bilo koga ko cijeni svoju zemlju, njenu istoriju, prošlost i budućnost. Već smo izrazili čuđenje da se niko iz vladajućih krugova nije sjetio toga da čuveni svjetski aerodromi nose imena čuvenih ličnosti iz oblasti politike, nauke, itd.
Davanjem Njegoševog imena glavnom aerodromu u Crnoj Gori bićemo u prilici da ga češće pominjemo i u svakodnevnom životu, svakog dana, i mi, domaći, ali i stranci, Njegoševo ime stajaće na avionskim kartama putnika koji polaze iz Crne Gore, Njegovo ime će biti izgovarano i na drugim svjetskim avio-destinacijama, priča o Njegošu će još dublje ući u narod i narode, izazivaće i dodatno poštovanje i interesovanje, biće dokaz više iza čijeg imena može da stane ova država. Iza imena kojem se dive i poštuju ga svi poznavaoci naše kulture i umjetnosti kao lične karte Crne Gore u međunarodnim razmjerama. Biće divno kad i putnici iz Afrike, Azije, Amerike, Australije budu ispoljavali i dodatno interesovanje da saznaju ko je Njegoš, Petar Drugi Petrović. Tako će priča o kulturi i istoriji Crne Gore još dublje, na neposredan način, ulaziti u svijest svih svjetskih putnika koji su vezani destinacijama za Podgoricu, Crnu Goru i njen glavni aerodrom.
Povodom inicijative iz Vlade Crne Gore o Njegoševom rođendanu kao državnom prazniku ukazano je da se treba ponašati: “u skladu s iskustvima drugih država”. Pa kad je već tako, neka se dotična gospoda prisjete da aerodrom u Parizu nosi ime Šarla de Gola, u Hjustonu, u američkoj državi Teksas, Džordža Buša, u Vašingtonu Ronalda Regana, u Njujorku Džona Kenedija, u Hjustonu Međunarodni aerodrom nosi ime američkog oca nacije, Džordža Vašingtona, u Beogradu Nikole Tesle..! Zato se postavlja opravdano pitanje: šta se još uopšte i čeka da se, u znak najvećeg poštovanja prema vladaru, vladici, pjesniku i filozofu, našem najvećem aerodromu da Njegoševo ime..?! Aerodrom Njegoš Podgorica..! Nego što..!