Nakon 21. juna 2020. i okončanja izbora sa sumnjivim legitimitetom u Srbiji (raspored poslaničkih mjesta je objavljen prije podataka o izlaznosti), režim Đukanovića je pojačao represiju nad sveštenstvom SPC, opozicionim partijama i građanima. Dan nakon završetka izbora u Srbiji, režim Đukanovića je priveo 82-godišnjeg mitropolita Amfilohija u CB Podgorica. Mitropolit je saslušavan punih 6 sati. Tužilac Boričić je, u stilu sadističkih islednika sa Golog otoka, šest sati mitropolitu ponavljao ista pitanja. Istog dana je ugledni barski protojerej Jovan Plamenac saslušan u CB Bar. Mladom ulcinjskom protojereju Siniši Smiljiću je naloženo da do 2. jula napusti Crnu Goru iako je peticiju za njegov ostanak potpisalo 1.000 građana Ulcinja, uključujući i Albance islamske i katoličke vjeroispovijesti. Pljevaljskom protojereju-stavroforu Saši Janjiću je naloženo da napusti Crnu Goru, kao i igumanu manastira Zlateš Nikolaju Stamatoviću, sveštenicima Miroslavu Mihailoviću i Savi Vukajloviću.

Milo Đukanović je u intervjuu za HTV proglasio SPC u Crnoj Gori za srednjovjekovnu organizaciju iza koje navodno stoje velikosrpske snage. Direktor policije Veljović, inače beogradski student, mirne litije okarakterisao je kao „napad na ustavno uređenje“.

Represija režima eskalira 24. juna u Budvi. Poslije pokliča premijera Markovića („za 15 minuta ćemo riješiti situaciju u Budvi“) policija je uhapsila legalno izabrane i legitimne funkcionere Opštine Budva: Marka Carevića – predsjednika Opštine, predsjednika Skupštine opštine Krsta Radovića, potpredsjednika Opštine Dragana Krapovića, odbornike Đorđija Vujovića, Đorđa Pribilovića, Krsta Rađenovića (Demokrate, DF i SNP), šefa Carevićevog kabineta Nikolu Jovanovića i menadžera Opštine Mila Božovića. Uhapšeni su načelnici Službe za zaštitu i spasavanje i Službe za naplatu komunalija, kao i više lokalnih vatrogasaca. Policija je bacala suzavac na okupljeni narod ispred opštinske zgrade, jedna granata sa suzavcem je bačena i na djecu (2008. i 2011. godište) koja su imala trening u SC „Budva”. Specijalne policijske jedinice su, kao u vrijeme hunte Pinočea, tukle građane po Budvi, pored ostalih, amaterskog i profesionalnog šampiona u boksu Nikolu Sjekloću i doktora nauka i britanskog državljanina Predraga Radetića. Krapović, inače ugledni pravnik i sin bišeg ministra odbrane, po nalogu SDT-a odveden je u Podgoricu zbog sumnje da je navodno formirao kriminalnu organizaciju koja je postavila nekoliko kontejnera na ulicu (!?).

Istog dana u Podgorici je policija bacila suzavac na okupljeni narod. Uhapšeni su poslanici DF-a Milun Zogović i Marina Jočić, kao i sestra lidera DF-a Ksenija Mandić Kljajić, građanski aktivista Omer Šarkić i funkcioner URA Milan Đaković. U Nikšiću je policija bacila suzavac na demonstrante, građani su se u znak protesta okupili u Baru, Bijelom Polju i Beranama.

Ljekar iz Nikšića Ana Đurković je pozvana na informativni razgovor samo zato što je potpisala peticiju podrške litijama. Više puta je bez pravnog osnova u Bijelom Polju hapšen funkcioner DF-a Miljan Đukić.

Masovna represija režima je natjerala čak i funkcionere EU, inače sklone hipokriziji, da se distanciraju od Đukanovića. Evropska komisija je pozvala na „suzdržanost i vladavinu prava“. Šef delegacije EU u Crnoj Gori je upozorio Markovića na „potencijalnu nesrazmjernu upotrebu sile“.

S druge strane, Vučić nakon 21. juna i završetka izbora u Srbiji upadljivo ćuti o represiji Đukanovićevog režima. On ne daje čak ni blage izjave kao što je to radio prije izbora, što je očigledno činio samo zbog kampanje i umirivanja ogorčene javnosti u Srbiji.

Vučić je nakon 21. juna komentarisao čak i izbore i nemire u SAD, osudio je Vidovdanski mit kao štetan za buduće generacije, ali ne i Đukanovićevu represiju u Crnoj Gori. Vučić ne samo da ne osuđuje Đukanovića, već njemu bliski mediji napadaju rektora Cetinjske bogoslovije Gojka Perovića i preko njega posredno i mitropolita Amfilohija. Povodom masovne represije u Crnoj Gori se ne oglašava ni njegov generalni sekretar Nikola Selaković iako je 2019, poslije sastanka sa rukovodstvom Opštine Budva, govorio o važnosti borbe za očuvanje srpskog „identiteta i ćirilice u regionu“. Nažalost, pritisak na Vučića povodom situacije u Crnoj Gori ne vrši ni dio crkve u Beogradu. On se izgleda i u ovom slučaju, kao što to primjećuje ugledni protojerej-stavrofor i bogoslov prof. dr Darko Đogo, radije povinuje željama srpskog predsjednika.

---

”