Nedavno preminuli profesor srpskog jezika
Svetozar Ćiraković višegodišnjim radom u Skadru učinio je mnogo više za tamošnji srpski narod nego bilo koji državnik u poslednja dva vijeka, smatra novinar, pisac i publicista
Biljana Živković. Njene knjige „Srbi u Albaniji”, „Primorsko pravoslavlje” i „Otac Dorotej” trebalo je da budu predstavljene u Društvu crnogorsko-ruskog prijateljstva „Sv. Đorđe” u Nikšiću, ali je po zahtjevu autorke veče bilo posvećeno profesoru Ćirakoviću koji je, nakon što je braneći srpski jezik u Crnoj Gori ostao bez posla, svoju pedagošku misiju nastavio u Skadru. Prvi susret sa profesorom Živkovićeva je imala upravo u tom gradu 2006-2007. godine, u, kako kaže, njegovoj školi srpskog jezika koju su pohađale sve generacije tamošnjih stanovnika koji nisu zaboravili svoje porijeklo.
– Otvaranje škole srpskog jezika u Skadru i dolazak profesora Ćirakovića bilo je od epohalnog značaja za srpski narod u Albaniji, u Skadru. Vidjela sam koliko je našem narodu tamo teško, da žive i funkcionišu kao da je sjenka Envera Hodže tu negdje, nemaju tu slobodu. Ubijeđena sam da je škola srpskog jezika u Skadru na čelu sa profesorom Ćirakovićem nešto mnogo veće i mnogo jače od same škole, istakla je Živković.
Srpskom jeziku i književnosti Ćiraković je učio djecu od 7 do 14 godina, njegovi đaci bili su i oni do 20 godina starosti, ali i Srbi u Skadru koji imaju i preko 60 godina. Živković je kazala da su svi, bez razlike, sa velikom pažnjom upijali ono što im je Ćiraković govorio, a govorio je sa mnogo ljubavi, živosti, iskrenosti pa su ga zavoljeli i uvažavali i Albanci u Skadru koji su mu ukazivali čast pozivajući ga u svoje domove, pa je tako postao najomiljeniji Srbin u Albaniji. „Volim svakog čovjeka pod ovom nebeskom kapom ako u njegovom srcu ima ljubavi” - riječi su profesora Ćiraković zabilježene u knjizi „Srbi u Albaniji” koja je nastajala poslednjih desetak godina.
– Profesor se stopio sa svojim narodom koji nije dozvolio da ga nema. Srbi su tamo vaskrsli iz pepela i mraka, a jedan čovjek ih je razumio, podržao i nije ustuknuo. Ćiraković je u Skadru odradio još jedan zadatak koji se zove diplomatija, ali je to radio kroz ljubav. Kad takvog čovjeka upozna tamo neki Albanac koji ima predrasude prema Srbima i kad vidi svu tu njegovu širinu i sposobnost da srpsku kulturu, umjetnost, tradiciju predstavi na najplemenitiji i najljepši način, prihvatili su ga, pozivali ga u svoju kuću. On je uradio ono što radi predsjednik jedne zemlje, ono što rade ambasadori. Ostavio zlatan srpski pečat, možda i najzlatniji za ova dva stoljeća u Albaniji. Otišao je kod Gospoda, ali njegova misija je i danas puna ljubav, pomiriteljska - kazala je Živković.
B.B.
PosvetaVeče u Nikšiću organizovala je Matica srpska-Društvo članova u Crnoj Gori, a osim porodice profesora Ćirakovića prisustvovale su i njegove kolege, takođe profesori koji su braneći ime jezika u Crnoj Gori ostali bez posla. Moderator večeri
Marija Jelić pročitala je pjesmu
Borisa Jovanovića koju je posvetio svom preminulom kolegi, a stihovima mu se odužio i profesor
Radinko Krulanović.Rad Biljane ŽivkovićBiljana Živković više od 30 godina radila je kao novinar na Kosovu i Metohiji, u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj, Crnoj Gori, Albaniji. Autor je 18 istoriografskih knjiga i tri romana, a njena profesionalna orijentacija povezana je sa srpskim nacionalnim problemima i rusko-srpskim tradicionalnim bratskim odnosima. Autor je i tekstova, članaka, eseja, putopisa po evropskim i azijskim zemljama, kao i intervjua sa poznatim ličnostima Srbije i drugih zemalja, predstavnicima iz svijeta duhovnosti, istorije, filosofije, diplomatije, vojske, sociologije.Član je brojnih udruženja, i jedan je od inicijatora formiranja Biblioteke Srpskog kulturnog centra u Skadru.
)){kind=small}
