Svjetski dan pozorišta ove godine protekao je u strahu od pandemije korona virusom, ali i poruke koju nam je u ime Međunarodnog pozorišnog instituta poslao poznati pozorišni poslenik iz Pakistana Šahid Nadim.

– U današnjem svijetu, netrpeljivost, mržnja i nasilje ponovo su u porastu, nacije se huškaju jedna na drugu, vjernici se bore protiv drugih vjernika, a zajednice šire mržnju protiv drugih zajednica… u isto vrijeme, djeca umiru od neuhranjenosti, majke umiru na porođaju usljed nedostatka adekvatne medicinske njege, a ideologije mržnje cvjetaju. Naša planeta sve dublje tone u društvenu katastrofu, i mi ponovo čujemo kopita konja četiri jahača Apokalipse. Treba da se nadahnemo duhovnom snagom; da se borimo protiv apatije, letargije, pesimizma, pohlepe i ignorisanja svijeta u kojem živimo, planete na kojoj živimo. Pozorište ima tu ulogu, plemenitu ulogu, da ispuni čovječanstvo energijom i pokrene ga da se izdigne iznad ambisa. Ono može da uzvisi pozornicu, prostor izvođenja, u nešto sveto – poručio je Nadim.

U muzici i plesu osnivači Pozorišta Ajoka pronalazili su način da ostvare direktnu vezu Čovjeka i Boga, zaobilazeći, s prezirom, vjerske činovnike eksploatatore, istakao je on. Ovo pozorište (kao uostalom svako drugo pozorište), ima zadatak da hoda po oštroj ivici i da održava balans između zabave i podučavanja; između potrage za prošlošću i učenja od nje, te pripreme za budućnost; između slobodnog kreativnog izraza i izazovnog sukoba s autoritetima; između društveno kritičkog i finansijski održivog pozorišta; između priklanjanja masama i avangarde.

Osnivači Pozorišta Ajoka su shvatili da mogu da iznose politički zapaljive poruke koristeći poeziju sufističkog pjesnika Bale Šaha, i da se suprotstave tako korumpiranim političkim autoritetima i predrasudama vjerskog establišmenta. Vlasti su mogle da zabrane ili da ugase pozorište, ali ne i cijenjenog i popularnog sufističkog pjesnika, koji je poticao iz tradicije sufističkih pjesnika koji su stvarali na pandžabi jeziku i svojom poezijom bez straha prkosili vladarima i sveštenicima demagozima.

On je ukazao na novi koncept glume i pozorišta, „u kojem su glumci postajali reinkarnacije onih koje su predstavljali na sceni”, i podsjetio na riječi jednog naučnika koji je pišući o uticaju Pozorišta Ajoka napisao tekst „Kada Pozorište postane Svetilište”.

„Rad u pozorištu može da bude sveti čin i umjetnici zaista mogu da postanu avatari uloga koje glume. Pozorište podiže umjetnost glume na viši duhovni nivo. Pozorište ima potencijal da postane svetilište, a svetilište prostor za izvođenje” – poručio je Šahid Nadim povodom Svjetskog dana pozorišta.

S.Ć.

---