Istoričar i publicista Predrag Peđa Vukić preminuo je juče u Manastiru Ostrog u 54. godini. Predrag Vukić bio je jedan od najboljih poznavalaca arhivske građe Crne Gore. Na Cetinju je živio, radio i stvarao do upokojenja. U Državnom arhivu Crne Gore Vukić je radio od aprila 1990. godine kao stalno zaposlen.
Predrag Vukić bio je aktivan naučni radnik, često je držao predavanja o značaju arhivistike, ali i kako bi se argumentovano na osnovu naučnih metoda borio protiv istorijskih neistina.
Rođen je na Cetinju 9. juna 1966. godine, gdje je započeo školovanje, te završio osnovnu i srednju školu. Istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu upisao je 1985. a završio u jesen 1989. godine.
Stručna javnost će ga pamtiti, između ostalog, i po stručnim knjigama sa istorijskom tematikom „Srpstvo u Crnoj Gori” „Ljetopisi osnovnih škola u Knjaževini Crnoj Gori”, „Hram Svetog apostola Mateja na Vilusima”, „Migraciona strujanja iz Golije krajem 19. i početkom 20. vijeka”, „Otpisani”âŚ
Predrag Vukić bio je priređivač knjige „Uspomene arhimandrita ostroškog Serafima Kašića”. Autor je i knjiga „Mitropolija crnogorsko-primorska na raspeću istorije”, „Politika kao vrelo narodnog duha”, „Iz glave cijela naroda”, Bibliografija radova Državnog arhiva; priređivač je zaboravljenog rukopisa „Mitropolit Mitrofan Ban” i „Životopis Svetog Petra Cetinjskog”.
Takođe Vukić je pisao i poeziju, a objavio je zbirke poezije „Čekajući Hrista”, „Glas moje duše”, „Gospode, u srcu te nosim”, „Pjevajmo Gospodu”.
Vrsni istoričar i arhivista, koji je bio svoj radni vijek proveo u Državnom arhivu Crne Gore, Vukić je bio i dugogodišnji saradnik Radio Svetigore. Bio je autor više emisija, među kojima „Istorija Crkve u Crnoj Gori”, „Sveti Petar Cetinjski i njegovo doba”, „Kroz stare spise”, Uspomene Serafima Kašića”, „O Svetom Jovanu Vladimiru”, „Cetinjski manastir kroz istoruju”.
Opelo i sahrana Predraga Peđe Vukića obaviće se danas u Manastiru Ostrog u 11 časova. S.Ć.
Milačić: Zbogom, pustinjače cetinjskiIznenadna smrt uvaženog istoričara juče je pogodila mnoge društveno-političke i kulturne poslenike. Od Vukića se oprostio predsjednik Prave Crne Gore
Marko Milačić.
– Pravo, Njegoševo Cetinje izgubilo je dio sebe, umro je Predrag Vukić. I to u najgorem trenutku, ne samo po njega, već i po Cetinje: sada kada ga najviše moramo braniti od beskrajnih falsifikata koji uništavaju istinski identitet naše prijestonice, ali i čitave Crne Gore.
Istoričar Vukić bio je živo svjedočanstvo istinskog srpskog identiteta Crnogoraca i zato je smetao montenegrinskom duhu, na Cetinju. On je bio Cetinje: čovjek koji ne pristaje da proda svoju dušu i ostaje na braniku Cetinja, Svetog Petra Cetinjskog i njegovih duhovnih potomaka.
Umro je sam, kako je i živio, ali ne i usamljen, jer je sav bio sa Bogom i u Bogu, zato se Bog potrudio da umre, koliko čujem, u svom Ostrogu koji mu je bio jedino pravo utočište čitav njegov život. Tu će biti i sahranjen, tu i treba da bude sahranjen Predrag Vukić, dostojni potomak i sin Svetog Vasilija Ostroškog, čovjek među ljudima, veliko srce i sjajan istoričar.
Ti si bio i ostao heroj nepokorenog i slobodnog Cetinja. Ti si bio i ostaćeš savjest istinskog Cetinja i iskonske Crne Gore – saopštio je, između ostalog, Milačić opraštajući se od Vukića.
)){kind=small}
