Privredni sud donio je presudu kojom Elektroprivreda (EPCG) nema obavezu da pljevaljskoj lokalnoj upravi plati naknadu za izgradnju deponije pepela i šljake Maljevac. U presudi se navodi da opštinska uprava, koja je tražila obeštećenje, u tužbi nije iznijela valjane dokaze, pa je tužba odbijena.
Opština Pljevlja tužila je EPCG i Ministarstvo održivog razvoja i turizma, pritom tražeći od EPCG naknadu od 25 miliona eura za izgradnju brane Maljevac, na kojoj Termoelektrana već nekoliko decenija odlaže pepeo i šljaku. Iz lokalne uprave su tvrdili da je deponija Maljevac podignuta bez neophodnih dozvola, kao i da je lokalna uprava oštećena, jer EPCG nije uredno platila dozvole. Ministarstvo održivog razvoja i turizma su tužili zbog nezakonitog postupanja i omogućavanja EPCG da na nezakonit način na deponiji vrši odlaganje pepela i šljake. Podneskom od 25. oktobra 2016. godine preciziran je tužbeni zahtjev, shodno nalazu vještaka ekonomske struke, tako da je od suda traženo da usvoji zahtjev kojim se vrši naplata štete nastale od 1. januara 2004. godine do 24. decembra 2015. godine u iznosu od 25 miliona eura. Ukoliko sud ne prihvati ovaj zahtjev, tražili su da EPCG pljevaljskoj opštini na ime štete nastale u periodu od 13. juna 2012. godine do 24. decembra 2013. godine isplati šest miliona i 689 hiljada eura. Ukoliko ni taj zahtjev ne bi bio prihvaćen tražena je naknada, za period od 13. juna 2012. do 9. jula 2013. godine, od dva miliona i 81 hiljadu eura.
U prvoj presudi, koja je donijeta prošle godine, sud je presudio da EPCG isplati dva miliona pljevaljskoj opštini, ali su se na tu presudu žalili i iz Elektroprivrede i iz pljevaljske opštine. Jedni su tvrdili da ne treba da plate ništa, dok je drugima dosuđeni iznos bio mali. Novom presudom prihvaćena je žalba EPCG, pa je pljevaljska lokalna uprava nakon izricanja presude žalbu proslijedila Apelacionom sudu.
Tužilac na kojem je bio teret dokazivanja nije dokazao postojanje štete, niti uzročnu vezu sa radnjama, odnosno propuštanjem tuženih, pa je sud ocijenio da tužbeni zahtjev nije osnovan.
Prilikom odlučivanja sud je cijenio navode tužioca da prvotuženi ne vrši odlaganje otpada shodno važećim propisima, ali je mišljenja da su isti irelevantni, budući da je predmet tužbenog zahtjeva naknada štete za komunalno opremanje, pa ovi navodi mogu eventualno biti predmet ocjene u nekom drugom postupku pred drugim državnim organima, navodi se u presudi Privrednog suda uz napomenu da nijesu mogla biti prihvaćena vještačenja vještaka ekonomske stuke.
– Sud nije prihvatio nalaze vještaka ekonomske struke kao relevantne za odlučivanje, budući da se baziraju na citiranim odredbama navedene odluke, a sve prednje u svijetlu zaključka o neosnovanosti tužbenog zahtjeva – navodi se u presudi.
Privredni sud u presudi odbacuje i odgovornost Ministarstva održivog razvoja, navodeći da su radnje ovog ministarstva bile zakonite. Pritom se precizira da pljevaljska lokalna uprava po osnovu sudskih troškova plati EPCG 39 hiljada eura sudskih troškova.
U čitavoj priči za lokalnu pljevaljsku upravu je posebno loše, što je u vrijeme kada je predsjednik opštine bio Filip Vuković od EPCG naplatila dva miliona eura po osnovu eko-naknade. Pošto je Ustavni sud ocijenio da je naplata te takse nezakonita, EPCG od pljevaljske opštine potražuje pomenuta sredstva. Mnogi su se u lokalnoj upravi nadali da će doći do poravnanja dugova, ali nakon što je Privredni sud oslobodio EPCG, takvo poravnanje se teško može očekivati.B.Je.