- Piše: Dejan Mirović
Desetog i jedanaestog septembra 2020. mediji u Srbiji pod kontrolom Vučića su počeli, kao po komandi (
Bebe Popovića ili savjetnice za medije
Suzane Vasiljević?), da napadaju novu parlamentarnu većinu u Crnoj Gori i mitropolita
Amfilohija.
Desetog septembra „Informer” je, ispod slike
Krivokapića, Abazovića, Bečića i mitropolita Amfilohija, objavio naslov „Nova vlada ne mijenja ama baš ništa”, „Blic” – „Ostaju NATO, put u EU i priznanje Kosova”, „Novosti” na naslovnoj strani – „Ne brišu zastavu i odluku o Kosovu”, „Politika” – „Nova Vlada Crne Gore neće povući priznanje Kosova”, „Srpski telegraf”, naslovna strana „Sjaši Kurta da uzjaše Murta, nezavisno Kosovo i NATO ostalo i posle Mila”, „Alo” – „Amfilohijev premijer se odrekao Kosova”, uz sliku mitropolita na naslovnoj strani.
Sledećeg dana „Informer” objavljuje naslove „Krivokapić kao da je Milo, napao Rusiju i Putina, šlihta se Njemcima” i „Ne idite u Crnu Goru!”, „Srpski telegraf”, ispod slika mitropolita i vođa nove parlamentarne većine, naslov – „Raspad saveza u CG”, „Alo” novu parlamentarnu većinu upoređuje sa nacistima (!?) objavivši tekst „Trojni pakt Srbima iza leđa, lideri crnogorske opozicije izdali narod koji je mjesecima šetao na litijama”.
Samo desetak dana ranije isti Vučićevi mediji su afirmativno pisali o pobjedi opozicije u Crnoj Gori. „Informer” je 1. septembra objavio na naslovnoj strani sliku profesora
Zdravka Krivokapića sa tekstom „On je srušio
Mila Đukanovića, politički debitant, profesor i veliki vjernik, otac petoro djece”. „Novosti” su objavile intervju sa Krivokapićem istog dana, a njegove izjave su prenijeli „Kurir” i „Srpski telegraf”. „Alo” 1. septembra objavljuje fotografiju Krivokapića i tekst „Čovjek koji je srušio Mila Đukanovića”. Vučićevi mediji su danima pozitivno pisali i o Abazoviću i Bečiću. Međutim, mitropolita Amfilohija upadljivo nisu pominjali, niti njegov doprinos pobjedi opozicije.
Zašto su Vučićevi mediji za 180 stepeni promijenili stav u tako kratkom roku? Niko od lidera crnogorske opozicije nije promijenio svoj politički stav poslije pobjede na izborima. Krivokapić, Abazović i Bečić su više puta ponovili tokom predizborne kampanje da je njihov osnovni zadatak promjena unutrašnjeg kriminalnog režima Mila Đukanovića i da će ostati u međunarodnim ugovorima koje je zaključila Crna Gora.
Izvještavanje srpskih medija je izokrenuto nakon potpisivanja Vašingtonskog sporazuma 4. septembra i dolaska mitropolita Amfilohija u Beograd 10. septembra. Vučić je potpisivanjem Vašingtonskog sporazuma de jure priznao Kosovo sa odloženim rokom od godinu dana. Priznanje Kosova od strane Izraela i najave da će isto uraditi i Španija (kako piše „Euobserver”) jasno pokazuju svrhu Vašingtonskog sporazuma, ali i teške posledice koje će on imati za 1.600 sakralnih objekata SPC i 100.000 Srba na KiM. Najavljeno povlačenje srpskih vojnika iz mirovne misije u Libanu, sa prostora koji kontroliše Hezbolah, zaustavljanje proizvodnje u kineskom RTB u Boru, ukazuje da će Vučićev potpis na Vašingtonskom sporazumu donijeti još negativnih posledica.
S druge strane, mitopolit Amfilohije koji nosi titulu egzarha pećkog trona, kao i episkop
Joanikije, rijetki su srpski crkveni velikodostojnici koji se javno protive Vučićevoj predaji Kosova. Zato je mitropolitova posjeta Beogradu i patrijarhu
Irineju 10. septembra izazvala nezadovoljstvo i strah kod Vučića i njegovog ober-prokurora SPC-a
Selakovića.
U tom kontekstu treba posmatrati histerične napade na mitropolita i nove vlasti u Crnoj Gori 10. i 11. septembra u Vučićevim medijima.
Vučićevi napadi na mitropolita i novu parlamentarnu većinu u Crnoj Gori povodom Kosova su više nego licemjerni jer dolaze od čovjeka koji je svoju spoljnu politiku, od Briselskog do Vašingtonskog sporazuma, zasnovao na priznanju nezavisnog Kosova.
Napadi Vučićevih medija pokazuju i da su poslovne veze između odlazećeg Mila Đukanovića i Vučića trajnije prirode. Đukanović bez sumnje ima dovoljno dokaza koji bi mogli Vučića da kompromituju u srpskoj i crnogorskoj javnosti.
Zdravko Krivokapić i
Dritan Abazović su hrabro i nedvosmisleno definisali odnose između Vučića i Đukanovića kao biznis i prijateljsku saradnju. Na taj način su pokazali Vučiću da im je jasno da iza napada u srpskim medijima na novu vlast u Crnoj Gori i pokušaja opstrukcije njenog formiranja stoji upravo predsjednik Srbije.
)){kind=small}
