I ako do sa­da još ni­ko ni­je do­ka­zao da rast pri­či­nja­va bol, lje­ka­ri go­vo­re o „bo­lu zbog ra­sta” i vje­ru­ju da se sva­ko tre­će di­je­te kad-tad su­o­či sa tim pro­ble­mom.
Hor­mon od­go­vo­ran za bol
Ne po­sto­je la­bo­ra­to­rij­ski te­sto­vi, ni­ti me­to­de sni­ma­nja ko­ji bi uka­za­li na uzro­ke te­go­ba ko­je se naj­če­šće ja­vlja­ju u no­ga­ma. Na­uč­ni­ci su, me­đu­tim, pri­lič­no si­gur­ni da su za njih od­go­vor­ni hor­mo­ni ra­sta ko­ji se lu­če to­kom no­ći. Oni pod­sti­ču br­ži rast, uzro­ku­ju­ći ne­ku vr­stu ten­zi­o­nih bo­lo­va na po­ko­sni­ci, tj. ve­ziv­noj op­ni ko­ja oba­vi­ja ko­sti. Zbog to­ga se ovi spe­ci­fič­ni bo­lo­vi ja­vlja­ju u ra­nim ve­čer­njim sa­ti­ma i to­kom no­ći.
Bol se mo­že ja­vi­ti već sa tri go­di­ne
Ve­ći­na dje­ce osje­ti te­go­be u pred­škol­skom uz­ra­stu, ali po­ne­kad one mo­gu da se ja­ve i kod škol­ske dje­ce. Me­đu­tim, ne­ri­jet­ko su žr­tve i dje­ca uz­ra­sta od tri do pet go­di­na, kod ko­je je iz­u­zet­no te­ško utvr­di­ti gdje osje­ća­ju bol i od če­ga on po­ti­če. Iza bo­lo­va u no­ga­ma mo­že da se kri­je pre­lom, tzv. frak­tu­ra ti­pa „ze­le­ne gran­či­ce” kod ko­je po­ko­sni­ca osta­je sa­ču­va­na (kad po­ku­ša­te da pre­lo­mi­te mla­du gra­nu, ona puk­ne, ali ne pot­pu­no, već osta­ne da se dr­ži na onom di­je­lu gra­ne ko­ji se ma­nje is­te­zao pri­li­kom dje­lo­va­nja si­le - otu­da ovaj na­ziv). Ako je di­je­te, pri­mje­ra ra­di, iz­ne­na­da osje­ti­lo bol u no­zi dok je jur­ca­lo sa dru­go­vi­ma po dvo­ri­štu, ne tre­ba is­klju­či­ti mo­guć­nost pre­lo­ma.
Ni­je la­ko utvr­di­ti mje­sto bo­la
Mje­sto bo­la ni­je uvi­jek la­ko utvr­di­ti. Upra­vo to je ti­pič­no za ovaj pro­blem. Ako pi­ta­te di­je­te gdje ga bo­li, ono to ne­će mo­ći tač­no da opi­še. Bol se ja­vlja ne­gdje iz­me­đu član­ka i ko­lje­na, ve­o­ma ri­jet­ko u pred­je­lu bu­ti­na, a još rje­đe u ša­ka­ma.
Naj­če­šće bo­li to­kom da­na
Bol uzro­ko­van ra­stom se ne ja­vlja to­kom da­na, ni­ti usled op­te­re­će­nja. Ako se di­je­te to­kom šet­nje po­ža­li na bol, on­da vje­ro­vat­no ni­je ri­ječ o bo­lu zbog ra­sta. Taj bol, me­đu­tim, mo­že da bu­de iz­u­zet­no jak ako su dje­ca to­kom da­na bi­la fi­zič­ki ve­o­ma ak­tiv­na. Ti­pič­no za ovaj bol je­ste da se ne ja­vlja od­mah. Di­je­te sje­di za ve­če­rom ili na tro­sje­du i po­či­nje da se ža­li na bol, a slje­de­ćeg ju­tra se osje­ća sa­svim do­bro.
Po­mo­zi­te im ta­ble­tom
Slo­bod­no mu daj­te če­pić pa­ra­ce­ta­mo­la, a ako mu na­kon to­ga ne bu­de bo­lje, bo­lo­vi su vje­ro­vat­no uzro­ko­va­ni ne­čim dru­gim. Ako bo­lo­vi po­tra­ju du­že od tri ne­dje­lje, pre­po­ru­ču­ju se la­bo­ra­to­rij­ske ana­li­ze. Za bol zbog ra­sta je ti­pič­no i to da pa­u­za iz­me­đu dva na­pa­da mo­že da tra­je od ne­ko­li­ko ne­de­lja do ne­ko­li­ko go­di­na.
Bol se mo­že ja­vi­ti iz
dru­gih raz­lo­ga
Va­žno je da ima­te u vi­du da po­sto­je (di­je­lom te­že) bo­le­sti ko­je se ta­ko­đe ma­ni­fe­stu­ju bo­lo­vi­ma u no­ga­ma, ali one mo­gu da se ot­kri­ju la­bo­ra­to­rij­skim te­sto­vi­ma i ra­di­o­lo­škim me­to­da­ma.

Ovo po­ma­že

* ma­sa­ža mi­ši­ća
* is­te­za­nje i sa­vi­ja­nje no­gu (kao kod pr­snog pli­va­nja)
* gri­ja­nje mi­ši­ća ter­mo­fo­rom
* anal­ge­ti­ci na ba­zi pa­ra­ce­ta­mo­la i ibu­pro­fe­na

Po­moć lje­ka­ra

Po­moć lje­ka­ra tre­ba po­tra­ži­ti ako bo­lo­vi u no­ga­ma ne pre­sta­ju, ako se ja­vlja­ju uju­tro, ako se u od­re­đe­nom pod­ruč­ju ili u zglo­bu ja­ve otok ili cr­ve­ni­lo, uko­li­ko di­je­te ima vi­so­ku tem­pe­ra­tu­ru, ne­u­o­bi­ča­je­ni osip, gu­bi­tak ape­ti­ta, ako se ža­li na sla­bost i umor. Ove te­go­be ni­ka­da ne pra­te bo­lo­ve od ra­sta i za­to je va­žno da lje­kar utvr­di šta ih iza­zi­va.
Ako di­je­te go­to­vo u mi­li­me­tar pre­ci­zno mo­že da ka­že gdje ga bo­li, tre­ba da obi­lje­ži­te to mje­sto he­mij­skom olov­kom i od­ve­de­te ga kod lje­ka­ra. Ju­tar­nji bol i uko­če­nost zglo­bo­va ta­ko­đe mo­gu bi­ti sig­na­li upo­zo­re­nja i nji­hov uzrok tre­ba oba­ve­zno is­pi­ta­ti. Isto se od­no­si na simp­to­me, kao što su umor, blje­di­lo i če­sto po­vi­še­na tem­pe­ra­tu­ra.
Bo­lo­vi ko­ji se ja­ve iz­ne­na­da i ne mo­gu tač­no da se lo­ka­li­zu­ju, ali ko­ji su to­li­ko ja­ki da di­je­te ne mo­že da tr­či, mo­gli bi da uka­žu na tzv. Co­xi­tis fu­gax, u ve­ći­ni slu­ča­je­va, bez­o­pa­snu in­fek­ci­ju zglo­ba ku­ka, ko­ja mo­že da se ja­vi u dje­tinj­stvu.