Slikar Vaso Nikčević sedam godina je stvarao ciklus „Simbol u apstrakciji”, i tim radovima predstavio se na istoimenoj samostalnoj izložbi u Dvorcu Petrovića na Kruševcu. Organizator izložbe, Centar savremene umjetnosti Crne Gore, predvidio je da se Nikčevićeva postavka u ovoj galeriji može pogledati do kraja mjeseca.
Otvarajući izložbu likovna kritičarka Nataša Nikčević na početku ističe da je riječ ili slika simbolična onda kada sadrži nešto više od očigledna i izravna značenja. Simbolika ima, podsjeća kritičarka na riječi Karla Gustava Junga, jedan širi, „nesvjesni” vid, koji nikad nije tačno određen, ni potpuno razjašnjen. Nikčevićeva podsjeća i na Jungovo objašnjenje:
- U Nikčevićevim slikama, već je akcenat na doživljenom, a ne na viđenom. Tijelo platna naseljava bezbroj oblika koje je gotovo nemoguće dešifrovati, a impliciraju kretanje, zbivanje, vrtloženje i emaniraju prapočetak, mjesto gdje se začinje ideja, metafizičku suštinu i ustrojstvo svijeta, koji je razapet između stvaranja i uništenja. Boja je dominantni plastički element u struktuiranju Nikčevićeve slike, ali i neka vrsta koda, šifre kojim transponuje egzistencijalni nemir, emocije, svjesno i podsvjesno – rekla je Nikčevićeva. Kao bitno, ona naglašava i da je ovaj Nikčevićev ciklus dosad najkompaktniji, najzreliji
- Dramaturgija slike, njen prostor, njeno bivstvo grade temeljna konstitutivna značenja. Na dvodimenzionalnoj površini platna, projekciji i metafori umjetnikovog sopstva, iščitava se u vizuelnom sloju i neka vrsta jezgra, jedinstva aktivne snage, gdje se naziru gestualne praforme koje konotiraju na Biblijsko postanje svijeta, sukobe, stvaranje, transcendirajući vrijeme kao metafizičku kategoriju i daleki eho sublimne predstave Prirode – rekla je između ostalog kritičarka Nataša Nikčević.
● U odnosu na prethodne postavke, iako je riječ o prepoznatljivom slikarskom rukopisu, cjelokupan dojam je da su slike mnogo svjetlije.
- Jeste, naročito ovaj dio ciklusa gdje je na slikama bijela pozadina, i gdje su simboli manje agresivni upravo u odnosu na tu pozadinu. U drugom dijelu ciklusa jači je kolorit, a to sam uradio da izložba ne bi bila monotona, da postoji raznolikost i da se razbije ta bjelina, ta neka unutrašnja svjetlost koja bije iz tih slika, a koja je opet vezana s nekim elementima koji omogućavaju funkcionisanje simbola.
● S obzirom na „pokret”, živost, „kretanje” na ovim Vašim radovima, i naslov izložbe „Simbol u apstrakciji”, da li bi postavka mogla nositi naziv „Simbol u akciji”?
- Na neki način simbol je uvijek u akciji jer uvijek djeluje na našu podsvijest. A, mi smo i bukvalno okruženi simbolima, od onih neprimjetnih, slučajnih, pa do onih dizajniranih s kojima se susrećemo takođe svakodnevno, recimo na ambalažama različitih proizvoda. Tu vidimo da se svi služe simbolima, odnosno da su logotipi u stvari simboli, da nose u sebi simboličnu energiju i sadržaj.
● Na slikama istovremeno „postavljate” jedne pored drugih različite arhetipske simbole – krug, prave i krive linije...
- Odnosi krivih i pravih linija, kao i simbola kruga, počevši od alhemičarskog Uroborusa, pa čak i prije njih, krug je vrlo eksploatisan u svim civilizacijama i kulturama. Jer, to je jedna zaokružena cjelina, i iako ne znamo što tačno znači ona nas fascinira. Na primjer, ako je taj moj naslikani, nacrtani krug zatvoren, on ima sasvim drugo značenje u odnosu na recimo sastavljanje krive linije i kruga, ili dva kruga... Zanimljiva je ta igra sa krivim i pravim linijama, a koja s malim pomjeranjima prave velike razlike u poimanju.
● Na nekim radovima kao da namjerno izvlačite iz slike i platno na kojem ste slikali, i kao da su ovaj put Vaši radovi manje reljefni. Zašto?
- Neke slike sam namjerno radio s naglašenom reljefnom strukturom, a onda sam je opet korigovao s nekim lazurnim bojama, i nekim drugim tehnološkim predznakom, a što bi čak ličilo na akvarel ili freskoslikarstvo. I, onda se kroz neke površine probija struktura platna, a to je u stvari igra koja je zanimljiva. Jer, ono što se ne vidi na slici, a što se naslućuje, u stvari postoji na slici, a prekriveno je nekim nježnim bojama. I to slici daje i svježinu.
Ž.JANjUŠEVIĆ